2021-12-01, 19:14
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 2021-12-01, 19:37 przez prehi.
Powód edycji: miejsca warsztatowe itp
)
Jeden z graczy chciał bym mu opisał kosmodrom...
...opisałem, ale to żeby nie powtarzać...
Mogą być drobne błędy, uwagi proszę zgłaszać na priv, wtedy opis może być poprawiony.
===
...opisałem, ale to żeby nie powtarzać...
Mogą być drobne błędy, uwagi proszę zgłaszać na priv, wtedy opis może być poprawiony.
===
Cytat:Kosmodrom to wielkie pole na którym znajdują się betonowe platformy miejsca (?) startowe dla rakiet (z miejscami dla odprowadzania efektów działania silnika rakietowego); czasami są uzupełnione rowami w ziemi, gdy są uszkodzenia lub duży ruch. Platformy/miejsca są oddalone od siebie o kilkadziesiąt do kilkuset metrów, zależy jak duże są rakiety wielorazowe.
Lądowanie odbywa się poprzez hamowanie wsteczne silnikami w atmosferze. Wymaga wielkiej umiejętności... komputera i pilota (patrz niżej) ale powoduje możliwość precyzyjnego wylądowania. Ogólnie bardziej się to i tak opłaca niż lądowanie na pałę "gdzieś na kontynencie" i potem ściąganie do kosmodromu.
Lądowisko to ciąg betonowych dróg między głębokimi... dołami? gdzie lądują rakiety; ziemia ma i jak najbardziej absorbuje energię cieplną z silników rakietowych. Rakiety po wylądowaniu zawozi się na miejsce startu, tam ładuje i done.
Rakiety w większości przynależą do transportowca jako jego lądowniki i są wielorazowego użytku. Nie używa się ogromnych rakiet wielkości Saturn V bo nie ma takiej potrzeby (chyba że ktoś przewoziłby coś wielkości wieżowca). Raczej stosuje się średniej wielkości lądowniki - nie byłoby przeszkody używać małych, poza ekonomią; za to duże wymagają... znacznie większej pierdolencji przy lądowaniu, tak to ujmę. Nawet najlepsze komputery z nimi nie wyrabiają do końca, a przy dobrych warunkach pogodowych i owszem, wyrabiają przy mniejszych i średnich - dlatego stosuje się raczej średnie lądowniki (szkolenie pilota kosmicznych lądowników i to zdolnego, by lądować dużymi rakietami, kosztuje kopę szmalu. Rzekłbym że za jednego liczy się w n mln $ - mam nadzieję że wyjaśnia to dostatecznie tą kwestię).
Do tego dochodzą wieże kontrolne (bardziej do ustalenia gdzie ma wylądować niż faktycznej kontroli - loty bez niej też dadzą radę, ale wolniej), radary, czujniki wysokiego kosmosu i stałe linie komunikacyjne z lądownikami i transportowc...em, bo jak z jednego kosmodromu korzystają dwa transportowce, to rozładunek potrwa wiele tygodni i KTOŚ na pewno będzie wkurzony.
Wież kontrolnych jest zazwyczaj kilka, w tym rezerwowe. Nie do uruchomienia w dzień-dwa, a raczej by w razie czego transport mógł z opóźnieniem się rozładować. Są też w każdej chwili dostępne awaryjne procedury lądowania, ale one zmniejszają znacząco przepustowość kosmodromu - rozładunek jednego transportowca by trwał miesiącami, a nie tygodniami.
Ostatnim elementem, ważnym w codzienności dużych transportów, są miejsca logistyczne - składy paliwa (BARDZO dobrze zabezpieczone i rozrzucone po całym terenie - paliwo rakietowe zmieszane wybucha), parkingi cystern, warsztaty itp. Stacje kontrolne, warsztaty i składy stanowią ponad 80% ceny kosmodromu (... ale i tak zaskakująco dużo kosztuje przygotowanie kilkuset hektarów betonu i dziur w ziemi).
Mały transportowiec przewozi całą dywizję/jednostkę surowca/DP. Większe mogą koło 2; najogromniejsze by mogły 3-4, ale mimo ekonomiczności (im większy, tym tańszy transport FTL per jednostka masy), są strasznie drogie więc trzeba za dużo zainwestować - nie zawsze trzeba dostarczać tak ogromny ładunek, więc armator ryzykuje że czasem transport by leciał w połowie pusty.