2022-08-17, 00:21
W sprawie Świątyni Wolności można zadzwonić po śmieciarkę, żeby ją zabrała, bo daję poniżej swoje propozycje, po jednej religii każdego rodzaju. Wybaczcie mi..
Cytat:Zaprzysiężenie
Typ: religia misteryjna
Mit założycielski: Zaprzysiężenie jest religią, która według swoich wyznawców ma początki w odległych czasach, gdy po znanym świecie wędrowały Ludy Morza z tajemniczego, zagubionego zachodniego kontynentu. Według podań ustnych dostępnych dla niewtajemniczonych religia ta i jej rytuały zostały zaprojektowane przez osobę określaną jako Bóg-Król, który przybył na burzowych chmurach do rozproszonych społeczności ludzkich w północnej Europie. Bóg-Król pomógł wyjść ludziom pierwotnym ze stanu upodlenia, nauczył ich postępować etycznie i wyjawił im sekrety wszechświata. Założył też pierwsze kulty Niebiańskiego Ojca i Wszechmatki - to jedyne potwierdzone nazwy bóstw, które Zaprzysiężeni wyznają. Wiadomo, że tych bóstw jest więcej (wyznawcy się z tym nawet nie kryją), ale w sprawach publicznych rzadko się o nich wspomina, a relacje niewtajemniczonych uczonych na ich temat są sprzeczne. Sami swoją religię nazywają po prostu "Prawem" albo "Obowiązkiem", ale świat akademicki nazywa ich Zaprzysiężonymi, ze względu na to, że w ramach inicjacji ponoć składają przysięgę jakiemuś bóstwu. Wiadomo, że święte są dla nich liczby 13, 7 i 9, kamienne kręgi, lasy, kurhany i niektóre zwierzęta. Wiadomo, że 25 grudnia świętują dzień przybycia Króla-Boga i jest to dla nich dzień najświętszy.
Kodeks moralny: O ile praktyki religijne Zaprzysiężonych są dosyć tajemnicze, to nie kryją się ze swoją etyką i prawami, według których tworzono systemy ustrojowe północnych plemion wyznających tą wiarę i które w kontraście do podań religijnych są spisane. Dla Zaprzysiężonych rodzina (w tym ta "rozszerzona) ma znaczenie sakralne i przestępstwa wobec niej od wieków były najsurowiej karane. W społeczeństwach zbudowanych na fundamentach tej etyki dopuszcza się jedynie monogamię, przy czym warto dodać, że jeśli chodzi o prawa, to obie płcie są sobie równe, aczkolwiek sugeruje im się jednak odmienne sfery obowiązków (np. mężczyźni zajmują się wojaczką) - trzeba dodać, że występują odstępstwa od tej reguły, które mają charakter rytualny, jak wskazują odkrycia archeologiczne i relacje podróżników odwiedzających Zaprzysiężonych. Niewolnictwo jest u nich szczególnie znienawidzone, a nacje wyznające tą religię słynęły z częstych rajdów (zazwyczaj morskich) na państwa niewolnicze, zazwyczaj po to, by zapewnić niewolnikom możliwość ucieczki. Wiadomo, że do cnót wspieranych przez tą wiarę należą odwaga, współczucie i sprawiedliwość ("prawe postępowanie"), natomiast do szczególnie zwalczanych grzechów: kłamstwo, chciwość i lenistwo.
Uwagi: Ze względu na jakieś przekonania religijne społeczeństwa Zaprzysiężonych są zwolennikami przede wszystkim ustrojów monarchicznych i quasi-monarchicznych. Nawet "republikańscy" Zaprzysiężeni autorytet władz państwowych wywodzić będą często od autorytetu jakiegoś odległego monarchy (w czasie bądź przestrzeni), a jeśli takiego nie ma: to od samego Boga-Króla. Religia Zaprzysiężonych ma dwie warstwy kapłańskie: wiedzących i przewodników. Wiedzący to warstwa która zajmuje się działalnością "rekrutacyjną" - tłumaczą obowiązki wyznawców, stworzenie wszechświata przez boską parę, dzieje Boga-Króla i jego półboskich dzieci, sprawdzają "ludzi spoza" wiary i mogą ich polecić do inicjacji któregoś z kultów. Bardzo często ta funkcja jest dziedziczna. Przewodnicy opiekują się natomiast "boskimi kultami" na danym terenie i przeprowadzają dla nich rytuały. Są to anonimowi kapłani, którzy bardzo rzadko pokazują się publicznie, a jak już: to w zakrywających ciało szatach i maskach, które wyobrażają bóstwo, będące ich patronem. Zazwyczaj robią to, gdy muszą przekazać polecenia bogów albo przewodniczą rytuałom. Zaprzysiężeni wierzą, że gdy przewodnicy pojawiają się w takiej formie to nie tyle kapłan przemawia, ile bóstwo które chwilowo sobie pożyczyło jego ciało. Wiadomo, że przewodnikami zostają ludzie, którzy przejdą WSZYSTKIE możliwe wtajemniczenia, co wskazuje na to, że ilość bóstw wyznawanych przez Zaprzysiężonych jest skończona. Z tego też powodu przewodnicy stanowią bardzo niewielki ułamek populacji..
