Ustrój: Monarcha rządzi księstwem niepodzielnie. Jest on lichem, który nieżył już przez długi czas, i dlatego wystąpił pewnego dnia w 2700 roku ze swoją kandydaturą na zastąpienie poprzedniego przywódcy. Po procesie wyborczym, przeprowadzonym legalnie w strukturach dawniejszego rządu, przeprowadzonym z hasłami reform społeczno-gospodarczych oraz ogarnięcia państwa przeżywającego od 2699 w pewnym sensie sprowokowaną nic nierobieniem poprzedniego rządu zapaść, zasiadł na tronie Sylwanii. Jego pierwszym edyktem było całkowite rozwiązanie poprzednich struktur i ogłoszenie się Havarem I Nieśmiertelnym, niepodzielnym samowładcą Sylwanii i wszelkich ewentualnych terytoriów zależnych.
Pod jego panowaniem został zawiązany nowy, postępowy rząd fachowców, wybieranych spośród profesorów, naukowców, socjologów i psychologów z uznanych szkół wewnątrz kraju oraz chętnych zapraszanych zza granicy. Pierwszą rzeczą, jaką zrobiono pod przewodnictwem ciała zwanego Sylwańskim Kolegium Naukowym, choć potocznie obywatele zaczęli się odnosić do tego jako Wielkie Konsylium, było całkowite zniesienie stanu szlacheckiego, z zagwarantowaną absolutną nienaruszalnością majątku i własności prywatnej. Drugą było uwłaszczenie chłopów bez odszkodowania, nadanie im pełni praw jeśli nie mieli, oraz doprowadzenie do prawa głosu dla kobiet. W dalszym rzędzie zrównano płace kobiet i mężczyzn, zapewniono dostęp do oświaty, oraz minimalny pakiet socjalny dla każdego obywatela w wysokości 500 sztuk złota miesięcznie na próbę, by sprowokować wśród obywateli przedsiębiorczość własną oraz w razie potrzeby przenoszenia się do miast w celu poszukiwania pracy. Co zresztą było warunkiem przyznania świadczenia, było ono tylko dla niepełnosprawnych, pracujących, stale chorych, ogólnie żywych. Każdy wie jacy oni są podatni na uszkodzenia.
Wprowadzony zostaje nowy system kar, między innymi zamieniający karę więzienia na karę obozu pracy, podzielonego na dwie kategorie, dla żywych i dla martwych. Żywi mają przebywać w specjalnie wybudowanych miejscach odosobnienia w górzystych i mniej rozwiniętych regionach kraju, aby je szybciej zagospodarować. Mają mieć dostęp do wody, higieny, miejsca do snu i posiłku, system punktowy i wsparcie psychologa, oraz możliwość zdobycia zawodu przy pracach zagospodarowywania, póki nie wyjdą z obozu. Mogą nawet wyjść wcześniej za dobre sprawowanie, lecz muszą na siebie pracować. Obóz pracy dla martwych to dosłowna katorga przy minimalnych chwilach przerwy przy zmianie strażników gdzie zasuwasz dopóki twe ziemskie ciało nie rozpadnie się w proch ku chwale księcia i kraju. Są zlokalizowane w najgorszych regionach kraju, gdzie żywe trupy robią jako tragarze surowców i towarów oraz tania siła robocza. Nie ma jedzenia, nie trzeba im snu czy innych takich, dlatego wszyscy są z reguły stłoczeni na ścisk w jednym budynku podobnym do stodoły i wyprowadzanym tylko do pracy. Nie ma stamtąd ucieczki, i jest to ostateczna kara za morderstwa, zdradę stanu, wielokrotną recydywę, osoby skazane osobiście przez księcia, szpiegostwo dla wrogich krajów, gwałt i molestowanie nieletnich.
