2712
Kurgański ład panował zaledwie przez kilka lat panowania Karolusa z Kulów. Jego wprowadzone na początku panowania zmiany przybliżyły wyznawców Khorna do społeczności świata, pozwoliły na to, by inne państwa poznały ich i ich kulturę, a nie tylko obawiały się "kurgańskich dzikusów z Północy". Zawarto pierwsze umowy dyplomatyczne oraz handlowe nie tylko ze społecznościami związanymi z Chaosem.
I w jeden rok wszystko to poszło jak krew w piach.
Rozkazów Hegemona nie można zignorować, zwłaszcza, gdy dotąd żadne z jego decyzji nie można było nazwać błędnymi. Zwłaszcza, gdy jako jedyny odważył się stawić czoła postczłowiekowi, nowego samozwańcowi wszech-błogosławionemu Wielkiej Czwórki. Choć decyzje wydane przez Karolusa, gdy ten opuścił rodzinny ołtarz Pana Czaszek były okrutne i sprzeczne z czymkolwiek, co wcześniej słyszeli od niego poddani, nikt nie zgłosił sprzeciwu, nikt się nie odważył.
Po doniesieniach z Haravgardu jednak stało się jasnym, że to nie były już decyzje światłego przywódcy, a szaleńca, zatraconego we własnej wierze w słuszność sprawy, której już nie znał z własnego doświadczenia.
Rozkazów szaleńca zaś nikt nie będzie wypełniał wbrew Bogom.
Kurganie długo czekali na powrót Karolusa Zapomnianego, by oficjalnie ukarać go za to, co dokonało się za sprawą jego ostatnich słów. Osąd był jeden, jednak i tu tego roku Kurganie się zawiedli. Zar nie wrócił, być może stchórzył, być może zmarł w drodze. Państwo, w takim stanie, jakim je Kul zostawił nie mogło dłużej czekać, więc w Izborak zebrano się, by rozwiązać ten problem.
---
Kamery skierowane były na centrum Placu Czaszek, oczekując "rozwiązania problemów, zapowiedzianych przez plotki i niepewne doniesienia. Po kilku godzinach w centrum wyszła generalicja kurgańskich sił zbrojnych.
![[Obrazek: koTreJz.jpg]](https://i.imgur.com/koTreJz.jpg)
Kurgański ład panował zaledwie przez kilka lat panowania Karolusa z Kulów. Jego wprowadzone na początku panowania zmiany przybliżyły wyznawców Khorna do społeczności świata, pozwoliły na to, by inne państwa poznały ich i ich kulturę, a nie tylko obawiały się "kurgańskich dzikusów z Północy". Zawarto pierwsze umowy dyplomatyczne oraz handlowe nie tylko ze społecznościami związanymi z Chaosem.
I w jeden rok wszystko to poszło jak krew w piach.
Rozkazów Hegemona nie można zignorować, zwłaszcza, gdy dotąd żadne z jego decyzji nie można było nazwać błędnymi. Zwłaszcza, gdy jako jedyny odważył się stawić czoła postczłowiekowi, nowego samozwańcowi wszech-błogosławionemu Wielkiej Czwórki. Choć decyzje wydane przez Karolusa, gdy ten opuścił rodzinny ołtarz Pana Czaszek były okrutne i sprzeczne z czymkolwiek, co wcześniej słyszeli od niego poddani, nikt nie zgłosił sprzeciwu, nikt się nie odważył.
Po doniesieniach z Haravgardu jednak stało się jasnym, że to nie były już decyzje światłego przywódcy, a szaleńca, zatraconego we własnej wierze w słuszność sprawy, której już nie znał z własnego doświadczenia.
Rozkazów szaleńca zaś nikt nie będzie wypełniał wbrew Bogom.
Kurganie długo czekali na powrót Karolusa Zapomnianego, by oficjalnie ukarać go za to, co dokonało się za sprawą jego ostatnich słów. Osąd był jeden, jednak i tu tego roku Kurganie się zawiedli. Zar nie wrócił, być może stchórzył, być może zmarł w drodze. Państwo, w takim stanie, jakim je Kul zostawił nie mogło dłużej czekać, więc w Izborak zebrano się, by rozwiązać ten problem.
---
Kamery skierowane były na centrum Placu Czaszek, oczekując "rozwiązania problemów, zapowiedzianych przez plotki i niepewne doniesienia. Po kilku godzinach w centrum wyszła generalicja kurgańskich sił zbrojnych.
od lewej: Lewle "Duch" oraz Vadash "Zabójca"
- Poprzedni rok był straszliwy, nie tylko dla Ostlandczyków i Erengardczyków, ale także nas, choć brzmi to niepokornie. - zagrzmiał głos Vadasha - Nie zamierzamy jednak kryć się przed odpowiedzialnością. Rozkazy, jakie otrzymaliśmy były złe, zaślepiła nas jednak wiara w słowa, która tak biła od słów Przeklętego. Nie mieliśmy powodu mu nie ufać, nie sądziliśmy, że tak świetny strateg mógł ulec szaleństwu, tak oderwać się od rzeczywistości, o którą ponoć walczył. Zbyt długo był w stolicy, słuchał podszeptów dyplomatów i zbyt mocno uwierzył w swój osąd po sukcesach, jakie osiągał czyimiś rękoma. Zniszczyło to jego zdrowy rozsądek i teraz odczuwamy tego skutki, niektórzy bardziej niż inni.
- Dlatego czas na zmianę. - przejął głos Levedi - Zmianę, która jest jedyną możliwą opcją, jeśli chcemy odwrócić krzywdę i zdjąć plamę z honoru narodu Kurgan. Tak, to prawda, po wieściach z Havargradu wraz z bratem utwierdziliśmy się w tym, że rozkazy, jakie otrzymaliśmy, jeśli je wykonamy, z pewnością obrazimy Bogów. Nie mogliśmy w pełni złamać słowa, jednak przestaliśmy przykładać uwagę do tego, jak są one wykonywane. Jedno jest pewne, nie dojdzie już nigdy do żadnego ludobójstwa, bo rozkazy wydawać będą teraz osoby na własne oczy widzące skutki tego rodzaju wyroków zrodzonych przez chory od przerostu ambicji umysł.
Oboje stanęli na baczność zwróceni w stronę podobizny Khorna.
- My - zaczęli wspólnie - Vadash i Levedi z plemienia Dolgan, składamy przysięgę Krwi, iż będziemy prowadzić naród Kurgan w Twoim imieniu oraz Zjednoczonego Chaosu, nigdy więcej nie pozwalając na splamienie honoru działaniami swymi i naszych podwładnych.
//aktualni generałowie, bracia, zostają wspólnie Hegemonami, jako rodzina obejmując wspólną władzę nad Kurganami. W sprawach państwa będą przemawiać jednym głosem, decyzje będą równie ważne. Imię poprzedniego Wielkiego Zara zostaje oficjalnie wpisane na listę Zapomnianych, wymazanych z historii ważnych osób dla Kurgan, jego uznając za winnego ostatnich okropieństw, które wydarzyły się w 2711 roku. Kulowie przestali się liczyć jako ważne plemię.