Pogłoski & Wydarzenia globalne
#1
Tura A

Po Śródziemiu krążą pogłoski mówiące o wędrówkach ludów spowodowanych załamaniem klimatu i wzrostem temperatur na dalekim wschodzie i południu. W Rhovanionie huczy od wieści o ogromnej hordzie ludzi, którzy wraz ze swoim dobytkiem wkroczyli ze wschodu na równiny między północnymi granicami Mordoru i Morzem Rhun. Karawana za karawaną, miesiąc za miesiącem ciągnęły grupy ludzi z Dalekiego Wschodu, którzy nazywają siebie "Chińczykami". Przybysze dotarli do Gondoru, który chcą najwyraźniej uczynić swoją nową ojczyzną, co nie spodobało się miejscowym.

---
Wędrowni handlarze wymieniają się informacjami o miejscach, których lepiej unikać:
- Gondor jest areną prawdopodobnie największego jak na razie konfliktu zbrojnego VI Ery,
- w obrębie Mordoru również toczą się działania zbrojne,
- szereg szybkich starć, głównie z użyciem kawalerii miał miejsce na stepach na południe od Morza Rhun,
- wojenna pożoga szaleje też tuż za zachodnimi zboczami Gór Błękitnych.

---
W okolicach Wzgórz Evendim w centralnym Eriadorze widziano smoka!

---

Krasnoludzki wódz, Orri Kamienny Hełm wzywa swoich pobratymców na pomoc! Trwają właśnie walki z orkami o Khazad-dum. W czeluściach Morii kryją się ponoć balrogowie, tak więc bez wsparcia się nie obejdzie. Zachodnia brama kopalni jest kontrolowana przez grupę Orriego.
Orkowie z Morii twierdzą z kolei, że oni pierwsi byli w Morii, a krasnoludowie są najeźdźcami, którzy chcą wyrzucić ich z ich domostw. Wschodni kraniec podziemi jest w rękach orków. Twierdzą oni, że faktycznie w Morii żyją balrogowie, jednak demonizowanie ich to przejaw wiary w obłudną elfią propagandę!
Odpowiedz
#2
Tura B

Cytat:
Ilustrowany Atlas Śródziemia na rok 60 Szóstej Ery
Wydanie 1
Autorstwa wielkiego goblińskiego podróżnika Kortha i kronikarza Casimira Czarnego


[Obrazek: lDJwInO.png]
Wydano pierwszy w VI Erze kompletny atlas Śródziemia. Za jego redakcję odpowiedzialni są podróżnicy o uznanej renomie, którzy w swoich pracach opierali się na sprawdzonych doniesieniach, jednak w niektórych miejscach rozwój osadnictwa jest tak intensywny, że prawdopodobnie mapa nie jest do końca aktualna już w chwili wydania.
Atlas uzupełniono krótkimi informacjami o poszczególnych krajach.

Beleriand:
* Wolna Republika Nevrastu (//zielony) - położony na zachodzie kontynentu bezpieczny i demokratyczny kraj, w którym wiele różnych ras koegzystuje ze sobą. Żyją tu głównie ludzie ale też krasnoludy, elfy, entowie, niziołki i szereg mniejszych grup. Polecamy uwadze turystów tutejsze góry i jeziora. Nevrast stanowi też ostatni przyjazny port przez podróżnikami chcącymi przez Ocean Lodu dostać się na Lodową Zatokę Forochel.
* Resarchnia Terrorystanu (//różowy) - rozciągający się od Gondolinu, przez Dorthonion i Góry Terroru, aż po Szczerbę Maglora komunistyczny kraj wielkich pająków. Turystom zalecamy ostrożność, pająki są bardzo miłe, tylko czasem zdarzają się przypadki przymusowej kolektywizacji dóbr kontrrewolucjonistów. Sami kontrrewolucjoniści są też nieraz kolektywizowani...do ostatniej kosteczki.
* Wieczny Las (//bordowy) - kraj entów, które opanowały stary las Doriath. Chociaż pokojowo nastawieni, to entowie niezbyt chętnie przyjmują gości. Przed wejściem do lasu należy upewnić się, że nie macie przy sobie niczego co zanieczyszcza środowisko w stopniu urągającym miejscowym standardom.
* Leśne Królestwo (//niebieski) - w lesie Taur-im-Duinath leży elficka monarchia konstytucyjna. Wspaniałe miejsce do życia, pod warunkiem, że jest się elfem, albo przynajmniej nie krasnoludem.
* Zakon Rycerzy Oceanu (//oliwkowy) - na wyspie Balar powstało stowarzyszenie stawiające sobie na cel ochronę przyrody i zrównoważonego rozwoju. Należą do niego głównie ludzie i entowie.
* Królestwo Nargothrondu / Nulukkizdîn (//pomarańczowy) - izolacjonistycznie nastawiony kraj krasnoludów.

Eriador:
* Republika Wielonarodowa Ered Luin (//brązowy) - komunistyczny kraj skupiony wokół idei bezwzględnej równości wszystkich ras (zwanych tam "narodami"). Mniej przymusowych kolektywizacji niż w Terrorystanie, za to więcej smutnych panów z różnych ras przyglądających się temu co robicie.
* Gildia Analizy i Dywersyfikacji (//żółty) - TU ŻYJĄ SMOKI! A przynajmniej jeden. Poza tym dużo goblinów. Mimo tych wszystkich znaków ostrzegawczych - bezpieczne miejsce dla turystów i handlarzy, można powiedzieć, że bardziej niż jakiekolwiek ramy "rasowe" do obywateli GAD pasuje określenie "ludzie/istoty interesu". Utrzymują kolonie w zachodnim Beleriandzie. Pionierzy w dziedzinie pokonywania "przejścia północno-zachodniego" łączącego Zatokę Forochel z Beleagerem. Znani ze swoich...dobrze panie Korth, niech pan już przestanie dyktować, kończy nam się papier.
* Shire (//beżowy) - demokratycznie rządzony kraj w którym żyją ludzie, krasnoludy i hobbici - większość stanowią uchodźcy z różnych stron od dalekiego wschodu, po Harad. Znani z wyrafinowanej i oryginalnej kuchni. Polecamy gorąco turystom lubiącym dobrze zjeść.
* Północny Hobbiton (//szary) - demokratyczna kraina hobbitów. Ciemno, zimno, ponuro. Odwiedzić można, jednak atrakcji nie ma tutaj zbyt wiele.
* Rivendell (//różowy) - kraina Elfów Wysokich zajmująca wschodni Arnor i większość Gór Mglistych. Żyją tu również wielkie orły. Tutejsi elfowie są (nawet trochę bardziej niż ich pobratymcy) znani z zapalczywości w rozwiązywaniu sporów - również tych między sobą.
* Moria (//szary) - kopalnie Khazad-dum będące obiektem długoletniego sporu między krasnoludami i orkami.

