Republika Chińska jest krajem demokratycznym utworzonym przez lud Szanghaju, gdy władze komunistyczne porzuciły Chiny i ukryły się w podziemnych schronach, zostawiając ogół społeczeństwa na pastwę losu. Tym samym komuniści stracili mandat społeczny do rządzenia krajem. Nowy rząd powstał w celu ochrony i poprawy losu ludności w tych trudnych dniach, został utworzony dzięki współpracy i kompromisom ludzi ze wszystkich środowisk i warstw społecznych - i taka idea przyświeca Republice.
Głową państwa jest prezydent powoływany na 5 lat w wyborach powszechnych. Ma inicjatywę ustawodawczą, prawo veta (które może zostać odrzucone przez parlament większością 2/3 głosów) i pełni funkcje reprezentacyjne.
Władza ustawodawcza sprawowana jest przez parlament składający się z 360 członków wybieranych na 5 lat w wyborach powszechnych.
Władza wykonawcza sprawowana jest przez premiera i jego radę ministrów. Premier powoływany jest przez parlament i następnie sam powołuje ministrów.
Władza sądownicza sprawowana jest przez wolne i niezależne sądy. Prawo jest wspólne dla wszystkich prowincji.
Republika jest państwem federalnym z wyraźną dominacją rządu centralnego/ Republika Chińska podzielona jest na prowincje zarządzane przez gubernatorów powoływanych przez rząd i realizujących politykę rządu. Legislatury lokalne (powoływane w wyborach lokalnych co 5 lat, mniej więcej w środku kadencji parlamentu i prezydenta) mogą jednak złożyć wotum nieufności wobec swojego gubernatora - w takim wypadku wotum może zostać odrzucone przez parlament większością 2/3 głosów. Ponadto legislatury lokalne mają prawo kontroli działań gubernatora i decydują o wykorzystaniu środków z budżetu lokalnego. Władze lokalne finansują i nadzorują też działanie szeregu instytucji o zasięgu lokalnym, jak służby porządkowe czy niektóre placówki medyczne. Rząd centralny ma jednak większą władzę niż jego lokalne odpowiedniki, w razie potrzeby koordynuje działanie służb lokalnych i ich ogólnopaństwowymi odpowiednikami. Tym niemniej głos władz lokalnych jest o tyle ważny, że pomaga rządowi centralnemu zorientować się w nastrojach społecznych panujących wśród obywateli, w pewnym stopniu więc władze lokalne przejęły część założeń stojących za ideą władzy egzaminacyjnej i kontrolnej (które to nie dotrwały do naszych czasów).
Państwo oficjalnie nie prześladuje nikogo ze względu na pochodzenie, narodowość czy poglądy, aczkolwiek panuje głęboko zakorzeniona nieufność do Amerykanów i - rzecz jasna - komunistów.
Głową państwa jest prezydent powoływany na 5 lat w wyborach powszechnych. Ma inicjatywę ustawodawczą, prawo veta (które może zostać odrzucone przez parlament większością 2/3 głosów) i pełni funkcje reprezentacyjne.
Władza ustawodawcza sprawowana jest przez parlament składający się z 360 członków wybieranych na 5 lat w wyborach powszechnych.
Władza wykonawcza sprawowana jest przez premiera i jego radę ministrów. Premier powoływany jest przez parlament i następnie sam powołuje ministrów.
Władza sądownicza sprawowana jest przez wolne i niezależne sądy. Prawo jest wspólne dla wszystkich prowincji.
Republika jest państwem federalnym z wyraźną dominacją rządu centralnego/ Republika Chińska podzielona jest na prowincje zarządzane przez gubernatorów powoływanych przez rząd i realizujących politykę rządu. Legislatury lokalne (powoływane w wyborach lokalnych co 5 lat, mniej więcej w środku kadencji parlamentu i prezydenta) mogą jednak złożyć wotum nieufności wobec swojego gubernatora - w takim wypadku wotum może zostać odrzucone przez parlament większością 2/3 głosów. Ponadto legislatury lokalne mają prawo kontroli działań gubernatora i decydują o wykorzystaniu środków z budżetu lokalnego. Władze lokalne finansują i nadzorują też działanie szeregu instytucji o zasięgu lokalnym, jak służby porządkowe czy niektóre placówki medyczne. Rząd centralny ma jednak większą władzę niż jego lokalne odpowiedniki, w razie potrzeby koordynuje działanie służb lokalnych i ich ogólnopaństwowymi odpowiednikami. Tym niemniej głos władz lokalnych jest o tyle ważny, że pomaga rządowi centralnemu zorientować się w nastrojach społecznych panujących wśród obywateli, w pewnym stopniu więc władze lokalne przejęły część założeń stojących za ideą władzy egzaminacyjnej i kontrolnej (które to nie dotrwały do naszych czasów).
Państwo oficjalnie nie prześladuje nikogo ze względu na pochodzenie, narodowość czy poglądy, aczkolwiek panuje głęboko zakorzeniona nieufność do Amerykanów i - rzecz jasna - komunistów.