Niezbędnik wojsk (Śródziemie 2.0)

[Richtus]

Lotnictwo
Zasięg dla lotnictwa oznacza 1 zasięgu = 4 prowincje lub pół akwenu wodnego; początek wyliczenia to baza lotnicza, koniec (np. 4a prowincja) do prowincja cel.
Zasięg “0” dla myśliwców przechwytujących oznacza możliwość operowania tylko w prowincji z lotniskiem.
Zasięg dla śmigłowców określamy dla możliwości operowania poza linią frontu. Zasięg “0” oznacza możliwość operowania wyłącznie wraz z wojskami lądowymi, dla wyższych zasięgów “bazą” jest ostatnia prowincja do której dochodzą szlaki zaopatrzeniowe.
Należy zaznaczyć, że w starciach lotnictwa z lotnictwem różnice generacji są największe - w wypadku skrajnych generacji (II i V) nawiązanie walki jest praktycznie niemożliwe. Za to w mniejszych różnicach warto zaznaczyć maksymalna prędkość II generacji jest mniejsza niż minimalna IV generacji, co jest bardzo upierdliwe przy próbie trafienia…

Przykłady zostały podane dla aerodyn. W wypadku aerostatów opieram się bardziej na tym że ingame rozwój sterowców (o balonach nie mówiąc!) trwa znacznie dłużej niż trwał w Europie Belle Epoque - więc generalnie opieram się na konstrukcjach Zeppelina, ale nie podaję przykładów.

*) Sterowce i Balony
Dla 0 i I generacji myśliwców, bombowców i śmigłowców odpowiednimi jednostkami lotniczymi są: sterowce zwiadowcze (zamiast myśliwców), sterowce bombardujące (zamiast bombowców) i balony obserwacyjne (zamiast śmigłowców). Jest to uproszczenie zamiast wprowadzania dodatkowych nazw.
Uwaga: w wypadku zbadania technologii “helowe aerostaty” sterowce naprawdę ciężko zniszczyć, bo trzeba tak rozedrzeć powłokę by uleciało DUŻO gazu (hel jest niepalny, a tak to się stosuje palny wodór) - zwłaszcza że rutynowo gaz jest w osobnych zbiornikach balastowych. Może to być problematyczne nawet dla myśliwców III generacji (tzn. wymagające dużo czasu dla nich).

