Informacje ogólne - Wersja do druku +- Post Nuclear World - The Dark Souls of PBFs (https://pnwpbf.eu) +-- Dział: Archiwum (https://pnwpbf.eu/forumdisplay.php?fid=99) +--- Dział: Edycja Nandan (https://pnwpbf.eu/forumdisplay.php?fid=256) +---- Dział: Państwa (https://pnwpbf.eu/forumdisplay.php?fid=197) +----- Dział: Wschodnia Uttara (https://pnwpbf.eu/forumdisplay.php?fid=211) +------ Dział: Nowa Etiopia (https://pnwpbf.eu/forumdisplay.php?fid=226) +------ Wątek: Informacje ogólne (/showthread.php?tid=1036) |
Informacje ogólne - Herc - 2021-10-16 Wicekrólestwo Nowej Etiopii
Stolica: Nowe Aksum (P16) Ustrój: Monarchia konstytucyjna/teokratyczna (System mieszany) Model gospodarczy: Centralne planowanie Język/i urzędowy/e: Język gyyz jako język komunikacji i administracji, języki regionalne/lokalne w społecznościach (Oromo, tigrinia, amharski etc.) Dane na: 2208 Ludności: 32 956 100 Reputacja: +2 Zamożność: Zamożne Poziom mobilizacji: 1 Cechy społeczeństwa:
Aktualne umowy i pakty: Traktat Ugodowy z Shiroihan Pakt o Nieagresji z Transaarde na 5 lat (2203-2208) Układ o Nierozprzestrzenianiu Broni ABC Brak. Państwa satelickie: Brak. Struktura narodowościowa:
Struktura religijna:
RE: Informacje ogólne - Herc - 2021-10-16 WP (132): Region P (Niziny): Nowe Aksum - 26 Negele - 4 Elidar - 1 Tepi - 1 Welwel - 2 Gorgora - 0 Mota - 7 Negash - 4 Humera - 4 Fiche - 3 Haramaya - 3 Adola - 4 Kercheche - 4 Kebri - 3 Makdala - 4 Mangest - 3 Region Q (Wielkie Lasy) Bedessa - 5 Addis Zemen - 0 Debre Zebit - 0 Alamata - 2 Yesu Bandari - 6 Petros - 1 Jared - 1 Dasya- 1 Yerusalemupya - 1 Kaleb - 1 Makkapya - 5 Amani - 1 Romapya - 4 Nyerere - 1 Kimbilio - 1 Frumentius - 2 Kaunda - 2 Maputopya - 1 Maathai - 2 Arissa - 1 Region T (Góry) Tebela - 15 Waja - 5 Centra: - własne: Centrum przemysłowe w Tebela. - przejęte: Struktury:
RE: Informacje ogólne - Herc - 2021-10-24 Wicekról: Leul Ras Absalom Alazar Makonnen Selassie (Ambitny młodszy syn, ale trochę niepewny - limit produkcji czołgów jest większy o 1. +0 KP co turę podczas prowadzenia wojny ofensywnej, -2KP w innym wypadku) Premier: Deberetsion Gebremeskel (Zdolny administrator - +5% dochodu; co turę +1 WP w najmniej rozwiniętej prowincji, o ile nie stracono praw do żadnego PP) Ideologia rządzących: Konserwatyzm Skład parlamentu: Zgromadzenie Reprezentantów (40 posłów): ZNP - 21 (52,5%) LP - 11 (30%) RSS - 4 (12,5%) TŚJ - 2 (2,5%) Inne, niepowiązani z nikim reprezentanci prowincji: 2 (2,5%) Izba Ludowa (100 posłów): ZNP - 46 (46%) LP - 36 (40%) RSS - 10 (9%) TŚJ - 5 (1%) Następne wybory: Co 4 lata (następne w 2208) Obecnie prowadzona polityka: Inwestycja w kulturę Dowódcy: Lebna Bona Mengistu (generał) - 3 [Atak przełamujący - bonus do bezpośredniego, niefinezyjnego ataku] Abdella Nazwari Kelile (dowódca lotniczy) - 1 Zespoły naukowe: Uniwersytet im. Św. Elesbana (nauka) - 4 Etiopskie Zakłady Lotnicze (lotnictwo) - 3 Państwowa Grupa Zbrojeniowa (armia lądowa) - 3 Komisja Planowania (przemysł) - 2 Zespoły wywiadowcze: Departament Ochrony Wewnętrznej - 1 Postacie fabularne:
