2021-05-16, 19:46
(Ten post był ostatnio modyfikowany: 2021-05-17, 00:01 przez Darne.
Powód edycji: Poprawa drobnych błędów
)
2711
Gdy zmyto już krew z areny, a w samym mieście zaczęła narastać atmosfera podekscytowanego oczekiwania, w katedrze w Winterpyre (lub raczej - Havardgradzie, zgodnie z ostatnim wnioskiem który Apostoł zamierzał złożyć do parlamentu w swoim życiu) zebrały się elity WWL oraz Kultu Wstąpienia. W centralnym punkcie olbrzymiego pomieszczenia znajdował się teraz dumny tron, okryty purpurowym i czerwonym suknem, ze złotem zdobiącym jego boki. Niejeden rzucał w jego stronę trwożliwe spojrzenie - plotki głosiły, że zdobiące szczyt godło WWL było tak naprawdę wykonany ze spaczenia. Co prawda ten straszliwy surowiec mocno i nieprzewidywalnie oddziałuje na ludzkie ciało, lecz nikt ze zgromadzonych nie miał wątpliwości, że akurat Havard Elserhandverk byłby w stanie rozkazać stworzenie takiej ozdoby.
W końcu - czy na pewno był on jeszcze człowiekiem?
Z dziesiątkami kamer, rozmieszczonymi w katedrze i nagrywającym każdy ruch, przekaz na żywo trafiał do całej Wspólnoty - i dalej, dzięki zainteresowaniu mediów z innych krajów. Wszyscy mogli podziwiać, jak czterej reprezentanci potęg chaosu składają przed apostołem elementy korony.
Pierwszy uczynił to reprzentant Khorne'a - jeden z pobożnych czcicieli tego boga, potężny wojownik który jeszcze rano brał udział w walkach na arenie ku czci swojego boga i by rozgrzać widzów przed oczekiwanym starciem apostoła z Karolusem. Początkowo ponoć liczono, że któraś z khornistycznych głów państw - Imperium Chaosu lub Kurganów - po klęsce weźmie na siebie tę rolę w ceremonii, lecz w tym pierwszym przypadku nie ośmielono się pojawić, a w drugim... No cóż, Hegemon obecnie przebywał w nieznanym miejscu, pod wzmocnioną strażą, i oczekiwał na swój los. Nie miał być on przyjemny.
Następnie magowie Wspólnoty - Carter, Pottermaker, Whateley - złożyli swoje części. Nawet połączona, nowa korona Wszechwybrańca wydawała się niepokojąco niestabilna, jak zabawka złożona z klocków która rozpadnie się od nawet lekkiego podmuchu wiatru. Symbole bogów umieszczone na częściach nie współgrały ze sobą, psując jej estetykę.
Przynajmniej do momentu gdy apostoł podszedł i dotknął jej swoimi palcami. Magia, która z niego wypłynęła, zaczęła zespalać jej części i przeobrażać je. Metal aż rozjarzył się od gorąca, lecz jeśli Harvard odczuł z tego powodu jakikolwiek dyskomfort, to nie okazał tego po sobie. Ostatnim elementem który zmienił były boże symbole - które zespoliły się w symbol chaosu zjednoczonego.
Be'lakor nie pojawił się - lecz nie był potrzebny, gdyż apostoł nie potrzebował żadnego starożytnego demona, by zaświadczył o jego oddaniu bogom, o jego sile czy przeznaczeniu.
Havard Vilip Elserhardverk koronował się pierwszego dnia lata roku 2711 na Wszechwybrańca po zmiażdżeniu bluźnierczego kontr-kandydata. Gdy zasiadł na tronie katedra aż zatrzęsła się od hymnów ku czci Potęg.
Jak widać desperackie próby przypodobania się bogu krwi i wykorzystania mocy jego artefaktów spełzły na niczym w obliczu prawdziwej łaski czterech bogów oraz nieokiełznanej potęgi umysłu i ciała apostoła. Razem z upadkiem Karolusa nie było już żadnych znaczących pretendentów do tego tytułu, wszystkie znaczące kraje Chaosu wysłały swoich przedstawicieli, a te które tego nie uczyniły albo były położone daleko od WWL albo miały już za niedługo nadrabiać zaległości w kwestii okazania należytego szacunku wybrańcowi Czwórki.
W końcu - czy na pewno był on jeszcze człowiekiem?
Z dziesiątkami kamer, rozmieszczonymi w katedrze i nagrywającym każdy ruch, przekaz na żywo trafiał do całej Wspólnoty - i dalej, dzięki zainteresowaniu mediów z innych krajów. Wszyscy mogli podziwiać, jak czterej reprezentanci potęg chaosu składają przed apostołem elementy korony.
Pierwszy uczynił to reprzentant Khorne'a - jeden z pobożnych czcicieli tego boga, potężny wojownik który jeszcze rano brał udział w walkach na arenie ku czci swojego boga i by rozgrzać widzów przed oczekiwanym starciem apostoła z Karolusem. Początkowo ponoć liczono, że któraś z khornistycznych głów państw - Imperium Chaosu lub Kurganów - po klęsce weźmie na siebie tę rolę w ceremonii, lecz w tym pierwszym przypadku nie ośmielono się pojawić, a w drugim... No cóż, Hegemon obecnie przebywał w nieznanym miejscu, pod wzmocnioną strażą, i oczekiwał na swój los. Nie miał być on przyjemny.
Następnie magowie Wspólnoty - Carter, Pottermaker, Whateley - złożyli swoje części. Nawet połączona, nowa korona Wszechwybrańca wydawała się niepokojąco niestabilna, jak zabawka złożona z klocków która rozpadnie się od nawet lekkiego podmuchu wiatru. Symbole bogów umieszczone na częściach nie współgrały ze sobą, psując jej estetykę.
Przynajmniej do momentu gdy apostoł podszedł i dotknął jej swoimi palcami. Magia, która z niego wypłynęła, zaczęła zespalać jej części i przeobrażać je. Metal aż rozjarzył się od gorąca, lecz jeśli Harvard odczuł z tego powodu jakikolwiek dyskomfort, to nie okazał tego po sobie. Ostatnim elementem który zmienił były boże symbole - które zespoliły się w symbol chaosu zjednoczonego.
Be'lakor nie pojawił się - lecz nie był potrzebny, gdyż apostoł nie potrzebował żadnego starożytnego demona, by zaświadczył o jego oddaniu bogom, o jego sile czy przeznaczeniu.
Havard Vilip Elserhardverk koronował się pierwszego dnia lata roku 2711 na Wszechwybrańca po zmiażdżeniu bluźnierczego kontr-kandydata. Gdy zasiadł na tronie katedra aż zatrzęsła się od hymnów ku czci Potęg.