*) Myśliwce
W wypadku aerostatów, są to sterowce przenoszące mniejsze załogi i lżejsze ładunki, za to posiadające większy zasięg i prędkość niż sterowce bombardujące. Desygnowane są przede wszystkim do zwiadu w skali strategicznej, ewentualnie do zwalczania balonów (dysponują szczątkową bronią). Do celów obserwacyjnej korekty artylerii też mogą się nadawać, ale patrząc prozaicznie są po prostu droższe od balonów, w utrzymaniu również.
Myśliwce za to, będące już aerodynami, są uzbrojone przede wszystkim w celu zwalczania balonów przeciwnika, jego sterowców i - zwalczania wrogich samolotów by nie zniszczyły naszych balonów. Dopiero w późniejszym okresie myśliwce służą do zwalczania bombowców, wtedy gdy bombowce stają się potencjalnie groźniejsze niż korygowanie ostrzału artylerii…
0 generacja - Sterowce używane w celach zwiadowczych. Mała, niezbędna załoga, najlepsze możliwe silniki diesla i niewielka możliwość przenoszenia ładunku. Szczególnie przydatne dla zwiadu dla floty, w mniejszym stopniu jako strategiczny zwiad dla sił lądowych. Praktycznie nie uzbrojone - można najwyżej strzelić z karabinu do kogoś, przy bardzo dużej dozie szczęścia np. złośliwie przedziurawiając balon. W krytycznych momentach mogą też pełnić funkcje łącznikowe (gdy niemożliwe jest używanie radia lub przewodów naziemnych).
0 generacja ma zasięg 4 w normalnych warunkach.
I generacja - Sterowce ulepszone pod względem konstrukcyjnym, z silniejszymi silnikami (szybsze!) i większe - dzięki czemu niosą na pokładzie uzbrojenie w postaci karabinów maszynowych i niewielkich bomb. Są wobec tego skuteczniejsze w zwiadzie i są w stanie strącać balony obserwacyjne (w mniejszym stopniu karabinami maszynowymi, bardziej próbując trafić balon bombą…). Dzięki karabinom maszynowym załoga lepiej się czuje, jakby mogła się obronić przed myśliwcami. Lepiej wychodzi ostrzał między dwoma zeppelinami - podczas lotu na wysokości 7 kilometrów przebicie kabiny ciśnieniowej może być bardzo kłopotliwe.
I generacja ma zasięg 6 w normalnych warunkach.
II generacja - Pierwsze samoloty używane wojskowo - dwupłatowce z drewna pokrytego płótnem, o relatywnie niewielkim zasięgu. Używane przede wszystkim do zwalczania wrogich balonów (nadają się do tego wyśmienicie), w drugim rzędzie do walki z innymi samolotami, zwłaszcza innymi myśliwcami. Samoloty wielozadaniowe mogą razić cele naziemne - z broni pokładowej. Efekt ostrzału jednostek lądowych jest przede wszystkim psychologiczny.
W krytycznych momentach mogą też pełnić funkcje łącznikowe (gdy niemożliwe jest używanie radia lub przewodów naziemnych) - i są w tym bardzo skuteczne.
Są mało skuteczne w zwalczaniu sterowców (bo latają tak 3-4 kilometry niżej).
Przykład: Sopwith F.1 Camel
II generacja ma zasięg 1.
III generacja - Usprawnione samoloty zbudowane w całości z metalu, zazwyczaj wyposażone też w radio, więc jak pilot coś zobaczy to nie musi czekać do lądowania. Specjalizacja między samolotami zaczyna być znacząca względem siły bojowej. Wyższa szybkość, zasięg, bardziej odporna konstrukcja i wyposażenie w spadochrony. Samoloty wciąż nie są w stanie operować w każdych warunkach pogodowych, a nawigacja jest w dużej mierze oparta na obserwacji otoczenia.
Przykład: Messerschmitt Bf 109E, ciężki [dalekiego zasięgu]: Lockheed P-38 Lightning
III generacja ma zasięg 2.
IV generacja - Samoloty szybsze, sprawniejsze, silniej uzbrojone i lepiej wyposażone; zdolne do działania w każdych warunkach pogodowych. Mogą pojawiać się pierwsze odrzutowce, ale jako specjalizowane przechwytujące - większa szybkość w zamian za narowy i problemy wczesnych silników odrzutowych.
Przykład: F-100 Super Sabre, przechwytujący: F-94 
IV generacja ma zasięg 3.
V generacja - Powszechne stosowanie samolotów odrzutowych, wyposażonych w rakiety kierowane. Najlepsze dostępne samoloty… rzeź dla sterowców i samolotów II generacji a czasem i III generacji (jeśli nie są wspierane np. radarem) - jeśli ktoś tą generację w ogóle osiągnie.
Przykład: F16, “przechwytujący”: MiG-29
V generacja ma zasięg 4.

Specjalizacje:
Przechwytujące - myśliwce przystosowane do zwalczania wrogich myśliwców i bombowców [dla uproszczenia, na PNW nie stosujemy osobnych kategorii dla myśliwców przewagi powietrznej i przechwytujących]. Kosztem większej skuteczności w walce powietrznej jest brak przenoszenia broni powietrze-ziemia oraz mniejszy zasięg.
Specjalizacja dostępna od II generacji.
Ciężkie - myśliwce o dłuższym zasięgu, dostosowane do roli eskortowej, kosztem możliwości przenoszenia bomb.
Specjalizacja dostępna od II generacji.
Morskie - myśliwce dostosowane do operowania z lotniskowców. Ale nic nie stoi na przeszkodzie by operowały z lądu. Nie mają możliwości przenoszenia bomb i torped.
Specjalizacja dostępna od II generacji.