Rhovanion i okolice:
* Dominium WszechKhazadu (//liliowy) - demokratycznie rządzony kraj krasnoludów z Ereboru i ludzi z Dale. Od niedawna miejsce pielgrzymek licznych turystów - odnaleziono tam sarkofag legendarnego Thorina II Dębowej Tarczy.
* Burz (//niebieski) - leżąca w Mrocznej Puszczy kraina rządzona przez wielkie pająki. Handlują z sąsiadami i generalnie ponoć nie jedzą przybyszów (przynajmniej nie od razu).
* Konfederacja Rhun (//jasnoczerwony) - federacja plemion koczowniczych Easterlingów zjednoczona silną ręką przez Wielkiego Marszałka.
* Królestwo Varnëdoru (//ciemnoczerwony) - monarchia elekcyjna rządzona przez ludzi z Minas Ithil. Nawiązują do dziedzictwa Numenoru. Żyjący tam orkowie, którzy po spacyfikowaniu ich oporu, do niedawna trzymani byli w rezerwatach, lecz obecnie polityka dyskryminacji rasowej została nieco złagodzona.
* Chińska Republika Ludowa (//pomarańczowy) - komunistyczny reżim budujący swoją potęgę na gruzach dawnego Królestwa Gondoru. Turystom zalecamy nie obnoszenie się z poglądami politycznymi.
* Sprzysiężenie Orthanku (//ciemnoróżowy) - kraj opierający się na porozumieniu kończącym wojnę entów z Fangornu z orkami z Isengardu. Ci drudzy porzucili wiarę w Morgotha i postanowili przejść na stronę "Dobra". Orthank jest otwarty również na inne rasy, żyją tu liczni ludzie.
* Numenoryjska Strefa Dobrobytu (//fioletowy) - królestwo ludzi ze stolicą w Umbarze. Tamtejsze elity wywodzą się z ludu Numenorejczyków. Ich gospodarkę wspiera praktykowane powszechnie niewolnictwo.
* Księstwo Eryn Lasgalen / Las Zielonych Liści (//jasnopomarańczowy) - niewielki kraj elfów z Mrocznej Puszczy balansujący między wpływami sąsiednich potęg.

---
Wojna o Morię i Bitwa Czterech Armii
[Obrazek: 65b3fba1d20c07edad8e9022_moria_corridor_01a.jpg]

Od lat trwały walki o kopalnię Khazad-dum. Z jednej strony krasnoludowie skupieni wokół Orriego Kamiennego Hełmu twardo domagali się odzyskania swojego dziedzictwa. Otrzymali też pomoc z Rivendell. Z drugiej strony dowodzeni przez balrogów orkowie twierdzili, że oni tutaj przetrwali Zagładę i od pokoleń żyli w pokoju, aż z zachodu nie wpadła do ich domu banda krasnoludzkich bandytów.
Zaniepokojone walkami Sprzysiężenie Orthanku wysłało swoje siły pokojowe, które weszły do kopalni za zgodą balrogów i zajęły pozycje między walczącymi, wymuszając rozpoczęcie rozmów pokojowych.
Dalej wydarzenia zaczynają nabierać tempa i różnią się diametralnie w zależności od autora relacji.
Elfowie i krasnoludowie twierdzą, że w trakcie negocjacji zostali zdradziecko zaatakowani przez orków, a w ostatniej chwili na wschód od Morii przechwycono duży oddział wielkich pająków z Mrocznej Puszczy, mających ewidentnie przechylić szalę zwycięstwa na stronę balrogów i ich popleczników. W reakcji na tę zdradę elfowie z Rivendell wysłali dodatkowe siły, które zablokowały zarówno zachodnie, jak i wschodnie główne wejście do podziemi i rozpoczęły pacyfikację agresywnych orków.
W Sprzysiężeniu Orthanku z kolei opowiada się diametralnie odmienną wersję wydarzeń - według niej żadnych pająków nikt nie widział, a to elfowie i krasnoludowie niesprowokowani zerwali rozmowy, okrążyli kopalnie i zaczęli strzelać zarówno do miejscowych orków, jak i do sił pokojowych Orthanku. Część wojsk Orthanku zdołała umknąć z matni na powierzchnię korzystając z tajemnych przejść, jednak konieczne było porzucenie ciężkiego sprzętu i wielu towarzyszy.
Niezależnie od tego komu wierzyć - obecnie władzę w Morii sprawuje Orri Kamienny Hełm, elfowie są tam traktowani z wielką estymą, a balrogowie zniknęli z kart historii.

---
Bitwa na polach Lebennin
[Obrazek: 677px-Russian_Cavalry_under_Reconnaissan...Mukden.jpg]

Nad Anduiną, na równinie Lebennin miała miejsce bitwa między kawalerią Chin i Numenorejczyków z Umbaru. Samo starcie jest elementem dłuższej historii pojedynczych starć między stronami, które jednak jakimś cudem wciąż nie eskalowały w pełnoskalową wojnę. Celem Chińczyków było uchwycenie przyczółka nad Anduiną poniżej kontrolowanego przez przeciwników miasta Pelargir (B6). Numenorejczycy z kolei oczywiście nie chcieli pozwolić przeciwnikom na umocnienie pozycji w tym miejscu, więc wysłali własną konnicę aby powstrzymać wroga do czasu przybycia na miejsce okrętów, które zapewniłyby przewagę ogniową uniemożliwiającą ChRL budowę przyczółka nad rzeką. W walce manewrowej Chińczycy uzyskali przewagę i zadali Numenorejczykom spore straty, ci jednak zyskali czas pozwalający im wzmocnić swoje siły nad rzeką - co ostatecznie uniemożliwiło Chinom osiągnięcie strategicznego celu.
Zewnętrzni obserwatorzy twierdzą, że bitwa na polach Lebennin jest jednym z pierwszych przykładów koordynacji różnych rodzajów wojsk na taką skalę - potężne okręty patrolujące Anduinę, sterowce zwiadowcze, starcia artyleryjskie pod Pelargirem, a nawet spławianie min przez Chińczyków w celu zdezorganizowania floty Numenoru - niczego nie zabrakło. Ogólny wniosek jaki wyciągnęli dla siebie z tego starcia sztabowcy - działając na terenie bez odpowiedniej infrastruktury nawet kawaleria ma trudności z szybkim osiągnięciem wyznaczonych założeń ofensywnych.