Zaprzysiężeni nie mają spisanych świętych tekstów. Wiedza ta jest przekazywana ustnie i ponoć w formie sztuki, zrozumiałej dla wtajemniczonych.
Misteria zostaną wysłane na PW.
Cytat:Eklezja floriańska
Typ: Religia powszechna
Mit założycielski: Według świętych ksiąg florianistów założycielką religii jest niejaka Floria - która urodziła się w jakimś zachodnioeuropejskim społeczeństwie wyznającym monoteistyczną religię solarną. Floria miała wieść "nadzwyczajny żywot", gdyż od wczesnego dzieciństwa czyniła liczne cuda, zazwyczaj mające jakiś związek z naturą i wegetacją - np. nadzwyczajny wzrost pszenicy, zesłanie deszczu i tym podobne. Zyskiwała też popularność dzięki licznym uzdrowieniom i kazaniom, a wkrótce wokół niej zaczęli gromadzić się uczniowie i uczennice. Początkowo byli prześladowani, gdyż Floria głosiła heretycką dla tej społeczności naukę, że jest wcielonym Słońcem (i że do tego istnieje jeszcze jakaś Matka Boska!), ale wraz z kolejnymi cudami prześladowania ustały i ustąpiły miejsca czci. Floria miała cieszyć się nadzwyczajnie długim życiem, ale według kluczowego podania poświęciła się w olbrzymich męczarniach, stając się jednym z ziemią i dając ludziom obietnicę, że ten "kto zaśnie w ziemi" otrzyma życie po śmierci, jeśli wypełniał obowiązki Florii wobec innych i nie mając większych grzechów na sumieniu.
Kodeks moralny: Eklezja jest religią bardzo nastawioną na pracę, przede wszystkim z naturą. Florianiści wierzą, że lokalne krajobrazy są często odzwierciedleniem życia duchowego jego mieszkańców. Według jednego z dogmatów, przed nadejściem Florii ludzie po śmierci znajdowali się w stagnacji i nie mieli możliwości osiągnięcia drugiego życia (czymkolwiek ono jest - to przedmiot debat w Eklezji) ale idąc przykładem Ogrodniczki można im dopomóc poprzez zasadzenie ogrodu. Zasadzone w intencji "wyzwolenia zmarłych" kwiaty mają po rozkwitnięciu umożliwiać duszom zmarłym ucieczkę z głębin i uzyskanie drugiego życia. Florianizm ze swojej natury jest bardzo altruistyczny, co nie znaczy, że pacyfistyczny - dopuszcza się użycie siły, przede wszystkim przeciwko tym, którzy dewastują środowisko naturalne. Zawody powiązane z rolnictwem, ogrodnictwem czy leśnictwem są najbardziej szanowanymi. Wierzy się, ze każdy, nawet najsroższy grzech, da się odkupić dostateczną pracą i żalem. Wyznaje się trzy "osoby boskie" - Słońce, Florię i Wielką Matkę (zazwyczaj identyfikowaną ze światem materialnym jako takim) aczkolwiek teologowie florianistyczni łamią sobie głowy na temat relacji między nimi.