*) Bombowce
W wypadku aerostatów, są to sterowce bombardujące - zbudowane z myślą nie o zasięgu, a udźwigu ładunku bomb. Ładunek bomb jest zrzucany, delikatnie mówiąc, niecelnie, więc są to maszyny raczej z góry przeznaczone do roli strategicznej. Celność może poprawić zejście na niższą wysokość, ale jest to nieodwracalne (upuszcza się gaz przez klapę) co może mieć niezbyt miłe doświadczenia podczas powrotu na niższej wysokości, w zasięgu celnego ostrzału z ziemi…
Można zbudować też sterowce bombardujące obniżające specjalnie na czas bombardowania lot, kosztem ilości ładunku bombowego (skomplikowane manewrowanie gazem i dużą ilością balastu), ale polepszając celność. Wymaga to zbudowania specjalnej konstrukcji lub przyjęcia odpowiedniej doktryny.
W wypadku aerodyn, są to samoloty przed którymi postawiono zadanie zrzucania bomb na przeciwnika - a łatwiej mogą obniżyć lot bo unoszą się dzięki sile nośnej skrzydeł i obrotom silnika. Dlatego bombowce ogólnie są znacznie skuteczniejsze od aerostatów bombardujących, choć różnica jest naprawdę znacząca nie między I generacją i II, a między I a III.
0 generacja - Pierwsze sterowce używane do bombardowań. W większym stopniu nadaje się to do bombardowań miast i obszarów przemysłowych niż trafiania “w cel”. Nie mogą wykonywać nalotów nocnych z powodu prymitywności instrumentów pokładowych.
0 generacja ma zasięg 3.
I generacja - Większe sterowce, więc i większy ładunek bomb. Mogą wykonywać naloty nocne (bezpieczniejsze nawet jak przeciwnik ma lotnictwo). Celność bombardowań jest lepsza dzięki pierwszym celownikom optycznym: cały dyon bombardując ma szansę trafić w budynek który jest celem.
Ale i tak przede wszystkim należy patrzeć na to jako jednostki bombardujące strategicznie.
0 generacja ma zasięg 5 w normalnych warunkach.
II generacja - Samoloty dwupłatowe, zazwyczaj dwu- lub cztero- silnikowe przygotowane do funkcji bombardujących. Wielkie potwory… a przez niedoskonałości wczesnego lotnictwa dość zawodne - silniki i konstrukcja musi przejść bardzo długie przeglądy przed każdym lotem. Za to są w stanie bombardować szybciej i celniej - i lepiej unikając myśliwców wroga niż sterowce (które za to są wyżej).
Możliwe jest konstruowanie bombowców strategicznych, ale są to konstrukcje nieco wychodzące poza poziom możliwości nauki tych czasów - mało efektywne, zwłaszcza w kontekście zawodności silników. Zawodności w czasie lotu, kłopotliwej dla załogi.
Przykład: Gotha G.V
II generacja ma zasięg 2.
III generacja - Bombowce o nowoczesnej konstrukcji, znacznie trwalszej, czasem całe wykonane z metalu. Poprawiono zasięg, ładowność i zwłaszcza awaryjność. Konstrukcje specjalne zyskują znacznie bardziej niż wcześniej, zwłaszcza o specjalizacji morskiej (samoloty torpedowe). W większości posiadają strzelców na pokładzie, na ogonie lub w większej ilości lokalizacji.
Bombowce zaczynają mieć poważny wpływ na działania wojskowe na lądzie i na morzu - inny niż tylko psychologiczny efekt bombardowania.
Przykład: Heinkel He 111, strategiczne: Boeing B-17 Flying Fortress
III generacja ma zasięg 3.
IV generacja - Poprawiony zasięg, instrumenty pokładowe i bomby - celność trafień jest teraz znacząco większa niż dawniej. Bombowce są też znacząco szybsze i latają wyżej (dzięki kabinom ciśnieniowym). Umiejscowienie strzelców pokładowych pozwala organizować bombowce strategiczne w wielkie floty samolotów, a nowsze instrumenty pozwalają wykonywać loty szturmowe samolotom bliskiego wsparcia naziemnego. Samoloty wsparcia zazwyczaj są opancerzone (np. opancerzony silnik), by utrudnić życie naziemnej obronie przeciwlotniczej.
Odpowiednio zmasowane ataki bombowe IV generacji są w stanie obezwładnić obronę.
Przykład: Ił-10, strategiczne: Boeing B-50 Superfortress
IV generacja ma zasięg 4.
V generacja - Bombowce odrzutowe, z zaawansowaną awioniką i wyposażone w rakiety powietrze-ziemia. Jednostki wsparcia naziemnego zdolne są do bardzo precyzyjnego ataku… z dużej wysokości, więc opancerzenie nie jest już konieczne.
Za to bombowce strategiczne mogą wykonywać bardzo dalekie rajdy - dzięki dużemu zasięgowi - na bardzo dużej wysokości, poza zasięgiem ręcznych rakiet przeciwlotniczych: tylko specjalizowane naziemne jednostki przeciwlotnicze V generacji mogą im zrobić krzywdę.
Przykład: Su-24, strategiczne: Tu-160
V generacja ma zasięg 5.

Specjalizacje:
Strategiczna - Bombowce strategiczne zasadniczo przenoszą cięższe bomby i na dalsze dystanse. Ich celem jest niszczenie infrastruktury i przemysłu przeciwnika, są mało skuteczne w bombardowaniu wojska lądowych, nawet nie wspominając o bombardowaniu floty.
Specjalizacja dostępna od II generacji.
Morskie - Bombowce dostosowane do operowania z lotniskowców. Są dostosowane przede wszystkim do przenoszenia torped względnie rakiet powietrze-woda (zależnie od generacji). Nic nie stoi na przeszkodzie by operowały z baz lądowych, mając wtedy wyższą skuteczność w walce z flotą niż standardowe bombowce.
Specjalizacja dostępna od II generacji.