---
Walki u ujścia Brandywiny

Armia Shire przy wsparciu ochotników z GAD uderzyła na kolonie Numenorejczyków u ujścia Brandywiny. Wojska pułkownika Ramseya niespodziewanie przekroczyły rzekę powyżej ujścia i przełamały opór sił wroga na granicy. Numenorejczycy byli jednak gotowi i dysponowali silnym wsparciem artyleryjskim od strony morza. Ostatecznie operacja zakończyła się spustoszeniem majątków położonych w głębi lądu przez żołnierzy Ramseya i wyzwoleniem rzeszy niewolników - co było chyba jednym z głównych założeń operacji, gdyż w Umbarze (a w mniejszym stopniu również w koloniach) żyje mnóstwo obróconych w niewolę uchodźców z Haradu, którzy stanowią znaczny odsetek ludności również w Shire i bardzo dobitnie wyrażają swoje zdanie o numenoryjskim sąsiedztwie.
Ostatecznie po przybyciu ze wschodu posiłków wroga i serii starć, pułkownik Ramsey cofnął się z powrotem do Nowego Pelargiru (C85).

Cytat:In sixty four’ we took a little trip
Along with Colonel Ramsey down the mighty Baranduin
We took a little bacon and we took a little beans
And we caught the bloody Umbrians near the town of New Pelargir

We fired our guns and the Umbrians kept a-comin'
There wasn't as many as there was a while ago
We fired once more and they began to runnin'
On down the Baranduin to the Gulf of Osso

We looked down a river and we see'd the Umbrians come
And there must have been a hundred of 'em beatin' on the drum
They stepped so high and they made their bugles ring
We stood behind our cotton bales and didn't say a thing

We fired our guns and the Umbrians kept a-comin'
There wasn't as many as there was a while ago
We fired once more and they began to runnin'
On down the Baranduin to the Gulf of Osso

Old Pierre said, "We could take 'em by surprise
If we didn't fire our muskets 'til we looked 'em in the eye"
We held our fire 'til we see'd their faces well
Then we opened up our squirrel guns and gave 'em

We fired our guns and the Umbrians kept a-comin'
There wasn't as many as there was a while ago
We fired once more and they began to runnin'
On down the Baranduin to the Gulf of Osso
Odpowiedz
#3
Tura C

Oblężenie Pelargiru
[Obrazek: soldiers-Soviet-offensive-troops-German-...=500&h=500]
Konflikt między Chinami i Numenorejczykami z Umbaru ciągnie się od lat. Po bitwie na polach Lebennin doszło do śmiałego rajdu sterowcowego w celu zbombardowania stolicy ChRL. Chińczycy nie pozostawali dłużni organizując kawaleryjskie wypady w kierunku kolonii przeciwników w dole Anduiny. Punktem zwrotnym było dołączenie do konfliktu Varnëdorczyków, którzy mimo swoich numenorejskich tradycji wsparli...Chińczyków. Zanim jednak to nastąpiło, wojska ChRL podjęły ponowną próbę uderzenia na region B5 od północy wzdłuż rzeki Sirith - tam jednak Numenorejczycy byli gotowi i odparli natarcie. Gorzej poszło im z działaniami na drugim brzegu Anduiny, gdzie armia Varnëdoru rozbiła ich posterunki i obsadziła artylerią brzegi Anduiny, utrudniając operowanie flocie Numenoru i ostrzeliwując sam Pelargir (B6). Następnie Varnëdorczycy przerzucili część sił do Lossarnach i wspólnie z Chińczykami przystąpili do szturmowania miasta, które stopniowo zamieniało się w stertę gruzów.
Tymczasem Numenorejczycy świadomi znacznego pogorszenia swojej strategicznej pozycji, ewakuowali z Pelargiru ludność cywilną oraz wszystko co dało się wnieść na statki - większość ludzi trafiła po prostu na drugą stronę rzeki Sirith, do Lebennin.
Ostatecznie mimo zamienienia Pelargiru w twierdzę Numenorejczycy byli zmuszeni wycofać się z miasta, do którego wkroczyły siły ChRL i Varnëdoru. Co prawda miasto jest wyludnioną ruiną ale sprzymierzeni odtrąbili wielki sukces, którego Chińczycy byli spragnieni po problemach z bombardowaniami strategicznymi urządzanymi im przez Numenor. Varnëdor wziął udział w całej operacji powołując się na porozumienia z ChRL ale też w ramach zemsty za rajdy przeprowadzone przez sterowce wyruszające z Umbaru by łupić tereny Mordoru. Trochę na uboczu wydarzeń w poprzednich dekadach, armia Varnëdoru wyrosła na jedną z większych i nowocześniejszych w Śródziemiu, zaprawiając się wcześniej w walkach z orkami z Barad-dur.

Cytat:[Verse 1]
Ho—all to the borders! Varnëdorians, come down
With your britches of deerskin, and jackets of brown;
With your red woolen caps, and your moccasins come
To the gathering summons of trumpet and drum

Come down with your rifle!—let grey wolf and fox
Howl on in the shadow of primitive rocks;
Let bear feed securely from pig-pen and stall;
Here's two-legged game for your powder and ball

[Chorus]
And cheer, cheer, the green mountaineer!
And cheer, cheer, the green mountaineer!

