Informacje ogólne

[Falarism]

Stolica: Bilbali
Ustrój: Monarchia Zakonna(Autorytaryzm) 
Model gospodarczy: Keynesizm
Język/i urzędowy/e : Estalski


Dane na: 

Ludności : 16
Reputacja: 0
Zamożność: Zamożne 
Poziom mobilizacji: 

Cechy społeczeństwa : 

Turystyczny raj - +1% dochodu za każdy pozytywny punkt reputacji, -2% za każdy punkt poniżej 0.

Twierdza Commarque - budowa piechoty garnizonowej jest tańsza o koszt specjalizacji, darmowe lekkie fortyfikacje (twierdza) w prowincji Commarque [wymaga kontroli nad prowincją Commarque].

Estalijska flota wojenna - +1 do badań w dziale Flota, admirałowie zaczynają z minimum jedną gwiazdką

Aktualne umowy i pakty:


Państwa satelickie:



Struktura narodowościowa : 

Ludzie (Estalijczycy) - 82%
Skaveni - 10%
Ludzie (Bretończycy) - 4%
Elfy (Wysokie) - 3%
Inne - 1%

Struktura religijna : 

Myrmidia - 56%
Panteon Starego Świata - 16%
Rogaty Szczur - 10%
Sigmar - 10%
Pani Jeziora - 4%
Panteon Elfów - 3%
Inne - 1%

[Falarism]

WP (<74>): 
1. Almariz(1)
2. Alquezaro(1)
3. Alziros(1)
4. Azuara(5)
5. Barboza(1)
6. Bilbali (25)
7. Borgas (25)
8. Commarque(1)
9. Corujon(1)
10. Dimanterra(1)
11. Gipuzkoa(1)
12. Guaniar (1)
13. Naffaroa(1)
14. Pajena (5)
15. Raganos(1)
16. Sahagun(1)
17. San Luis(1)
18. Vizeaya(1)

Centra: 
- przemysłowe(1): Borgas
- finansowe
- stoczniowe:
- naukowe: (1): Borgas
- wywiadowcze

Struktury:
- lekkie umocnienia: Dimanterra, Raganos, Guaniar
- Lotnisko: Aziros
- Baza Morska: San Luis

[Falarism]

Głowa państwa: Gran Rey Pablo III [filozof-dyplomata - pierwsza akcja w turze z listy: “Kupowanie Wpływów”, “Inwestycja w MSZ” i “Reżimowa propaganda” jest tańsza o 5 mln i 5KP)
Szef rządu: Gran Rey Pablo III 

Ukryta rada:
Wielki Marszałek - Rodrigo Odriozola
Wielki Skarbnik  - Alfonso Ariño
Wielki Kapłan - Sancho don Pelayo
Wielki Alchemik - Jaime Varela
Wielki Inżynier - Federico Araujo Varela
Wielki Dyplomata - Aitor Diaz de Vivar

Następne wybory: Nie dotyczy 

Stronnictwa polityczne:
- Zakon Myrmidii Pogromczyni - Zakon rycerski powstały przed setkami lat w Bilbali, niegdyś największym miejsce w północnej Estalii. Poprzez scentralizowanie władzy i stworzenie ciężkozbrojnych oddziałów udało im się odgórnie zjednoczyć wiele krain i dać cel bitnym południowcom - powstrzymanie sporego klanu Skavenów, który wylewał się spod Gór Irrana. Od samego początku swojego istnienia był to Zakon bardzo mocno zmilitaryzowany i podporządkowujący całą państwową gospodarkę potrzebom armii. Do tej pory jego przedstawiciele mówią, że Związek Estalii powinien spisać wieloletnią strategię gospodarczą, która wskazałaby kierunek rozwoju państwa. W kwestiach społecznych opowiadają się po stronie "Czystej Estalii" i wygonienia z niej wszelkich innych narodowości, nie mówiąc o rasach.

- Zakon Myrmidii Zwyciężczyni - Powstały na spokojniejszych, południowych terenach półwyspu przez co podstawy, na których został zbudowany są odmienne od Zakonu z Bilbali. Władzę dzierży w nim Rada Paladynów z Wielkim Paladynem wybieranym na pięcioletnie kadencje. Opowiadają się oni za bardziej demokratycznym ustrojem Związku oraz większą wolnością gospodarczą, która była bardzo silnym motorem napędowym rozwoju gospodarczego na terenach im podlegającym. Według nich Związek powinien ułatwiać mieszkańcom i oddziałom zakonnym zarabiać pieniądze i płacić niewysokie podatki, które zasilą skarbiec Związku. Uważają, że każdy człowiek powinien móc znaleźć swoje miejsce w Estalii i pracować na jej dobrobyt. Oprócz Tileańczyków, oni nie są ludźmi. 