*) Śmigłowce
Balony a potem śmigłowce, czyli aerodyny opierające się na pracy wirników, mające wielką przewagę nad samolotami dzięki swojemu pionowemu startowi i lądowaniu. W obu przypadkach używane przede wszystkim do obserwacji, co zapewnia wielką przewagę artylerii w ogniu kontrbateryjnym, ale i ogólnie w ostrzale przeciwnika (ostrzał jest skuteczniejszy jeśli ma się informację czy się trafiło w cel). 
Śmigłowce nad balonami mają tą przewagę że mogą się szybciej wznosić i opuszczać, zajmują przez to mniej miejsca (mogą być używane łatwiej we flocie). A prędkość wzlotu i lądowania zwiększa im przeżywalność wobec lotnictwa (mogą zdążyć wylądować zanim się pojawi własne lotnictwo - balony mogą mieć problem).
Śmigłowce mogą być uzbrojone i przygotowane do wsparcia operacji lądowych ostrzałem z broni pokładowej, ale w późnych generacjach.
0 generacja - Pierwsze balony używane w celach obserwacyjnych. Ich wadą jest to że potrzebują więcej czasu na napełnienie gazem i są ogólnie dość niezgrabne - mniej efektywne. Ponadto są to balony wznoszące się statycznie - grożące katastrofą przy złej pogodzie i silnym wietrze, przez co ich zastosowanie we flocie jest niemożliwe, nie zapewniają też obserwacji przy zbyt silnym wietrze.
Balony obserwacyjne nie zużywają paliwa.
0 generacja ma zasięg 0.
I generacja - Usprawniono system napełniania gazem i wypracowano optymalne kształty balonu: balon stabilizowany wiatrem (jak latawiec). Sprawdzają się przy złej pogodzie i mogą być używane we flocie: ogólnie są bardziej efektywne.
Balony obserwacyjne nie zużywają paliwa.
I generacja ma zasięg 0.
II generacja balonów/śmigłowców nie istnieje - nie mogłem znaleźć niczego pasującego, więc nie ma. Technologię też badamy z pominięciem II poziomu.
III generacja - wirnikopłaty, pierwsze śmigłowce z prawdziwego zdarzenia, zastępujące funkcjonalnością i możliwościami balony obserwacyjne. Mają większe szanse przetrwania przy braku pełnej przewagi w powietrzu.
Przykład: Flettner Fl 282 
III generacja ma zasięg 0.
IV generacja - Uzbrojone, choć nieopancerzone śmigłowce, a’la wojna w Wietnamie. Rakiety niekierowane, karabiny maszynowe i możliwość desantowania przypisanej do nich piechoty - a do tego też korygują ostrzał artylerii. 
Przykład: Bell UH-1 Iroquois “Huey”.
IV generacja ma zasięg 1.
V generacja - Śmigłowce szturmowe, opancerzone i wyposażone w rakiety kierowane. Przypisanie ich do jednostki piechoty zwiększa siłą obrony/ataku dwukrotnie.
Przykład: Bell AH-1 “Cobra”, Mi-24
V generacja ma zasięg 2.


*) Transportowce
Sterowce i Samoloty transportowe służą - uwaga! - do transportu wojska, pasażerów i towarów. Są nieuzbrojone. 
Sterowce transportowe można budować od początku, samoloty dopiero od II poziomu Lotnictwa. I poziom lotnictwa zwiększa znacząco jego zasięg.
W wypadku samolotów transportowych, zasięg ulega zwiększeniu (ich “poziom” jest taki jak poziom lotnictwa).

Sterowce transportowe mogą przewieźć w ciągu tury do 3j “ładunku” (surowiec, jednostka sprzętu, 10P itd.).
Samoloty transportowe nie mają ograniczeń ilości przewożonego ładunku - szlak transportowy to szlak transportowy.


Tabelka zasięgów (X oznacza “nie występuje):

0 I II III IV V

sterowiec zwiadowczy/myśliwiec 4 6 |||  1 2 3 4 

sterowiec bombardujący/bombowiec 3 5  |||  2 3 4 5

ciężki myśliwiec X X   2 3 4 5

m.przechwytujący X X   0 1 2 2

balony obserwacyjne/śmigłowce 0 0 X  0 1 2

bombowce strategiczne X X  2 5 7 10

sterowce/samoloty transportowe 5 8  |||  2 5 7 10

Uwaga: rzeki nie są liczone jako akweny w kontekście zasięgu lotniczego (czyli albo latamy nad akwenami morskimi, albo nad prowincjami lądowymi).