[Verse 2]
On the south came the Umbarians, our land to police;
And, armed for the battle, while canting of peace;
On our East came the Orcs, the black-coated band
To hang up our leaders and eat up our land

Ho—all to the rescue! for Morgoth shall work
No gain for the legions of Umbar and Barad-Dur!
They claim our possession,—the pitiful knaves—
The tribute we pay, shall be prisons and graves!

[Chorus]
And cheer, cheer, the green mountaineer!
And cheer, cheer, the green mountaineer!

[Verse 3]
We owe no allegiance; we bow to no throne;
Our ruler is law, and the Law is our own;
Our leaders themselves are our own fellow-men
Who can handle the sword, and the scythe, and the pen

Hurrah for Varnëdor! For the land that we till
Must have sons to defend her from valley and hill;
Our vow is recorded—our banner unfurled;
In the name of Varnëdor we defy all the world!

[Chorus]
And cheer, cheer, the green mountaineer!
And cheer, cheer, the green mountaineer!
And cheer, cheer, the green mountaineer!

---
Walki u ujścia Brandywiny - część II


Po rajdzie pułkownika Ramseya na kolonie Numenoru pancerniki ludzi z Umbaru spustoszyły Nowy Pelargir (C85) ostrzałem artyleryjskim i zablokowały ujścia Baranduiny dla jakiegokolwiek ruchu statków cywilnych. Shire nie mogło pozwolić aby ten stan rzeczy trwał w nieskończoność, dlatego na wybrzeżu zaczęto tworzyć stanowiska dział przeciwokrętowych. Wielkie armaty ściągano aż z GAD i Rivendell, skąd kupiono nowoczesne haubice MAE-78 Samwise. Działania te zmusiły Numenorejczyków do odsunięcia swoich okrętów od wybrzeża i ujścia rzeki, nie spowodowały jednak przerwania blokady. Tym bardziej nie zdołały tego uczynić nieliczne okręty Gildii Analizy i Dywersyfikacji, które pojawiły się na Wybrzeżu Ossiriandu i zostały zatopione przez Numenorejczyków.
Celem Shire nie było jednak (póki co) przełamywanie blokady morskiej, lecz odsunięcie zagrożenia dla Nowego Pelargiru. W tym celu ściągnięto na pomoc wojska elfów z Rivendell, z których wsparciem (teraz już generał) Ramsey ponownie przekroczył rzekę i wdał się w walki z gotowymi na taki krok Numenorejczykami. Problemem tych ostatnich był jednak przede wszystkim fakt, że operacja Ramseya była w pewnym stopniu skoordynowana z działaniami ChRL nad Anduiną, co utrudniło Numenorejczykom zorganizowanie posiłków.
Ostatecznie wojska Ramseya, przy sporym udziale elfów, zdołały opanować fragment prowincji C38 pozwalający kontrolować ostrzałem artyleryjskim ujście rzeki, po czym przystąpiły do umacniania swoich pozycji, co wobec ograniczonych sił Numenorejczyków zakończyło starcia w regionie...jak na razie.
[Obrazek: 1Kl30Qm.png]
Blokada morska wszelkiego ruchu statków ze strony Numenoru nie ustępuje, a w następstwie działań Rivendell rozszerzyła się też na ujście rzeki Gwathir i Anduiny.

Cytat:Away down South in the land of slavers
Rattlesnakes and alligators
Right away (right away)
Come away (come away)
Right away (right away)
Come away (come away)

Where cotton's king and men are chattels
Shire boys will win the battles
Right away (right away)
Come away (come away)
Right away (right away)
Come away (come away)

We'll all go down to Minhie*, away, away
Each Umbar boy must understand that he must mind his Uncle Sam
Away (away)
Away (away)
We'll all go down to Minhie
Away (away)
Away (away)
We'll all go down to Minhie
//*Minhie = Minhiriath

---

Wojna Orthanku z Rivendell

W następstwie walk o Morię Orthank i Rivendell wymieniły szereg not dyplomatycznych. Jedni uważali, że padli ofiarą spisku, drudzy prezentowali dowody na zagrożenie ze strony wielkich pająków i orków, które zmusiło ich do podjęcia radykalnych kroków. Ostatecznie elfowie odrzucili ultimatum Orthanku dotyczące zorganizowania śledztwa mającego wyjaśnić wydarzenia w następstwie których powstało Królestwo Khazad-dûm. Orthankczycy zarzucili też elfom wywożenie orków z Morii w głąb Rivendell "gdzie słuch o nich ginie".
Sprzysiężenie Orthanku zmobilizowało swoje wojska i ruszyło do ataku: na Eregion, Morię i Lorien.
Uderzenie na region C18 napotkało na poważną przeszkodę - rzekę Glanduinę na której umocnili swoje pozycje elfowie, od dawna gotowi na potencjalny atak. Ostatecznie Ost-in-Edhil nie było nawet zagrożone - elficki generał Gaerthel odparł atak ponosząc niewielkie straty w porównaniu do atakujących, a także wysłał część wojsk by wsparły krasnoludów króla Orriego w Górach Mglistych. Tam również udało się sprawnie zablokować górskie przełęcze i uniemożliwić Othankowi postępy.
Entowie i orkowie wykazali się większą skutecznością w lasach Lorien - tam początkowy impet uderzenia pozwolił im wejść w głąb elfickiego terytorium...jednak nie nacieszyli się tym długo - dzięki dominacji w powietrzu zapewnianej przez sterowce i orły, elfowie dowodzeni przez margrabiego Saerdora wyprowadzili kontratak, który przywrócił status quo. Duże spustoszenie w szeregach entów czyniła artyleria wyposażona w pociski zapalające - widać, że w Rivendell nie próżnowano i bardzo dobrze przygotowano się do tego konfliktu. Podobnej opinii nie można wystawić Orthankowi, który poniósł spore straty i nie osiągnął żadnego z celów kampanii.
[Obrazek: main-qimg-208a9f892d722adf5d026d181b7ccbbf]

---
Variagowie z Khandu

Na południowym-wschodzie na dzikich stepach Khandu doszło do zjednoczenia plemion Variagów. Dokonał tego niejaki Tamur, który pobił pozostałych wodzów i obwołał się Wielkim Chanem Variagów. Podobno Tamur zainspirował się dokonaniami Norlüsta, wodza Easterlingów z Rhun.
Variagowie tworzą dość młody organizm państwowy, a ich głównym towarem eksportowym są najemnicy, znani z umiejętności przetrwania w trudnych warunkach.

