2020-10-03, 17:41
Ustrój
Niech pochwalona będzie czcigodna Myrmidia! Najmądrzejsza z dowódców, najlepsza z wojowników i najrozsądniejsza ze strategów!
Związek Estalii jest tym czego nie mógł sobie wyobrazić żaden Estalczyk od wielu wieków, jeśli nawet nie mileniów. Jest to twór państwowy powstały wskutek porozumienia między dwoma mniejszymi - nie wojny, którą Estalczycy kochają. Dwa Zakony Założycielskie, czczące najmądrzejszą Myrmidię podpisały akt Unii Estalskiej i powołały do istnienia Związek Estalii.
Na jego czele stoi Gran Rey, potomek dynastii de la Gaucho pochodzącej z największego miasta północy Estalii - Bilbali. Dzierży on w swoich dłoniach władzę królewską czyli zarówno wykonawczą jak i sądowniczą. Może podjąć każdą decyzję, która przyjdzie mu do głowy o ile jej idea zgadza się z zaleceniami Ukrytej Rady.
Czym jest Ukryta Rada? Jest to twór doradczy Króla składający się z sześciu różnych przedstawicieli obydwu Zakonów. Każdy Zakon posiada po trzy pozycje w radzie, które są do nich sztywno przypisane zgodnie z odpowiednim artykułem w akcie Unii Estalskiej. W kilkusetletniej historii Związku nie doszło jeszcze do sytuacji, aby doszło do zmiany tych przydziałów. Jeżeli chodzi o uzurpowanie sobie prawa do pozycji to jest to na porządku dziennym, dość regularnie dochodzić do mniejszych lub większych sprzeczek między przedstawicielami zakonnymi. Często kończą się one pojedynkami na miecze między rycerzami zakonnymi.
Ukryta Rada dzierży władze ustawodawczą w kraju i to ona na spotkaniach z Królem ustala politykę i działania Związku w skali makro. Otoczenie Króla może jednak próbować wpłynąć na obrady Ukrytej Rady i spróbować wprowadzać własne inicjatywy, ponieważ kilka razy do roku Król bierze udział w obradach i posiada głos równy innym głosom.
Społeczeństwo Związku jest podzielone jak przystało na państwo feudalne. Największą grupę stanowi stan duchowny jednak przynależność do któregokolwiek z Zakonów nie jest równoznaczne z przystąpieniem do stanu duchownego. Członek Zakonu może być Rycerzem, który przyjął święcenia i składał śluby wobec Myrmidii lub członkiem świeckim, który pracuje w jednostkach gospodarczych podlegającym zakonom. Przynależność do stanu duchownego daje możliwość awansu w strukturach zakonnych, której nie posiadaja żaden inny stan. Równa się ona też z wieloma przywilejami finansowymi i socjalnymi, dzięki którym Rycerze bądź Paladyni nie muszą się martwić o przyszłość swoją bądź swoich rodzin. W Związku nie istnieje wymóg celibatu, wielu rycerzy decyduje się jednak na złożenie tego jednego dodatkowego ślubu, żeby móc w pełni oddać swoje myśli patronce Związku - Myrmidii. Drugim, co do wielkości, stanem jest mieszczaństwo lub po prostu świeccy obywatele. Są to ludzie pracujący w szeroko pojętym sektorze prywatnym bądź właśnie świeckich zakładach zakonnych.
Trzecim i zarazem najmniejszym stanem jest szlachta, w skład której wchodzi dynastia królewska, kilka rodzin dworzańskich oraz przedstawiciele z rozbitej Bretonii, którzy przed laty uciekli do Estalii, żeby schronić się przed zmianami tam zachodzącymi. Nie jest to stan posiadający jakieś specjalne prawa. Walczy z tym jednak Król Pablo III, który próbuje przekonać Zakony, aby stworzyć stałą pozycje przedstawiciela dworu królewskiego w Ukrytej Radzie co zwiększyłoby range stanu szlacheckiego.
System gospodarczy w Związku jest klasycznym przykładem Keynesizmu. Zakony pozwalają wolnemu rynkowi działać cały czas i napędzają go zamówieniami zakonnymi poprzez outsourcing niektórych, nieważnych strategicznie usług do prywatnych przedsiębiorstw. Strategiczne przedsiębiorstwa przemysłowe oraz naukowe są jednak w rękach zakonnych, żeby uniknąć wycieku istotnych danych poza granice Związku.
W razie kryzysu Zakony stosują różne formy interwencji państwowej w celu sytumlacji popytu w sektorze prywatnym jak i zakonnym.
Związek Estalii ma tak naprawdę trzy główne regiony administracyjne. Są to tak zwane Dzielnice - Zakonu Myrmidii Pogromczyni, Zakonu Myrmidii Zwyciężczyni oraz wydzielona Dzielnica Królewska obejmująca region Bilbali. Drugi poziom podziału administracyjnego obejmuje Prowincje, którymi zarządzają Namiestnicy Zakonni. Trzeci poziom podziału administracyjnego obejmuje Gminy. Jest to jedyny poziom, na którym funkcje zarządcze mogą obejmować osoby niewywodzące się ze stanu duchownego.