Absalom Alazar Makonnen Selassie (Ambitny młodszy syn, ale trochę niepewny - limit produkcji czołgów jest większy o 1. +0 KP co turę podczas prowadzenia wojny ofensywnej, -2KP w innym wypadku) → Trzeci syn obecnego Króla Królów z dynastii Salomońskiej, wicekról Nowej Etiopii na Nandanie. Jako lojalny Leul Ras (syn Cesarza i książę) był naturalnym wyborem na to stanowisko przez swojego ojca. Żyjąc w cieniu starszych braci i ojca, dąży do osiągnięcia czegoś wielkiego w Wicekrólestwie i zapewnienia mu splendoru oraz prestiżu; ale jakie będzie jego dziedzictwo, to dopiero czas pokaże. Deberetsion Gebremeskel(Zdolny administrator - +5% dochodu; co turę +1 WP w najmniej rozwiniętej prowincji, o ile nie stracono praw do żadnego PP) → Tsehafi Taezaz, czyli minister pióra, który w Wicekrólestwie sprawuje urząd bardzo podobny do premiera. Na Nandan przybył jako dziecko z jednych z pierwszych kolonistów. Od tamtego czasu minęły już prawie trzy dekady, a w międzyczasie zdołał zostać ważną osobą na scenie politycznej dzięki skrupulatnej pracy przez całe lata, a także zdobyć renomę i posłuch zarówno wśród lokalnych kolonistów jak i ich społeczności, a także dworu cesarskiego, co uczyniło go idealnym kandydatem na to stanowisko. Biskup Merkorios → Przywódca tutejszej autokefalii (autonomii) Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego. Na Ziemi był jednym z radykałów; jego skrajny antyliberalizm, antykomunizm oraz dążenie do wyrzucenia "niewiernych" z Afryki albo ich nawrócenia był nawet zbyt ekstremistyczny jak na Etiopię. Został więc on niejako tutaj wygnany. Przywódca Ligi Prawowiernych, nie ma nic przeciwko nazywaniu go populistą, gdyż działa zgodnie z zasadą głos ludu – głosem Boga. Partie polityczne:
Związek Naprawy Ojczyzny (konserwatyzm) – ZNO jest po prostu partią współpracującą z dworem i obecnym rządem Nowej Etiopii. Stanowi podporę polityczną w prowincjach i miastach, a jej ideologia (ta, na którą mogą się zgodzić wszyscy jej członkowie) to stopniowe reformy celem polepszenia stanu państwa, oraz oczywiście konserwatyzm obyczajowy i obrona wiary ortodoksyjnej, ale to raczej taki truizm dla każdego z ruchów. Otwarta na współpracę z opozycją/innymi partiami. Liga Prawowiernych (populizm) – Jest to frakcja, która dąży do obrony tradycyjnych wartości, rozwoju prawowitej religii chrześcijańskiej na Nandanie oraz interesach zwykłego człowieka. Jej nieoficjalnym przywódcą jest Biskup Merkorios. Dla zagranicznych obserwatorów z pewnością są fanatykami religijnymi, ale to jedna strona medalu; działalność Kościoła i Ligi na rzecz szarego człowieka to nie jest zwykła demagogia, gdyż pomagają chłopom w uprawach roli, zapewniają bezpiecznik w postaci socjału jeżeli państwo nie działa, prowadzą szeroko zakrojoną działalność charytatywną, a w klasztorach kościelnych prawie zawsze da się znaleźć jakąś pracę. Ruch Sprawiedliwości Społecznej (socjaldemokracja) – Jak sama nazwa Ruchu wskazuje, skupia się on głównie na jednym, aby w państwie nie były łamane prawa biedoty, robotników, chłopów; wszystkich chrześcijan narażonych na wyzysk ze strony silniejszych. Jak można się domyślić, są wielkimi zwolennikami rozszerzania programów socjalnych, prawa pracy oraz wspierają wszystkie związki zawodowe i inne organizacje do nich podobne. Towarzystwo Świętego Jareda (centryzm) – Nazwanie ich partią polityczną byłoby sporym nadużyciem; albowiem stosunkowo niewielu z nich profesjonalnie zajmuje się polityką. Ich głównym celem zarówno na Nandanie jak i na Ziemi jest po prostu szerzenie kultury, przez co ich organizacja zajmuje się finansowaniem oper, teatrów, filharmonii etc. i postulują zwiększenie wydatków na te działania przez rząd albo stworzenie nowych programów, które tym by się zajmowały. RE: Informacje ogólne - Herc - 2021-10-24 Generalny opis państwa i systemu gospodarczego