[Obrazek: main-qimg-5d9691c0bdabe5271d5f4ccf2859b6d7-lq]
---

Sukcesja w Konfederacji Rhun

W wieku 99 lat umiera Norlüst, twórca Konfederacji Rhun, ojciec "zjednoczonego narodu Easterlingów". Zgodnie z ostatnią wolą przywódcy, władzę obejmuje jego syn Nómriç. Uroczystości pogrzebowe zgromadziły wiele delegacji z regionu - pojawili się przedstawiciele Khandu, WszechKhazadu, Varnëdoru i Burz, a nawet konsul Numenoru.
[Obrazek: ttt-5.jpg]
---
Reformy w Nargothrondzie

Po latach izolacjonizmu doszło do zmiany na szczytach władz w państwie kransoludów z Nargothrondu (D49). Nowy władca Karrin I na nowo otworzył kraj na świat zewnętrzny oraz utworzył ze swojego niewielkiego kraiku raj podatkowy do którego ściągają bogacze i turyści z całego świata. Jaskinie Nulukkizdîn stały się jaskiniami hazardu, gdy krasnoludy zorientowały się że ich sąsiedzi z GAD, Nevrastu i Wiecznego Lasu mają dość restrykcyjne przepisy w kwestii gier losowych.
...co najdziwniejsze, do Nargothrondu przyleciały z północy orły i zawarły jakiś rodzaj porozumienia z Karrinem, po czym osiedliły się w okolicach jaskiń Nargothrondu.
[Obrazek: a841ddad10fee77b1c69ecdf84f8a7ee41cb6e74_2000x2000.webp]
---

Wyprawy do Valinoru

Król Eturan Revol, władca położonego w Beleriandzie Leśnego Królestwa, abdykował na rzecz swojego syna Alarona i wyruszył na pokładzie specjalnie przygotowanego statku na zachód z zamiarem odnalezienia drogi do Valinoru. Jedni nazywali go szaleńcem, inni wizjonerem, w każdym razie ekspedycja ruszyła wprost w kierunku szalejących na zachodzie potężnych sztormów, gdzie przepadła bez wieści. Wiadomości o wyprawie rozgrzały umysły ludów Beleriandu i spowodowały, że z Falas ruszyła "konkurencyjna" wyprawa, dowodzona przez goblina Kortha i kronikarza Casimira. Ci ruszyli jednak na południe, pragnąc ominąć sztormy i znaleźć "przejście południowe".
[Obrazek: UDENMJb.png]
Odpowiedz
#4
100 SE