Niech pochwalona będzie czcigodna Myrmidia! Najmądrzejsza z dowódców, najlepsza z wojowników i najrozsądniejsza ze strategów!
Związek Estalii jest tym czego nie mógł sobie wyobrazić żaden Estalczyk od wielu wieków, jeśli nawet nie mileniów. Jest to twór państwowy powstały wskutek porozumienia między dwoma mniejszymi - nie wojny, którą Estalczycy kochają. Dwa Zakony Założycielskie, czczące najmądrzejszą Myrmidię podpisały akt Unii Estalskiej i powołały do istnienia Związek Estalii.
Na jego czele stoi Gran Rey, potomek dynastii de la Gaucho pochodzącej z największego miasta północy Estalii - Bilbali. Dzierży on w swoich dłoniach władzę królewską czyli zarówno wykonawczą jak i sądowniczą. Może podjąć każdą decyzję, która przyjdzie mu do głowy o ile jej idea zgadza się z zaleceniami Ukrytej Rady.
Czym jest Ukryta Rada? Jest to twór doradczy Króla składający się z sześciu różnych przedstawicieli obydwu Zakonów. Każdy Zakon posiada po trzy pozycje w radzie, które są do nich sztywno przypisane zgodnie z odpowiednim artykułem w akcie Unii Estalskiej. W kilkusetletniej historii Związku nie doszło jeszcze do sytuacji, aby doszło do zmiany tych przydziałów. Jeżeli chodzi o uzurpowanie sobie prawa do pozycji to jest to na porządku dziennym, dość regularnie dochodzić do mniejszych lub większych sprzeczek między przedstawicielami zakonnymi. Często kończą się one pojedynkami na miecze między rycerzami zakonnymi.
Ukryta Rada dzierży władze ustawodawczą w kraju i to ona na spotkaniach z Królem ustala politykę i działania Związku w skali makro. Otoczenie Króla może jednak próbować wpłynąć na obrady Ukrytej Rady i spróbować wprowadzać własne inicjatywy, ponieważ kilka razy do roku Król bierze udział w obradach i posiada głos równy innym głosom.
Społeczeństwo Związku jest podzielone jak przystało na państwo feudalne. Największą grupę stanowi stan duchowny jednak przynależność do któregokolwiek z Zakonów nie jest równoznaczne z przystąpieniem do stanu duchownego. Członek Zakonu może być Rycerzem, który przyjął święcenia i składał śluby wobec Myrmidii lub członkiem świeckim, który pracuje w jednostkach gospodarczych podlegającym zakonom. Przynależność do stanu duchownego daje możliwość awansu w strukturach zakonnych, której nie posiadaja żaden inny stan. Równa się ona też z wieloma przywilejami finansowymi i socjalnymi, dzięki którym Rycerze bądź Paladyni nie muszą się martwić o przyszłość swoją bądź swoich rodzin. W Związku nie istnieje wymóg celibatu, wielu rycerzy decyduje się jednak na złożenie tego jednego dodatkowego ślubu, żeby móc w pełni oddać swoje myśli patronce Związku - Myrmidii. Drugim, co do wielkości, stanem jest mieszczaństwo lub po prostu świeccy obywatele. Są to ludzie pracujący w szeroko pojętym sektorze prywatnym bądź właśnie świeckich zakładach zakonnych.
Trzecim i zarazem najmniejszym stanem jest szlachta, w skład której wchodzi dynastia królewska, kilka rodzin dworzańskich oraz przedstawiciele z rozbitej Bretonii, którzy przed laty uciekli do Estalii, żeby schronić się przed zmianami tam zachodzącymi. Nie jest to stan posiadający jakieś specjalne prawa. Walczy z tym jednak Król Pablo III, który próbuje przekonać Zakony, aby stworzyć stałą pozycje przedstawiciela dworu królewskiego w Ukrytej Radzie co zwiększyłoby range stanu szlacheckiego.
System gospodarczy w Związku jest klasycznym przykładem Keynesizmu. Zakony pozwalają wolnemu rynkowi działać cały czas i napędzają go zamówieniami zakonnymi poprzez outsourcing niektórych, nieważnych strategicznie usług do prywatnych przedsiębiorstw. Strategiczne przedsiębiorstwa przemysłowe oraz naukowe są jednak w rękach zakonnych, żeby uniknąć wycieku istotnych danych poza granice Związku.
W razie kryzysu Zakony stosują różne formy interwencji państwowej w celu sytumlacji popytu w sektorze prywatnym jak i zakonnym.
Związek Estalii ma tak naprawdę trzy główne regiony administracyjne. Są to tak zwane Dzielnice - Zakonu Myrmidii Pogromczyni, Zakonu Myrmidii Zwyciężczyni oraz wydzielona Dzielnica Królewska obejmująca region Bilbali. Drugi poziom podziału administracyjnego obejmuje Prowincje, którymi zarządzają Namiestnicy Zakonni. Trzeci poziom podziału administracyjnego obejmuje Gminy. Jest to jedyny poziom, na którym funkcje zarządcze mogą obejmować osoby niewywodzące się ze stanu duchownego.