- Rojaliści - Nie należą do żadnego z Zakonów, są to dworzanie ludzie z otoczenia Króla, którzy opowiadają się za wzmocnieniem pozycji Króla względem Ukrytej Rady i jak najbardziej scentralizowanej władzy w rękach jednej osoby. W poglądach ekonomicznych czy społecznych są zróżnicowani i opowiadają się po różnych stronach w sporach ekonomicznych i światopoglądowych. 

Postacie fabularne:

Gran Rey Pablo III de la Gaucho - Wielki Król Związku Estalii, drugi syn poprzedniego Króla Związku. Bardzo dba o wzrost znaczenia jego dworu na arenie politycznej Związku kosztem wpływów dwóch Zakonów założycielskich. Na jego dworze kwitnie południowa kultura i rozwija się myśl filozoficzna. Jeżeli ktoś uważa, że życie dworskie to Bretonia to zdecydowanie nie był na zamku królewskim w Bilbali. 

Rodrigo Odriozola - Wielki Mistrz Zakonu Myrmidii Pogromczyni, starszy weteran wojenny, który twardą ręką prowadzi swój Zakon. Dzięki swoim konserwatywnym rządom przyczynił się do utrzymania tradycji w strukturach zakonu i umocnienia pozycji Wielkiego Mistrza. Dba o rozwój militarnego ramienia Związku z wielkimi sukcesami. 

Alfonso Ariño - Paladyn Zakonu Myrmidii Zwyciężczyni, pochodzi z Magritty, w której jego rodzina od pokoleń zajmowała się bankowością. Działania jego ojca, który żerował na biedniejszych skłoniły go do dołączenia do Zakonu i wykorzystania swojej fachowej wiedzy z zakresu ekonomii oraz finansów do budowy systemu gospodarczego panującego w Związku. 

Sancho don Pelayo - Prawa ręka Mistrza Odriozoli, żarliwy kapłan Myrmidii oraz główny wykładowca Akademii Wojennej im. Największej Wojowniczki. To on dba o wpajanie nowym oficerom doktryn wojskowych godnych walki pod banerem Myrmidii. 

Jaime Varela - Ważna persona Zakonu Myrmidii Pogromczyni, nadzorca rozwoju technologicznego i naukowego. Dba w Związku o edukacje stricte naukową i jej system w szeregach Zakonów oraz powszechną edukację wśród osób nienależących do żadnego z Zakonów. 

Federico Rograzzo - Kolejny z Paladynów Zakonu Myrmidii Zwyciężczyni, nadzoruje sektory przemysłowe, gospodarcze i rolnicze Związku. Wraz z Wielkim Skarbnikiem, który zapewnia finansowanie, mają dbać o rozwój gospodarczy kraju. Dba o inwestycje od strony stricte technicznej. To jemu podlegają inżynierowie związkowi. 

 Aitor Diaz de Vivar - Główny pretendent do przejęcia schedy po starym Mistrzu Odriozoli w Zakonie Myrmidii Pogromczyni. Nadzoruje politykę zagraniczną Związku. 

[Falarism]

Ustrój 

Niech pochwalona będzie czcigodna Myrmidia! Najmądrzejsza z dowódców, najlepsza z wojowników i najrozsądniejsza ze strategów! 