Cytat:
Kronika dziejów Szóstej Ery, spisana w Shire ręką Andwise'a Gamgee
[Obrazek: Lord-of-the-Rings-Samwise-Gamgee-Red-Boo...tmarch.jpg]
  • 1 SE - Entowie z zachodniego Eriadoru przybywają do Beleriandu i tworzą w regionie Doriath swoje państwo - Wieczny Las.
  • 1 SE - ze schronów wychodzą mieszkańcy Umbaru - utworzenie Numenoryjskiej Strefy Dobrobytu przez młodego króla Ar-Abattârika.
  • 2 SE - Do Shire przybyły liczne grupy uchodźców z różnych stron świata - od hobbitów z dalekiego wschodu, przez krasnoludów z północy, po ludzi z Dalekiego Haradu. Utworzona przez nich na miejscu Federacja Shire charakteryzuje się dużą tolerancją dla odmiennych kultur i różnorodną kuchnią.
  • 2 SE - Krasnoludowie wychodzą ze schronów w Ereborze i szybko zawierają tradycyjny sojusz z ludźmi z Dale. Powstaje Dominium WszechKhazadu.
  • 2 SE - W Arthedain pojawiają się gobliny. Zamiast (jak każe tradycja) najechać Arnor i wrócić w góry, zaczynają budować osady. Mieszkający w okolicy ludzie są pełni obaw o swoją przyszłość.
  • 3 SE - Las Taur-im-Duinath w Beleriandzie zostaje na powrót zasiedlony przez elfy.
  • 4 SE - w okolicach Angmaru ze schronów wychodzą hobbici, powstaje Północny Hobbiton.
  • 5 SE - W Górach Mglistych Zagładę przetrwali elfowie. Większość ocalałych osiedla się w Eregionie, gdzie łączą się w kilka grup pod wodzą lokalnych arystokratów. Pada wiele zapewnień o współpracy i nowym otwarciu dla rasy elfów. Krasnoludowie, którzy siedzieli w schronach po sąsiedzku z elfami, ruszają do Ereboru i Morii.
  • 5-10 SE - Numenorejczycy zakładają kolonie u ujścia Anduiny.
  • 6-10 SE - Elficcy watażkowie z Eregionu kłócą się o charakter współpracy i nowego otwarcia dla rasy elfów. Dochodzi do szeregu bratobójczych konfliktów bez jednoznacznego rozstrzygnięcia.
  • 7 SE - Gobliny w Arthedain budzą coraz większy niepokój. Ostatnio wysłały do sąsiadów posłów z propozycją rozpoczęcia wymiany handlowej. Ludzie są w szoku!
  • 9 SE - Wielkie pająki wychodzą ze schronów i szybko zaczynają walczyć między sobą. Następuje podział między zwolenników pajęczycy Shatry i pierwszego sekretarza Szeloby - pierwsi tworzą w Mrocznej Puszczy kraj Burz, drudzy udają się na wygnanie i po długiej wędrówce osiedlają się w Beleriandzie tworząc Resarachnię Terrorystanu.
  • 10 SE - w Taur-im-Duinath powstaje Leśne Królestwo. Eturan Revol koronowany na Króla Elfów.
  • 10 SE - Easterlingowie wychodzą ze schronów. Do władzy nad plemieniem Balków dochodzi Norlüst, początek serii wojen o zjednoczenie wszystkich Easterlingów
  • 11 SE - Gobliny z Arthedain kontynuują swoje działania dyplomatyczne rozsyłając posłów we wszystkie strony świata. Niektórzy sąsiedzi dali się przekonać, że faktycznie możliwe jest pokojowe współistnienie - w końcu to już prawie dekada względnego spokoju, nie licząc kilku skradzionych krów (gobliny twierdzą, że to nie one, a poza tym “takie znaki można wypalić w każdej kuźni!”). Goblińscy posłowie wysłani na północ zaginęli.
  • 11 SE - w Górach Błękitnych po okresie walk wewnętrznych powstaje Republika Wielonarodowa Ered Luin - komunistyczne państwo kładące nacisk na równość różnych ras/narodów.
  • 11 SE - Po okresie walk między pomniejszymi ośrodkami władzy, powstaje Królestwo Gondoru rozciągające się między Minas Tirith, Osgiliath i Pelargirem.
  • 12 SE - Zamiast spodziewanego powrotu goblińskich dyplomatów do Arthedain z północy przyleciał smok! Bestia zażądała kapitulacji i wydania całego złota. Goblinom to się nie spodobało, wytoczyły więc swoje eksperymentalne działa i ostrzelały smoka. Ten w odwecie spalił część goblińskich umocnień. Obie strony poniosły straty (armaty okazały się tak eksperymentalne, że jednorazowe, a smocze łuski nie tak wytrzymałe jak przed erą prochu), obie strony wymieniły kolejne groźby…po czym usiadły do rozmów.
  • 12 SE - Woźnicy w następstwie przegranej wojny uznają zwierzchność Norlüsta. Nowy układ polityczny zostaje scementowany małżeństwem zwycięskiego wodza Easterligów z córką pokonanego watażki.
  • 12 SE - W Mrocznej Puszczy trwają starcia między pająkami z Burz i elfami zamieszkującymi północne rubieże lasu.
  • 13 SE - Gobliny dogadały się ze smokiem! Na mocy porozumienia utworzono Gildię Analizy i Dywersyfikacji, której skarbnikiem został skrzydlaty przybysz. W zamian za ochronę i strzępki wiedzy z zamierzchłych czasów gobliny dzielą się złotem ze smokiem. W kolejnych latach GAD staje się tak prężnie działającą korporacją, że zastępuje wcześniej istniejące struktury państwowe.
  • 13 SE - Wokół Minas Ithil powstaje Królestwo Ephel Dúath, kraj ludzi spokrewnionych z Gondorczykami. Toczą wojny z plemieniem orków rządzonych z Barad-dur i wielkimi pająkami, których klany zamieszkują góry Mordoru.
  • 14 SE - do Eregionu przybywa nieznany nikomu elf imieniem Ellavornor. Przybysz zyskuje posłuch wśród niezadowolonych z ciągłych swarów możnych mieszkańców krainy.
  • 14 SE - zwiadowcy Easterlingów donoszą o wielkiej wędrówce ludów z dalekiego wschodu. Wielkie mrowie ludzi nagle wkracza do Rhovanionu i rusza dalej na zachód wzdłuż Gór Popielnych. Sami zainteresowani mówią, że musieli porzucić swoje domy i ruszyć w Długi Marsz. Nazywają siebie Chińczykami.
  • 15 SE - Chińczycy mijają Mordor i docierają do Gondoru. Tam zakładają swoje nowe państwo - Chińską Republikę Ludową. Rdzenni Gondorczycy zostają pobici, król Gondoru umyka do Pelargiru, wierne mu oddziały obsadzają wciąż Osgiliath. Uchodźcy z Gondoru docierają do Minas Ithil i Orthanku.
  • 15-16 SE - ostatnie karawany “spóźnionych” Chińczyków docierają do Śródziemia. Część z nich pada ofiarą ataków Easterlingów.
  • 15-18 SE - Ellavornor prowadzi zręczną dyplomację, część elfów obwołuje go nowym wodzem. W jego ręce trafia Rivendell (lub jak wolą elfowie: Imladris).
