Nurglowskie dywizje zmechanizowane podczas ataku na Pajenę

Nehekharski Czołg IV-generacji pokonujący most w Skavenblight. 

2715

Od początku roku w Zakonie Nurgle’a robiło się nerwowo. Wojna w Estalii po raz kolejny zapowiadała się na przynajmniej kilkuletni, wyniszczający konflikt. ERL skutecznie okopało się w górach, a wschodniej flanki pilnowały wojska Nehekhary i Jaszczuroludzi. Kiedy przyszły rozkazy “z góry” o kontynuowaniu inwazji to wojska Estalijczyków i Albiończyków niechętnie do tego podeszły. Spadek morale spowodował ospałe działania, niedopełnienie obowiązków i problemy komunikacyjne, które w końcu poskutkowały opóźnieniem ofensywy aż o miesiąc. 

*
*

Walki w Guaniar

Horda Zgnilizny uderzyła na Legion Szakala w Guaniar, który okopany od zeszłego roku początkowo stawiał opór, ale został zmuszony do odwrotu na południe przez dywizje zmechanizowane, które skutecznie wyparły Nehekharczyków do Skavenblight. Pogoń za wycofującymi się oddziałami przerwały posiłki z Nehekhary, które wsparły Legion Szakala i odbiły Guaniar spychając Hordę Zgnilizny do odwrotu na północ. Pomagały im przy tym świeżo powołane jednostki piechoty z Imperium Moyoyoyo, które pojawiły się na granicy. Dywizje zmechanizowane Nurglitów musiały ustąpić czołgom najnowszej, IV-generacji Nehekhary. Po ustabilizowaniu wschodniego frontu, Nehekhara przesłała przez Guaniar do Gualcazar wojska Legionu Kojot, a Jaszczuroludzie zajęli Corujon i Commarque. 

*
*

Upadek Astunei i Ragnos

W tym samym czasie z zachodu i północy ruszyła ofensywa pozostałych wojsk Chaosu. Tym razem wojskom Narodowej Estalii przy wsparciu wojsk zmechanizowanych, wchodzących w skład Hordy Zniszczenia, udało się zająć Astuneę, a następnie przełamać opór w Raganos. Robotnicze Brygady Pancerne zostały odwołane z południa i przemieściły się do centrum celem dotarcia do stolicy, ale drogę zagrodziły im wojska Nurglitów, przez co dowództwo podjęło decyzję o pozostaniu w Solsona. 

*

*

Desant na południu

Na południu, w Almagocie zdesantowały się wojska Brygad Rzecznych. Po opanowaniu prowincji piechota morska uderzyła na stacjonujące w Solsonie dywizje pancerne ERL i świeżo sformowaną II Armię Południa ERL z Chevlen. Walki górskie były bardzo zacięte i w końcu marines zmusili pancerniaków do wycofania się do Tobaro, a rekrutów z Chevlen do powrotu z punktu wyjścia. 

*

*

Atak na stolicę

Brygada Rozkładu podjęła się ataku na stolicę ERL. Dzięki wsparciu lotnictwa, Zakonowi Nurgla udało się przerwać obronę i zająć tereny wokół miasta zmuszając obrońców do wycofania się na przedmieścia. Atak na stolicę został wstrzymany kiedy przybyły wojska Legionu Kojot i okazało się, że obrońcy są liczniejsi niż napastnicy.

*
*

Przegrupowania wojsk 

Wraz z pojawieniem licznych Legionów Nehekhary, siły przechyliły się na stronę komunistów. Tym bardziej, że z północy przybyły jeszcze posiłki Jaszczuroludzi, którzy wracali z frontu bretońskiego by bronić swych granic przed heretykami Nurgla. Na lotnisku w Gualcazar rozpoczęła się akcja przerzucania myśliwców z Legionu “Szakal”. Operacja okazała się bardzo kosztowna, ponieważ maszyny Zakonu Nurgle’a i Narodowej Estalii mimo, że nie kontrolowały miasta to miały rozkazy monitorować jego strefę powietrzną. Poskutkowało to strąceniem kilku maszyn nieumarłych zanim zdołały one rozpocząć operowanie z lotniska. Sztab Zakonu Nurgle’a zauważył zbieranie się wojsk przeciwników wokół stolicy dlatego również rozkazał zgromadzenie sił wokół miasta. Napięcie narastało, ale prócz przerzucania wojsk nie dochodziło do żadnych akcji ofensywnych. 

*

*

Pojawienie się Grypy Nurglówki

Nieoczekiwanie dla obu stron konfliktu na niebie Estalijskim pojawiły się bombowce strategiczne z III Skrzydła Smoka Imperium Moyoyoyo. Rozproszone i osamotnione maszyny nie reagowały na wezwania z Republiki Nehekhary. Wiele z nich zostało zestrzelonych nad terenami ERL przez myśliwce Zakonu Nurgle’a zanim zdołały dolecieć daleko na zachód.  Koniec końców bombowcom udało się dolecieć w każdy skrawek Estalii zanim zostały wystrzelane. Ich przelot nie pozostawił po sobie żadnych efektów. Tak przynajmniej myślano na początku. 