Uwagi: Eklezja jako organizacja zbudowana jest na wzór KRK, z tym że funkcje kapłańskie pełnią kobiety. Awans na wyższe szczeble hierarchii (od odpowiedników biskupa w górę) wymaga zachowania celibatu. Kapłanki można zazwyczaj rozpoznać po charakterystycznym spiczastym kapeluszu z rondem. Przywódczyni Eklezji nosi miano Najwyższej Botanistki. Pomimo żeńskiego charakteru duchowieństwa pod Eklezję podlegają zakony męskie, zazwyczaj zajmujące się wojaczką i chroniących świątynie oraz pielgrzymów: jednym z najbardziej znanych są tak zwani Zieloni Rycerze. Świątynie floriańskie przypominają zazwyczaj ogrody botaniczne. Według nauk Eklezji każdy człowiek ma swojego ducha opiekuńczego - gnoma.
Cytat:Bractwo Szakala
Typ: Sekta
Mit założycielski: Bractwo Szakala ze względu na swoje specyficzne wierzenia i "praktykę religijną" nie przejmuje się takimi rzeczami jak mity założycielskie - to dla słabeuszy. Jest to religia szamanistyczna, łącząca elementy animizmu i gnostycyzmu. Występuje przede wszystkim w Afryce, ale wraz z rozwojem podróży morskich jej członków można spotkać w wielu miastach portowych, a konkretniej: ich ciemnych uliczkach. Większość tego, co się wie o Bractwie pochodzi z osobistych doświadczeń watażków-kolonizatorów antropologów mniej skrępowanych etyką. Według założeń szakalniarzy/szakalistów (tudzież manelniarzy, od Maneli - pierwszego sławnego przywódcy szakalistycznego) świat został stworzony przez bliżej nieokreślonego Tyrana, przed którym biedni śmiertelnicy muszą się płaszczyć na kolanach z płaczem. Tyran objawia się w różnych formach, często nasyłając swoje demony by gnębiły normalnych ludzi, których uwięził w "widowisku", odcinając od prawdziwej rzeczywistości. Jest jednak droga ucieczki, która polega na zawierzeniu jednej osobie, tak zwanemu Wodzowi, wokół którego skoncentrowany jest kult sakralny. Wódz naznaczany jest przez tak zwanych Trefnisiów (tricksterów) bardzo często rekrutujących się z tzw. patologicznego marginesu społecznego: pijaków, narkomanów i szaleńców. Szakaliści uważają, że wiara i ofiary materialne pokładane w Wodzu pozwolą w końcu obalić Tyrana i przejść do rzeczywistości - osiągnąć ma to jako Człowiek-Bestia, fuzja człowieka i Szakala - pierwszego rebelianta i buntownika.
Kodeks moralny: Szakalniarze wierzą, że wszelkie nudne etyki, zasady czy tabu zostały wymyślone przez Tyrana by krępować normalnych ludzi. Warto przy tym zaznaczyć, że jedynie część ludzkości jest postrzegana jako ludzie: reszta jest postrzegana jako bydło, którym członkowie sekty mogą rozporządzać jak chcą. Najważniejszą cnotą dla sekty jest posłuszeństwo wobec przywódcy (który często jest nazywany Prawdziwym Ojcem - szakalniarze wyrzekają się swojej rodziny na rzecz wodza) od którego oczekuje się, że będzie łamać jak najwięcej tabu innych wiar. Jego sukces mierzy się najczęściej bogactwem materialnym. Jeśli szakalniarz zauważy, że wódz zaczyna respektować zasady Tyrana albo słabnąć, to ma pełne prawo go zabić i przejąć jego miejsce, przy czym przy okazji zazwyczaj śmierć spotyka również kapłanów, którzy wsparli poprzedniego przywódcę. Święta Bractwa kończą się zazwyczaj orgiami przemocy czy środków odurzających, a często obiema na raz.
Uwagi: Szakalniarze gardzą demokracjami i praworządnymi formami ustrojowymi. Najdogodniejsze dla nich formy ustrojowe to różnego rodzaju formy plemienne, autorytaryzmy i totalitaryzmy, gdyż w nich najłatwiej wcielić zasadę przywództwa. Może to się wydać paradoksem, ale zezwalają na istnienie innych religii w swoich społeczeństwach. Po co? Żeby łamać ich zasady tabu i prześladować wiernych, dając tym samym prztyczka w nos sługom Tyrana. Szakalniarze wierzą, że dusza jako taka jest materialna i znajduje się we krwi (tudzież ciele) człowieka, co czyni kanibalizm w tej czy innej formie dosyć popularną praktyką wśród wyznawców, gdyż wchłonięcie czyjejś duszy ma zwiększać moc i witalność.