2705
![[Obrazek: XZII7Cq.png]](https://i.imgur.com/XZII7Cq.png)
Zakon Białego Wilka w swojej polityce stał się wrogiem wielu państw i tocząc jednocześnie "de facto" wojnę w Estalii nie miał on dosyć sił by skoncentrować się na tylu różnych zagrożeniach jednocześnie. Pomimo tego, Zakon Białego Wilka nie zamierzał ot tak kapitulować. Wojska Agrounii przekroczyły granicę z koloniami w Zakonu - odkrywając, że nie było tam żadnych wojsk Zakonu - zostały ewakuowane albo nigdy ich tam nie było. W rezultacie Agrounia zajęła Esnę, Ghafsę i Mal-Alak. Agrounia też kilka miesięcy później dokonała inwazji morskiej Sud, w rezultacie wyrzucając Zakon Białego Wilka w Southlands.
O ile na lądzie Agrounia odniosła wspaniałe triumfy nad pustymi garnizonami i opuszczonymi okopami, na morzu sytuacja wyglądała dużo ciekawiej. Obydwie strony wysłały na Morze Południowe samoloty myśliwskie w celu wykonania zwiadu. Problem polegał na tym, że samoloty Zakonu były o klasę lepsze, odrzutowe i ze znacznie większym zasięgiem. Efektem tego był zaś fakt, że pomijając zwycięstwa na nieboskłonie lotnictwo Zakonu Białego Wilka było w stanie dokonać pełnego zwiadu powietrznego akwenu Morza Południowego i wykryć flotę Agrounii. Co gorsza, ta flota Agrounii była względnie rozproszona wykonując zadanie patrolu i nie dysponowała swoim pełnym składem - pozostałe okręty widziano u wybrzeży Sartosy eskortując konwój Nehekhary. Admiralicja Zakonu podjęła decyzję co do pełnej koncentracji floty i ataku na flotę Agrounii. W postępującym starciu, dzięki przewadze jakościowej lotnictwa, koncentracji floty jak i elementowi zaskoczenia, flota Zakonu zadała duże straty feministkom i efektywnie wyeliminowała flotę Agrounii jako zagrożenie dla Magritty. To jednak nie był koniec dzieła zniszczenia, bo flota Zakonu następnie zaatakowała drugą flotę Agrounii, która eskortowała konwoje pełne żołnierzy Nehekhary. Ku zaskoczeniu przerażonych żołnierzy czekających na ich kampanię w Estalii - flota Zakonu zniszczyła ich eskortę, a następnie pozostawiła konwoje samemu sobie - rzecz kompletnie niemożliwą do wyjaśnienia pomijając jakieś tajemnicze machinacje dyplomatyczno-polityczne. Po zakończeniu zadania anihilacji floty Agrounii, De Monforte rozkazał swoim statkom wyruszyć w kierunku Magritty.
Zakon Białego Wilka
Flotylla Zakon Białego Wilka - 2 niI, 3 krI (admirał De Monforte**) (-1 ni I, jeden ni I uszkodzony) - Magritta
Dywizjon "Latający Wilk" (gen. Ulric de Juanville) - 2 mII - Magritta
Agrounia
Flota Główna Pani Admirał: Evelyn "Potrójna Zdrajczynii" Nightsong (***) - 1 ni I - Copher (-3 ni I)
"""Armada Nehekhary""" (Utopix) - Copher - 1 ni I (-1 ni I, jeden krążownik uszkodzony)
Dywizjon 34 - Pani admirał lotnictwa Ara Redwing (*) - 3 m I - Copher (-1 m I)
Awanse:
Admirał De Monforte +1, + [Decydująca Bitwa] - wzmacnia skuteczność bojową floty im większy procent floty państwa znajduje się w walce
Ulric de Juanville +1
Utopix +1
Zakon Białego Wilka w swojej polityce stał się wrogiem wielu państw i tocząc jednocześnie "de facto" wojnę w Estalii nie miał on dosyć sił by skoncentrować się na tylu różnych zagrożeniach jednocześnie. Pomimo tego, Zakon Białego Wilka nie zamierzał ot tak kapitulować. Wojska Agrounii przekroczyły granicę z koloniami w Zakonu - odkrywając, że nie było tam żadnych wojsk Zakonu - zostały ewakuowane albo nigdy ich tam nie było. W rezultacie Agrounia zajęła Esnę, Ghafsę i Mal-Alak. Agrounia też kilka miesięcy później dokonała inwazji morskiej Sud, w rezultacie wyrzucając Zakon Białego Wilka w Southlands.
O ile na lądzie Agrounia odniosła wspaniałe triumfy nad pustymi garnizonami i opuszczonymi okopami, na morzu sytuacja wyglądała dużo ciekawiej. Obydwie strony wysłały na Morze Południowe samoloty myśliwskie w celu wykonania zwiadu. Problem polegał na tym, że samoloty Zakonu były o klasę lepsze, odrzutowe i ze znacznie większym zasięgiem. Efektem tego był zaś fakt, że pomijając zwycięstwa na nieboskłonie lotnictwo Zakonu Białego Wilka było w stanie dokonać pełnego zwiadu powietrznego akwenu Morza Południowego i wykryć flotę Agrounii. Co gorsza, ta flota Agrounii była względnie rozproszona wykonując zadanie patrolu i nie dysponowała swoim pełnym składem - pozostałe okręty widziano u wybrzeży Sartosy eskortując konwój Nehekhary. Admiralicja Zakonu podjęła decyzję co do pełnej koncentracji floty i ataku na flotę Agrounii. W postępującym starciu, dzięki przewadze jakościowej lotnictwa, koncentracji floty jak i elementowi zaskoczenia, flota Zakonu zadała duże straty feministkom i efektywnie wyeliminowała flotę Agrounii jako zagrożenie dla Magritty. To jednak nie był koniec dzieła zniszczenia, bo flota Zakonu następnie zaatakowała drugą flotę Agrounii, która eskortowała konwoje pełne żołnierzy Nehekhary. Ku zaskoczeniu przerażonych żołnierzy czekających na ich kampanię w Estalii - flota Zakonu zniszczyła ich eskortę, a następnie pozostawiła konwoje samemu sobie - rzecz kompletnie niemożliwą do wyjaśnienia pomijając jakieś tajemnicze machinacje dyplomatyczno-polityczne. Po zakończeniu zadania anihilacji floty Agrounii, De Monforte rozkazał swoim statkom wyruszyć w kierunku Magritty.
Zakon Białego Wilka
Flotylla Zakon Białego Wilka - 2 niI, 3 krI (admirał De Monforte**) (-1 ni I, jeden ni I uszkodzony) - Magritta
Dywizjon "Latający Wilk" (gen. Ulric de Juanville) - 2 mII - Magritta
Agrounia
Flota Główna Pani Admirał: Evelyn "Potrójna Zdrajczynii" Nightsong (***) - 1 ni I - Copher (-3 ni I)
"""Armada Nehekhary""" (Utopix) - Copher - 1 ni I (-1 ni I, jeden krążownik uszkodzony)
Dywizjon 34 - Pani admirał lotnictwa Ara Redwing (*) - 3 m I - Copher (-1 m I)
Awanse:
Admirał De Monforte +1, + [Decydująca Bitwa] - wzmacnia skuteczność bojową floty im większy procent floty państwa znajduje się w walce
Ulric de Juanville +1
Utopix +1