Nowa Etiopia powstała jako publiczne przedsięwzięcie etiopskich władz dni po odkryciu Nandanu, mając na celu zapewnienie Etiopii i Afryce Subsaharyjskiej miejsca w kosmosie, aby po raz kolejny Czarny Kontynent znowu nie obudził się z ręką w nocniku. Wicekrólestwo na papierze jest monarchią konstytucyjną z dwuizbowym parlamentem, nowoczesnym sądownictwem, podziałem na trójwładzę i podobne, które są uważane za jedną z ważniejszych cech państwa zmodernizowanego i efektywnego. Zapis na papierze a rzeczywistość to jednak dwie różne rzeczy. System obecnie obowiązujący (prawnie i umownie) w Etiopii tak naprawdę powstał na przestrzeni lat i według definicji obowiązujących powszechnie można go określić zwykłą mieszanką takich ustrojów jak teokracja, parlamentaryzm, municypalizm, a nawet autorytaryzm monarszy. Gospodarka Nowej Etiopii jest centralnie planowana, za wyjątkiem rolnictwa; w agrokulturze prawo do własności prywatnej jest prawnie gwarantowane przez konstytucję, ale nie oznacza to istnienia latyfundystów albo państwowych gospodarstw; każdy chłop ma prawo do ziemi i ma też górny limit ile jej może posiadać, a to czy sprawiedliwa dystrybucja będzie w ramach spółdzielni rolniczej, tradycyjnej strukturze plemiennej czy danej wsi, albo po prostu równego rozparcelowania pozostawia się zgodnie z zasadą pomocniczości na niskich szczeblach władzy. Centralne planowanie w Etiopii też nie oznacza, aby w przemyśle czy innych sektorach wszystko było sterowane przez kilku urzędasów z Nowego Aksum; w niejako zdecentralizowaniu planowania ogromny udział odgrywają związki zawodowe, cechy, samorządy robotnicze albo zrzeszenia specjalistów, które często odpowiadają za produkcję i jakość w danym sektorze. Agencje odpowiedzialne za planowanie oceniają też potrzeby ludzi z pomocą administracji w terenie, gdzie za pomocą lokalnej demokracji sami obywatele są w stanie wyrazić ich potrzeby. Władza wykonawcza, ustawodawcza, uprawnienia głowy państwa
Wicekrólowi jako reprezentantowi Cesarza przysługuje najwyższa władza; zachował prawo mianowania ministrów, bez konieczności ich akceptacji przez jakąkolwiek izbę (mogą być jednak strąceni ze stołka przy odpowiednio dużym sprzeciwie parlamentu), prawo decydowania o dyplomacji, nieograniczone prawo veta. Więc wynikałoby, iż Nowa Etiopia to tak naprawdę po prostu autorytaryzm; jednak przez strukturę społeczną, działalność Kościoła i prawo bardzo często umowne tak po prostu nie jest. Parlament składa się z dwóch izb: Zgromadzenie Reprezentantów, którego przedstawiciele są wybrani w demokratycznych wyborach w danej prowincji. Każda prowincja niezależnie od swojej populacji posiada 2 reprezentantów, co mają za zadanie godnie reprezentować swe prowincje i dbać o interes państwa i lokalny, a jak zawiodą, to mogą zostać odwołani przez własnych wyborców. Jest to izba niższa i tak naprawdę posiada względnie niewiele władzy i służy głównie jako organ doradczy, chociaż gdy naprawdę stwierdzą, że coś z kierunkiem obranym w państwie nie tak, mogą złożyć veto 2/3 głosów. Izba Ludowa jako