Cytat:Łagodne anektowanie i strefa ekonomiczna Adalii i Korakassy (10007-10009) - +3KP co turę, +1 WP co turę w Adalii lub Karakassie [trzeba wybrać jawnym wydarzeniem].

Cytat: Niechętna mniejszość rohirrimska - 8 milionów ludzi podlega poborowi tylko na 1 poziomie poboru. -2KP co turę. [od 10004]

Cytat:Struktura religijna: 

• Islam tradycyjny - 52%-> 51%
  
• Islam merkeyizm - 5%
  
• Katolicyzm - 13%
  
• Prawosławie - 3%
  
• Chrześcijaństwo poza prawosławiem i katolicyzmem - 3,5%
  
• Samarytanizm (judaizm samarytański) - 2%
  
• Judaizm - 2,5%
  
• Tolkienizm - 11%
  
• Zaprzysiężeni* - 1%
  
• Zoratustrianizm - 1%
  
• Kult koników (Ponyteizm)* - 2,5%
  
• Buddyzm - 1%
  
• Animizm-satanizm* - 0% -> 2%
  
• Inne - 2,5% -> 1,5%
  

*- wartości szacowane, raczej mało kto się przyznaje.
**- część z nich "jak zahipnotyzowana".

Cytat:— Herr Hauptmann! — rzekł — zgadzamy się!
— Nie stracicie na nowej służbie! — zawołał z radością parlamentarz.
— Ale pod warunkiem…
— Zgadzam się z góry.
— Jeśli tak, to i dobrze. Nasza służba u Sułtana kończy się w grudniu. Od
grudnia pójdziemy do was.
Przekleństwo wyrwało się z ust parlamentarza, powstrzymał jednak wybuch.
— Czy kpisz, mości generale? — spytał.
— Nie! — odparł z flegmą Stalowy. — Nasza cześć żołnierska każe nam układu
dotrzymać. Służba kończy się w grudniu. Służymy za pieniądze, ale nie jesteśmy zdrajcami.
Inaczej nikt by nas nie najmował, a i wy sami nie ufalibyście nam, bo kto by wam ręczył,
że w pierwszej bitwie nie przejdziem znowu do Sułtana?

Cytat:

Zgromadziliśmy się tu wszyscy, by upraszać Wszechmocnego o opamiętanie dla buntowników. Moje słowa wygłaszane z tego miejsca dotrą wkrótce do wszystkich, którzy postanowili chwycić za broń, by bluźnierczo wystąpić przeciw Padyszachowi. Zapewne każdy z was poczuł tchnienie śmierci, gdy wasi zbuntowani pobratymcy pod wodzą Wielkiego Wezyra Ibrahima Paszy zginęli podczas walk o Ankarę, jednak nie musi być wam pisane byście także polegli. Wasi prowodyrzy wmawiają wam, że musicie kontynuować walkę, bo nie macie innego wyjścia. Otóż zaprawdę powiadam wam: Abdul II Osman - Sułtan Turków Ottomańskich, przedstawiciel Allaha na ziemi, pan panów tego świata, posiadacz ludzkich karków, władca wiernych i niewiernych, król królów spod najjaśniejszej gwiazdy Islamu, pieczęć zwycięstwa oraz cień Wszechmogącego nad ludźmi - potrafi okazać serce nawet zdrajcom, co sprawia, że nikt bardziej niż on nie jest godzien tytułu Padyszacha. Słowa te kieruję w pierwszej kolejności do zbuntowanych oficerów i żołnierzy Armii Ottomańskiej. Dzielni dowódcy! Trwając w buncie, posyłacie swoich żołnierzy na stracenie, to okrucieństwo skazywać podkomendnych na pewną śmierć. Sułtan zapewnił mnie, że każdy oficer zawodowy, który natychmiast wyda swoim ludziom rozkaz powrotu do koszar i zakończenia tego daremnego buntu, uratuje nie tylko swój żywot, ale i piastowane stanowisko wojskowe. Podoficerom i szeregowcom przypomnę natomiast, że obowiązkiem żołnierza Wysokiej Porty jest posłuszeństwo Padyszachowi. Wstępując w szeregi Armii Ottomańskiej składaliście śluby, że będziecie gotowi poświęcić wasze życia w walce za wiarę, a nie dziedziczne przywileje! Buntowników w centralnych sandżakach naszego państwa pragnę zapewnić, iż ten kto walczy nie w imię Allaha, ale o zaszczyty i bogactwa swoich panów, nie ocali duszy nawet jeśli polegnie w uczciwej walce. Oddając swoje życie na darmo tylko dlatego, że tak każe zbuntowany pasza, nie postępujecie honorowo. Na szczęście dla was też starczy miłosierdzia Padyszacha, jeśli wydacie prowodyrów buntu i wrócicie do domostw. Na łaskę władcy nie może liczyć tylko zdradziecka bestia i kolaborant giaurów – Rizi Pasza oraz jego trzej nikczemni wspólnicy: Badet Pasza, Wierzymierz Basza i Tymus Basza. Słyszałem słowa naszego ukochanego Księcia Mehmeta, który przemawiał do wiernych Sułtanowi żołnierzy: "Na kości moich przodków przysięgam, że oszczędzę każdego buntownika, który dobrowolnie złoży broń, jedynie Riziego Paszę et consortes poprowadzę w łańcuchach do Ankary, by uklęknęli przed moim Ojcem!"

Cytat:

-jeśli dowódcy wojskowi armii regularnej (Malkocoglu Bali Bey, Rustu Recber, Husrev Pasza) wydadzą swoim podkomendnym rozkaz zakończenia buntu i udadzą się przed oblicze Sułtana błagać o wybaczenie, dostąpią go i będą kontynuować swoją dotychczasową służbę bez poniesienia kary [///cecha Głowy Państwa: 'Dobry i sprawiedliwy władca'] 

-w razie trwania dowódców w buncie, każdy żołnierz Armii Ottomańskiej, który sprzeciwi się woli buntowników i okaże wierność Sułtanowi, może liczyć nie tylko na wybaczenie, ale i nagrodę

-zbuntowane siły milicyjne oraz ochotnicze w centralnej części kraju zostają wezwane do wydania swoich przywódców (Rizi Pasza, Badet Pasza, Wierzymierz Basza, Tymus Basza), a następnie do rozejścia się do domostw, kończąc bunt, za co otrzymują gwarancję nie wyciągania konsekwencji z ich dotychczasowych działań, a w przyszłości będą mogli się oni przysłużyć Wysokiej Porcie jako siły samoobrony swoich rodzimych sandżaków na wypadek konieczności obrony ich przed giaurami, za co zostaną odpowiednio nagrodzeni