Cytat:Gador syn Shripmy jest uważany za największego psychopatę w Feorlondzie, najczęściej zachowuje się tak, jakby miał problemy z psychiką. Często jego dziwne pomysły przynoszą bardzo poważne kłopoty. Gador uważa się za „górnika przodowego”, gdyż to jemu przypisuje się odnalezienie odkrywki, jednak po przejęciu kopalni przez Armię Ottomańską, stał się w niej tylko nieproszonym gościem. Uwielbia spacery i wspinaczkę na leżące niedaleko jego domu granitowe i betonowe wzgórza. Nienawidzi wszystkiego, co jest związane z Konstantynopolem. Wielokrotnie źle wypowiadał się na forum publicznym o partii Królewskich Koniarzy, na co jego żona wypominała mu, że w czasie wyborów mógł przynajmniej pójść głosować, a nie cały weekend wdrapywać się na wzgórza ze starożytnych betonowych płyt. Jest bardzo oporny na zmiany i nowoczesność, a sam siebie określa jako „feorlondzkiego tradycjonalistę”. Krytykuje kapitalizm państwowy i z wielkim sentymentem wspomina legendy z czasów Baldora I. Często daje się oszukać za pieniądze, gdyż jest zbyt ufny wobec nowo poznanych ludzi. Jest bardzo leniwy i ma słabość do młodych kobiet, które wielokrotnie sprasza do domu pod nieobecność żony, proponując im „tradycyjne feorlondzkie mycie pleców”. Cechuje się też fałszywą pobożnością, udając przykładnego kultystę Eru Ilúvatara. Nie cierpi swojego szwagra Eomera, którego krytykuje za jego snobistyczny styl życia, drogie konie i żyłkę do interesów, jednak w jego obecności jest zawsze bardzo miły, licząc, że dostanie u niego jakąś pracę. Niejednokrotnie w tym względzie wstawia się za nim jego żona, jednak każde próby zatrudnienia u Eomera kończą się kompletną katastrofą, które powodują duże kłopoty dla szwagra Gadora, a nawet likwidację jego biznesów.

Wojna Rohirrimska została zakończona, więc Porta Ottomańska realizując postanowienia I Paktu Bałkańskiego ogłasza aneksję sandżaków Konstantynopol, Heáfodstól, Glédas, Sæwang, Wilwang oraz Feorlond (którego oficjalna nazwa zostaje zmieniona na Izmit). Mieszkańcy tych ziem niniejszym stają się poddanymi Sułtana Abdula ze wszystkimi przywilejami i obowiązkami płynącymi z tego faktu. Wspaniałomyślna oferta pokojowa przedstawiona przez Emira Omara została odrzucona, jednak w akcie uznania dla męstwa Rohirrimów, ludność europejskich sandżaków przyłączonych do Wysokiej Porty w żadnym wypadku nie będzie podlegać przymusowemu poborowi do Armii Ottomańskiej. Nie tyczy się to mieszkańców sandżaku Izmit, który uznany zostaje za rdzenne tereny tureckie. Ponadto Porta nie będzie dokonywać ingerencji na gruntach nadanych Ambasadzie Jawanów przez dawne władze Rohanu. Nienaruszalność wszystkich kaplic i przybytków kultu obcych wiar, znajdujących się na tym eksterytorialnym obszarze będzie zagwarantowana przez nowe władze Konstantynopola z Emirem Omarem na czele. Ażeby jednak podkreślić fakt, iż dominującą religią w Konstantynopolu (lub Kustantinije, jak miasto nazywają mieszkańcy półwyspu Gelibolu) stał się Islam, podjęto decyzję o przebudowie Złotego Dworu na Złoty Meczet imienia Kalifa Skorpiona:

Cytat:*-1 reputacji
*-1 stabilności
* -1WP w Izmirze (jakby to były zniszczenia wojenne, możesz odbudować w 10k4 (tylko wtedy po koszcie cennikowo niższym), ale budżetowo nie liczy się na 10005)
*+5K+, ale w bluźnierczych treściach.

Cytat:(-1 stabilności, -5KP)