  • 15-20 SE - Numenor kolonizuje tereny między ujściem Baranduiny i Iseny.
  • 16 SE - Eturan Revol wieńczy szereg reform i ogłasza Leśne Królestwo monarchią konstytucyjną.
  • 16 SE - GAD osiąga rekordowe zyski. Tajemnicza firma z zagranicy zamawia dużą ilość posążków przedstawiających legendarnego Elronda Półelfa - nikt nie wie komu to potrzebne, ale małe goblińskie rączki nie zadają pytań, tylko rzeźbią, a smok liczy pieniądz.
  • 17 SE - Królestwo Ephel Dúath staje się monarchią elekcyjną.
  • 18 SE - Chińczycy wysyłają karną ekspedycję przeciwko Easterlingom, którzy atakowali ich karawany - seria krótkich ale intensywnych starć na stepach nie przynosi poważniejszych rozstrzygnięć.
  • 19 SE - Dominium WszechKhazadu prowadzi w Mrocznej Puszczy skuteczną mediację między elfami i wielkimi pająkami. Konflikt przygasa.
  • 20 SE - Chińska Republika Ludowa pokonuje przejściowe trudności i zakorzenia się w Gondorze. Rdzenni Gondorczycy dzielą się już tylko na poddanych sinizacji, oponujących cicho i zaginionych. Wojska ChRL zajęły Osgiliath.
  • 20 SE - Pelargir zostaje zajęty przez wojska Numenoru. W ręce najeźdźców wpada król Gondoru.
  • 22 SE - Wieczny Las nawiązuje kontakty z Leśnym Królestwem, obie strony uzgadniają granicę na wzgórzach Andram.
  • 22 SE - Ellavornor brutalnie rozprawia się z pozostałymi elfimi watażkami i staje na czele zjednoczonego Państwa Rivendell obejmującego spore połacie Eregionu
  • 22-24 SE - Na wschodzie toczy się Wielka Wojna Zjednoczeniowa, wszystkie większe plemiona Easterlingów łączą się w Konfederację Rhûńską pod przywództwem Norlüsta
  • 23 SE - uchodźcy różnych ras i narodowości tworzą na zachodzie Beleriandu demokratyczną Wolną Republikę Nevrastu.
  • 23 SE - Elfowie z Rivendell zawierają przymierze z orłami zamieszkującymi wschodnie zbocza Gór Mglistych.
  • 24 SE - Wędrowny kronikarz Casimir Czarny przybywa z wizytą do Leśnego Królestwa. W jego zapiskach można odczytać, że kraj Eturana Revola to wspaniałe miejsce do życia pod warunkiem, że jest się elfem, albo przynajmniej nie krasnoludem.
  • 25 SE - Po wybrzeżach Śródziemia rozchodzą się wieści o Korsarzach mających bazę na Półwyspie Andrast w zachodnim Gondorze. Od zwykłych morskich rabusiów różnią się wyposażeniem i specjalizacją - dysponują sterowcami i trudnią się głównie porywaniem w niewolę ludzi, elfów i hobbitów.
  • 25-27 SE - Wybucha wojna między Terrorystanem i RWEL. Pająki niszczą zachodnie pogranicza Ered Luin.
  • 26 SE - na wyspie Balar założony zostaje Zakon Rycerzy Oceanu - paramilitarna organizacja ekologiczna. W szeregi Zakonu z czasem wstępują licznie entowie z Wiecznego Lasu.
  • 26 SE - Federacja Shire zajmuje Annuminas i tereny na południu jeziora Evendim.
  • 27 SE - Elfowie z Leśnego Królestwa organizują wyprawę na południe w celu ratowania lub pomszczenia swoich pobratymców porwanych na wybrzeżu przez Korsarzy z półwyspu Andrast. Misja kończy się częściowym sukcesem.
  • 27-28 SE - Wojska RWEL kontratakują i wyrzucają przeciwników na równinę Lothlann, gdzie jednak pająki ponownie odzyskały inicjatywę.
  • 28 SE - Goblin Korth z GAD dokonuje pierwszego w Szóstej Erze udokumentowanego przepłynięcia przez Ocean Lodu. Kraje Eriadoru wietrzą interes w zakładaniu portów na Lodową Zatoką Forochel. Ostatecznie bazy nad akwenem zakładają zarówno GAD, jak i RWEL, a także Północny Hobbiton.
  • 28-30 SE - Ephel Dúath w serii wojen podporządkowuje sobie orków i wielkie pająki zamieszkujące Mordor. Istoty cienia mają wybór - emigracja lub zamieszkanie w specjalnie stworzonych do tego celu rezerwatach.
  • 29 SE - Orri Kamienny Hełm przy wsparciu elfów z Rivendell rozpoczyna wyprawę zbrojną mającą na celu odebranie Morii z rąk orków i balrogów. Po początkowych sukcesach krasnoludów obie strony umacniają swoje pozycje i trwają w klinczu, okazyjnie rzucając setki żołnierzy w samobójczych atakach na pozycje wroga.
  • 30 SE - wojna między Terrorystanem i RWEL przechodzi w fazę zastoju. Obie strony fortyfikują pozycje wokół Szczerby Maglora.
  • 30 SE - Leśne Królestwo wykracza poza granice Taur-im-Duinath, pod władzę elfów trafiają ludzie z okolicznych równin.
  • 31 SE - osiedla ludzi z Ephel Dúath nad Nurnen padły ofiarą rajdu sterowcowego. Podejrzenie pada na Numenorejczyków z Umbaru.
  • 33 SE - Północny Hobbiton opanowuje wschodnie wybrzeże Zatoki Forochel na zachodzie i Gundabad na wschodzie. Hobbici handlują z sąsiadami i bogacą się.
  • 35 SE - Ephel Dúath i Rhun rozpoczynają dyplomatyczny spór o opanowany przez Easterlingów fragment pasma górskiego w północno-wschodnim Mordorze.
  • 37 SE - Król Ephel Dúath Fuinur IV stwierdził, że po upadku Gondoru to jego kraj jest prawowitym następcą Numenoru - Ephel Dúath przyjmuje od teraz nazwę Królestwa Varnëdoru. Udaje się uzyskać od Chińczyków miecz koronacyjny i berło królów Gondoru oraz podpisać z ChRL szereg porozumień regulujących przebieg granic i współpracę.
  • 43 SE - Entowie z Wiecznego Lasu rozpoczynają pracę przy budowie wielkiej elektrowni wodnej w okolicach Przełomu Sirionu.
  • 46 SE - Sprzysiężenie Orthanku wprowadza do Morii swoje “siły pokojowe” mające rozdzielić walczących orków i krasnoludów. Obie strony rozpoczynają rokowania, które przez lata nie przynoszą większych owoców.
  • 49 SE - Gobliny z GAD korzystając z trasy morskiej przez Ocean Lodu zakładają kolonię w krainie Falas w Beleriandzie.
  • 50-53 SE - seria starć między ChRL i Numenorem zakończona bitwą na polach Lebennin
  • 53 SE - Wolną Republiką Nevrastu wstrząsnąl skandal związany z dyskryminowaniem przez uczelnie wyższe w procesie rekrutacji pary homoseksualnych orków - wypracowano systemowe rozwiązania mające gwarantować odejście od polityki segregacji rasowej.