izba wyższa składa się z reprezentantów ciał społecznych i podobnych im grup, takie jak związki zawodowe, zrzeszenia specjalistów, towarzystwa samopomocowe, kółka rolnicze, kler etc. Izba dzięki większym uprawnieniom (wdrażanie ustaw zwykłą większością np.) cieszy się szerokim poparciem społecznym, a jej członkowie są uważani za ludzi broniących interesów szarego człowieka, a w dodatku wspiera ją silnie Kościół Ortodoksyjny, który wspiera go jako przeciwwagę dla potencjalnego despotyzmu. Sukcesja władzy jest prosta; gdyby Wicekról zasnął w Panu, następny (zapewne jego potomek) zostaje wybrany na to miejsce przez Króla Królów w Metropolii. Inne, cechy specyficzne
W Etiopii odżył język gyyz, język liturgiczny Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego. Dwór Cesarski na podstawie ostrych konfliktów etnicznych w republice poprzedzającej odrodzenie Cesarstwa i samych doświadczeń z tymczasowego utracenia władzy w XX wieku, doszedł do wniosku, że aby zjednoczyć rozbite społeczeństwo, należy wyrwać kąkol wśród pszenicy. Przykładem izraelskim z hebrajskim, tak naprawdę wskrzeszono gyyz jako język literacki, komunikacji między ludami oraz jako język administracji kończąc w ten sposób wojenkę o prymat językowy trzecią drogą, która nie uraziła niczyjej dumy. Wicekrólestwo jako niejako odbicie Etiopii z Ziemi realizuje zasady harmonii narodowej; mniejszości, które się nawróciły albo różnice ludy zamieszkujące Etiopię mają w pełni prawo do nauczania się własnego języka, przekazywania własnych obyczajów, kultury, a także stanowienia lokalnego prawa w samorządach; filetyzm jest jednak zabroniony, a partie nacjonalistyczne lub inne ruchy separatystyczne są zabronione i zwalczane; nie ma Żyda ani Greka, wszyscy jesteśmy jedno w Jezusie Chrystusie. Jak już o tym mowa... Etiopskie prawosławie to religia panująca w Nowej Etiopii. Do kolonii zostają wpuszczeni tylko wierni Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego (wyjątek tutaj stanowią katechumeni, czyli osoba wyrażająca chęć przyjęcia prawdziwej wiary) albo innych kościołów będących z nim w komunii i to tylko oni są obywatelami państwa. Ortodoksja jest jednym z najważniejszych filarów życia społecznego i politycznego kraju. Jak nie trudno się domyślić, Nowa Etiopia jak sama macierz w sprawach obyczajowych jest skrajnie konserwatywna, a także odrzuca takie bzdury jak rasistowskie bajki o „przeludnieniu”, uważając, za prawdziwy problem to dystrybucja dóbr. Poprzez wpływ Kościoła na życie społeczne i legislację, ogromną rolę w społeczeństwie odgrywa ochrona środowiska oraz zrównoważony rozwój. Dzięki lasom wokół Kościołów w macierzy wiele różnych gatunków przetrwało stulecia (jak nie tysiąclecia) i to właśnie Kościół stanął i dalej stoi na czele ochrony środowiska. Natura i środowisko jako stworzenie Boga oddane pod opiekę ludzi musi być szanowane oraz pielęgnowane i promuje się styl życia w symbiozie. Jaki to opiekun niszczy to, co mu przekazano w troskę? Nowa Etiopia działa zgodnie z zasadą pomocniczości, a przez to miasta albo wsie mają bardzo duży zakres swobód. Paradoksem z pewnością jest jednak to, że o ile w sprawach regionalnych zakres demokratyzacji jest dosyć szeroki, im dalej w szczeblach władzy, tym ta staje się mniej demokratyczna, a ostatecznie autokratyczna w osobie Wicekróla. |