Związek Estalii jest tym czego nie mógł sobie wyobrazić żaden Estalczyk od wielu wieków, jeśli nawet nie mileniów. Jest to twór państwowy powstały wskutek porozumienia między dwoma mniejszymi - nie wojny, którą Estalczycy kochają. Dwa Zakony Założycielskie, czczące najmądrzejszą Myrmidię podpisały akt Unii Estalskiej i powołały do istnienia Związek Estalii. 
Na jego czele stoi Gran Rey, potomek dynastii de la Gaucho pochodzącej z największego miasta północy Estalii - Bilbali. Dzierży on w swoich dłoniach władzę królewską czyli zarówno wykonawczą jak i sądowniczą. Może podjąć każdą decyzję, która przyjdzie mu do głowy o ile jej idea zgadza się z zaleceniami Ukrytej Rady. 
Czym jest Ukryta Rada? Jest to twór doradczy Króla składający się z sześciu różnych przedstawicieli obydwu Zakonów. Każdy Zakon posiada po trzy pozycje w radzie, które są do nich sztywno przypisane zgodnie z odpowiednim artykułem w akcie Unii Estalskiej. W kilkusetletniej historii Związku nie doszło jeszcze do sytuacji, aby doszło do zmiany tych przydziałów. Jeżeli chodzi o uzurpowanie sobie prawa do pozycji to jest to na porządku dziennym, dość regularnie dochodzić do mniejszych lub większych sprzeczek między przedstawicielami zakonnymi. Często kończą się one pojedynkami na miecze między rycerzami zakonnymi. 
Ukryta Rada dzierży władze ustawodawczą w kraju i to ona na spotkaniach z Królem ustala politykę i działania Związku w skali makro. Otoczenie Króla może jednak próbować wpłynąć na obrady Ukrytej Rady i spróbować wprowadzać własne inicjatywy, ponieważ kilka razy do roku Król bierze udział w obradach i posiada głos równy innym głosom. 

Społeczeństwo Związku jest podzielone jak przystało na państwo feudalne. Największą grupę stanowi stan duchowny jednak przynależność do któregokolwiek z Zakonów nie jest równoznaczne z przystąpieniem do stanu duchownego. Członek Zakonu może być Rycerzem, który przyjął święcenia i składał śluby wobec Myrmidii lub członkiem świeckim, który pracuje w jednostkach gospodarczych podlegającym zakonom. Przynależność do stanu duchownego daje możliwość awansu w strukturach zakonnych, której nie posiadaja żaden inny stan. Równa się ona też z wieloma przywilejami finansowymi i socjalnymi, dzięki którym Rycerze bądź Paladyni nie muszą się martwić o przyszłość swoją bądź swoich rodzin. W Związku nie istnieje wymóg celibatu, wielu rycerzy decyduje się jednak na złożenie tego jednego dodatkowego ślubu, żeby móc w pełni oddać swoje myśli patronce Związku - Myrmidii. Drugim, co do wielkości, stanem jest mieszczaństwo lub po prostu świeccy obywatele. Są to ludzie pracujący w szeroko pojętym sektorze prywatnym bądź właśnie świeckich zakładach zakonnych. 
Trzecim i zarazem najmniejszym stanem jest szlachta, w skład której wchodzi dynastia królewska, kilka rodzin dworzańskich oraz przedstawiciele z rozbitej Bretonii, którzy przed laty uciekli do Estalii, żeby schronić się przed zmianami tam zachodzącymi. Nie jest to stan posiadający jakieś specjalne prawa. Walczy z tym jednak Król Pablo III, który próbuje przekonać Zakony, aby stworzyć stałą pozycje przedstawiciela dworu królewskiego w Ukrytej Radzie co zwiększyłoby range stanu szlacheckiego. 

System gospodarczy w Związku jest klasycznym przykładem Keynesizmu. Zakony pozwalają wolnemu rynkowi działać cały czas i napędzają go zamówieniami zakonnymi poprzez outsourcing niektórych, nieważnych strategicznie usług do prywatnych przedsiębiorstw. Strategiczne przedsiębiorstwa przemysłowe oraz naukowe są jednak w rękach zakonnych, żeby uniknąć wycieku istotnych danych poza granice Związku. 
W razie kryzysu Zakony stosują różne formy interwencji państwowej w celu sytumlacji popytu w sektorze prywatnym jak i zakonnym. 

Związek Estalii ma tak naprawdę trzy główne regiony administracyjne. Są to tak zwane Dzielnice - Zakonu Myrmidii Pogromczyni, Zakonu Myrmidii Zwyciężczyni oraz wydzielona Dzielnica Królewska obejmująca region Bilbali. Drugi poziom podziału administracyjnego obejmuje Prowincje, którymi zarządzają Namiestnicy Zakonni. Trzeci poziom podziału administracyjnego obejmuje Gminy. Jest to jedyny poziom, na którym funkcje zarządcze mogą obejmować osoby niewywodzące się ze stanu duchownego.