Pierwsze zachorowania zaczęły pojawiać się dopiero po tygodniu wśród żołnierzy Narodowej Estalii w rejonach południowej Pajeny. Podejrzane przeziębienie w dużej ilości od razu zwróciło uwagę sztabu dowodzącego, który rozkazał objąć żołnierzy kwarantanną. Niestety tajemnicze przeziębienie przeszło przez prowizoryczne procedury sanitarne i przeniosło się na inne dywizje. Po około trzech tygodniach u piewszych zarażonych stwierdzono martwicę wewnętrznych narządów i chaotyczne zmutowania prowadzące do niesamowitego wzrostu ciśnienia i wysadzania niektórych ciał pod naporem gazów wewnętrznych. 

*

*

Kontrofensywa wojsk Międzyrasówki

Rozpoczęła się panika w szeregach sił Chaosu, którą od razu wykorzystały wojska Międzyrasówki. Silne uderzenie na Pajenę całkowicie zdezorganizowało siły przeciwników i zmusiło je do szybkiego odwrotu na zachód. Rozprzestrzeniająca się epidemia przewróciła całą armię Narodowej Estalii i Zakonu Nurgle’a do góry nogami. Padła komunikacja i morale, ponieważ oddziały wojskowe zaczęły być wobec siebie bardzo nieufne. Na północy siły Jaszczuroludzi parły bez żadnych problemów. Okazało się, że im tajemnicza grypa nic nie robi. Piechota zaszła aż do Bilbali gdzie została odepchnięta przez zdesperowane oddziały Narodowej Estalii. W centrum wojskom ERL udało się zająć większość centralnej części kraju. Na południu wojska Nehekhary otoczyły Magritte jednak nie zdecydowały się na inwazję ze względu na potężne ognisko zakażeń wewnątrz miasta. Ofensywa została zatrzymana również z tego powodu, że same Legiony Nehekhary zaczęły odczuwać zarażenia “Nurglówką”. Kości Nehekharczyków zaczęły się “złuszczać”, a magiczna energia podtrzymująca ich “przy życiu” była deformowana i prowadziła do rozkładu (czyt. ponownej śmierci). Do końca roku nie wydarzyło się już nic nadzwyczajnego prócz zdobycia Magritty przez wojska Nehekhary. Połączone Legiony przy wsparciu Maga Otisa nie musiały się obawiać o swoje życie (lub nie-życie), ponieważ były na bieżąco wskrzesane dzięki “Inwokacji Neheka”. Tak pobudzone wojska przy wsparciu wojsk pancernych zdobyły upadające miasto. 
*
*

*

*

Siły:

Cytat:

DODATEK PAMIĄTKOWY

Chorzy żołnierze z “I Korpusu Pancernego Narodowej Estalii”. Epidemię przeżyło 31%. Według naukowców populacja Estalii w wyniku wojen i epidemii od 2700 do 2715 zmniejszyła się o 65%.

*

*

Legion “Szakal” ponownie wkraczający do Estalii. Weterani I Wojny w Estalii ponownie wezwani z podbitego Southlands celem walki o ten przeklęty półwysep.

*

*

Połączony sztab Zakonu Nurgle’a i Narodowej Estalii podejmujący właśnie decyzję o ewakuacji na zachód i wprowadzeniu nakazu noszenia maseczek. Od lewej przy stole dem. Valrug i dem. Balrug, a po prawej stoi gen. Bahamonde.

*
*

Nurglowskie dywizje pancerne podczas walk w Guaniar. Szybki atak i szybki powrót.

*

*

Żołnierze Misji Pokojowej Republiki Orleanu wraz z żołnierzami ERL niedaleko Pajeny. Łamto Pożeracz wyraził zaniepokojenie walkami w Estalii i poprosił żołnierzy Republiki o zdanie raportu z niepokojących ognisk epidemii w centralnej Estalii. Nikt nie przewidywał, że to właśnie Orlean stanie się następnym siedliskiej tej przerażającej choroby.

Oficer Brygady Rzecznych instruujący żołnierzy Narodowej Estalii o planie zdobycia Gualcazar. Nikt niestety nie przewidywał, że wkrótce stanie im walczyć z czołgami IV-generacji i szalejącą epidemią.

Siły powietrzne Zakonu Nurgle’a wyróżniły się podczas wojny jedną z najwyższych skuteczności. Skutecznie uzyskały przewagę nad lotnictwem Nehekhary i eskortowały odwrót wojsk na zachód. Piloci podczas wojny byli bardzo ściśle izolowani aby uniknąć zakażenia.