  • 54 SE - W Nargothrondzie ze schronów wychodzą krasnoludowie i przepędzają żyjących w okolicy ludzi. Uchodźcy trafiają pod protekcję Wiecznego Lasu. Krasnoludzkie Królestwo Nulukkizdîn charakteryzuje się niechęcią do obcych i izolacjonizmem, jednak nie stroni od handlu, np. z Nevrastczykami.
  • 55 SE - Leśne Królestwo nawiedziła susza. Elfowie ratują sytuację na rynku cen żywności uruchamiając przemysłową produkcję lembasów.
  • 56 SE - Elfowie z Rivendell najpierw rozbiają wojska wielkich pająków zmierzające w kierunku Morii, a potem sami atakują wschodnie wejście do kopalni, zamykając w potrzasku orków, balrogów i Orthankczyków. Z walk o Morię zwycięsko wychodzi sojusz krasnoludzko-elfi, Orri Kamienny Hełm koronuje się na króla Khazad-dum, balrogowie znikają z kart historii, a orkowie zamieszkujący Morię zostali przekazani w ręce Dolen Maethor - służb Rivendell. Moria wpada w strefę wpływów elfów.
  • 57 SE - Gobliny z Arthedain inwestują w zbrojenia. W ramach GAD powstaje również Gildia Awanturników oferująca usługi najemników.
  • 58 SE - Altanir, najpotężniejszy z elfich watażków z Mrocznej Puszczy mianuje się Księciem Lasu Zielonych Liści. Elfowie utrzymują od tej pory poprawne stosunki z sąsiadami.
  • 59 SE - Dominium WszechKhazadu opanowuje Żelazne Wzgórza i Góry Szare.
  • 60 SE - Varnëdor poluzowuje politykę dyskryminacji. Orkowie i wielkie pająki mogą opuszczać rezerwaty.
  • 60 SE - Shire w obawie przed odcięciem od morza przez kolonie Numenoru organizuje “Marsz ku Morzu” zakończony założeniem Nowego Pelargiru i rajdem pułkownika Ramseya na numenorejskie plantacje u ujścia Baranduiny. Wojska Shire zostały wsparte przez najemników z Gildii Awanturników.
  • 60 SE - W Resarchnii Terrorystanu ogromne wpływy zdobywa Nieświatło - potężna służba wewnętrzna, kontrolujące wiele ważnych instytucji państwowych.
  • 61 SE - Numenor organizuje blokadę morską ujścia Baranduiny. Pancerniki ostrzeliwują Nowy Pelargir. Shire rozpoczyna długofalową akcję budowy umocnionych stanowisk artylerii przeciwokrętowej.
  • 62 SE - W RWEL wdrożony zostaje pierwszy z serii Planów Pięcioletnich. Rozbudowuje się przemysł.
  • 64 SE - skandal sukcesyjny w Varnëdorze. Próbowano ominąć przepis mówiący o zakazie obejmowania tronu przez potomków poprzedniego władcy poprzez…zamordowanie wybranego niedawno władcy i elekcję syna jego poprzednika. Co ciekawe, instytucje państwowe zareagowały, przeprowadzono drobiazgowe śledztwo, a winni zostali namierzeni i skazani. Varnëdor zyskuje reputację skutecznego państwa prawa…chociaż nękanego czasem różnymi kryzysami.
  • 65-70 SE - Konfederacja Rhun przechodzi proces ostatecznego formowania ustroju gospodarczego. Wielkie wpływy uzyskują potężne korporacje, często związane z zamieszkującymi Konfederację krasnoludami - spółki takie jak Krasbank, czy Rhunmetall notują ogromne zyski.
  • 66 SE - Numenor organizuje rajd sterowcowy na stolicę ChRL. Konflikt stale się tli i obie strony prowadzą wojnę podjazdową we wschodnim Gondorze.
  • 69 SE - W Północnym Hobbitionie założone zostaje nowoczesne podziemne miasto - Arktyczne Poletko. Tunele stanowią doskonałe zabezpieczenie przed mroźnymi północnymi zimami i pozwalają hobbitom zaoszczędzić na odśnieżaniu.
  • 73 SE - ciągnący się latami spór dyplomatyczny na linii Rhun-Varnëdor kończy się zdemilitaryzowaniem części terytorium Rhun obejmującej góry w Mordorze.
  • 75 SE - widać pierwsze poważne efekty działań Norlüsta mających na celu uformowanie jednego narodu Easterlingów z wielu koczowniczych plemion. To już dwa pokolenia koczowników wysłuchują propagandy o “jednym narodzie”, “wspólnych wrogach” itd. Organizacja Młodzieży Rhun "Kharangi" liczy 100 000 członków.
  • 78 SE - W Khandzie powstaje Chanat Variagów. Koczownicy jednoczą się pod wodzą Tamura.
  • 80 SE - Thorin Lenindr zostaje po raz dwudziesty wybrany na urząd Przewodniczącego RWEL. Uroczyste państwowe obchody tego wydarzenia trwały przez okrągły miesiąc.
  • 81 SE - umiera Norlüst, twórca Konfederacji Rhun. Nowym przywódcą zostaje jego syn Nómriç.
  • 84 SE - zmiana władzy w Nargothrondzie, nowy król Karrin I otwiera kraj na świat, zawiera przymierze z orłami i zachęca inwestorów ulgami podatkowymi. W ciągu kolejnych lat Nulukkizdîn staje się “jaskiną hazardu” Śródziemia.
  • 85 SE - Terrorystan zajmuje okolice Thangorodrimu. Pająki znajdują na miejscu surowce naturalne i tanią siłę roboczą w postaci miejscowych orków.
  • 90 SE - Shire ponownie atakuje kolonie Numenoru. Tym razem wsparcia wojskom Ramseya udzielają elfowie z Rivendell, których oddziały przyczyniają się do sukcesu operacji i zabezpieczenia ujścia Brandywiny. Blokada morska trwa nadal.
  • 90 SE - ChRL we współpracy z Varnëdorem dokonuje skutecznego podboju Pelargiru, a raczej jego ruin. Numenor wycofuje się w dół Anduiny.
  • 91 SE - W Rhun zostaje otwarta pierwsza fabryka Balkijskich Motorowych Wozów (BMW). Nowocześni Easterlingowie przesiadają się z koni na automobile.
  • 93 SE - Entowie ze Sprzysiężenia Orthanku ostatecznie ustalili, że długoletnia wymiana not dyplomatycznych z Rivendell nie zaowocuje powołaniem komisji śledczej mającej zbadać wydarzenia w Morii i zadecydowali o wypowiedzeniu wojny północnemu sąsiadowi. Atak wojsk Orthanku na Eregion, Morię i Lorien kończy się całkowitym niepowodzeniem, jednak elfowie nie przenoszą walk na terytoria Orthanku.
  • 94 SE - Eturan Revol abdykuje na rzecz swojego syna Alarona i wyrusza na morską wyprawę w poszukiwaniu Valinoru.
  • 99 SE - W Shire mają miejsce wybory połączone z referendum, w którym obywatele opowiedzieli się za republiką prezydencką, a przeciwko monarchii.
  • 99 SE - Wyprawę w poszukiwaniu Valinoru organizują znani podróżnicy i kronikarze Korth i Casimir.
Odpowiedz