Sylwańskie Kolegium Naukowe uważa się i jest zatwierdzone przez władcę jako legalny rząd fachowców Księstwa Sylwanii. Stanowią oni ciało doradcze i tworzą ustawy, które książę osobiście czyta i wydaje w formie edyktów, dbając o dobrostan swoich poddanych, w oparciu o najnowsze wyniki badań z dziedziny medycyny, socjologii, psychologii, biologii, chemii, fizyki, statystyki, matematyki i podobnych dziedzin, które potrafią zmierzyć, zważyć i obliczyć wszystko, zaczynając na długości Planck'a a kończąc na teraźniejszości i przyszłości zbiorowości, jaką jest kraj żywych Bretończyków i nieumarłych wszystkich ras i narodów. Wszystko jest budowane z myślą o wydajności i dokładnym balansie między szczęściem obywatela, a czystą oazą wyzysku dla wydajności. Także władzę absolutną, w tym wykonawczą ma książę, a władzę ustawodawczą ma Kolegium Naukowe. Partie polityczne przestają istnieć, zmienia się struktura administracyjna - od teraz miastami i wsiami zarządzają bezpośrednio obieralne głosowaniem rady, a prowincjami Namiestnicy.
Wszyscy są równi wobec prawa, związki homoseksualne legalne, wszelkie swobody obywatelskie są przyznane poddanym, wśród których nie ma już podziału stanowego ani różnicy poza ich wrodzonymi, biologicznymi cechami bądź przewagami jako nieumarli. Panują niskie podatki, większość zakładów jest prywatna, część takich jak strategiczne surowce czy energetyka są zarządzane przez członków albo przez Wielkie Konsylium, jako całość a część książęca, książę może ingerować w gospodarkę wydając własne edykty. Każdy obywatel może w dowolnym momencie, jeżeli chce, założyć zwolnioną na co najmniej pół roku, można przedłużyć do roku od podatków, działalność gospodarczą. Legalna jest eugenika, eutanazja i eksperymenty z udziałem opłaconych w zamian za udział ochotników. Następuje całkowity rozdział życia religijnego od państwa, a możliwość finansowania religii zza granicy będzie rozpatrywana w każdym przypadku osobno. Kościoły mają być utrzymane przez swoje organizacje i chętnych wierzących wewnątrz kraju. Nikt nie jest prześladowany ze względu na religię, lecz państwo promuje naukowe podejście do życia, rozwój i edukację.
Całą władzę sądownicza spoczywa na barkach Trybunału Śmierci, a jedyną wyższą instancją do jakiej można się odwołać jest sam Książę Havar. Kary są bardzo proste, obóz albo śmierć i wtedy obóz, oba miarkowane wedle ciężaru przewinienia i uprzednio opisane. Trybunały sprawują także władzę nad ewentualnymi żywymi obywatelami, którzy w prawach i obowiązkach są równi nieumarłym.
Pod jego panowaniem został zawiązany nowy, postępowy rząd fachowców, wybieranych spośród profesorów, naukowców, socjologów i psychologów z uznanych szkół wewnątrz kraju oraz chętnych zapraszanych zza granicy. Pierwszą rzeczą, jaką zrobiono pod przewodnictwem ciała zwanego Sylwańskim Kolegium Naukowym, choć potocznie obywatele zaczęli się odnosić do tego jako Wielkie Konsylium, było całkowite zniesienie stanu szlacheckiego, z zagwarantowaną absolutną nienaruszalnością majątku i własności prywatnej. Drugą było uwłaszczenie chłopów bez odszkodowania, nadanie im pełni praw jeśli nie mieli, oraz doprowadzenie do prawa głosu dla kobiet. W dalszym rzędzie zrównano płace kobiet i mężczyzn, zapewniono dostęp do oświaty, oraz minimalny pakiet socjalny dla każdego obywatela w wysokości 500 sztuk złota miesięcznie na próbę, by sprowokować wśród obywateli przedsiębiorczość własną oraz w razie potrzeby przenoszenia się do miast w celu poszukiwania pracy. Co zresztą było warunkiem przyznania świadczenia, było ono tylko dla niepełnosprawnych, pracujących, stale chorych, ogólnie żywych. Każdy wie jacy oni są podatni na uszkodzenia.
Wprowadzony zostaje nowy system kar, między innymi zamieniający karę więzienia na karę obozu pracy, podzielonego na dwie kategorie, dla żywych i dla martwych. Żywi mają przebywać w specjalnie wybudowanych miejscach odosobnienia w górzystych i mniej rozwiniętych regionach kraju, aby je szybciej zagospodarować. Mają mieć dostęp do wody, higieny, miejsca do snu i posiłku, system punktowy i wsparcie psychologa, oraz możliwość zdobycia zawodu przy pracach zagospodarowywania, póki nie wyjdą z obozu. Mogą nawet wyjść wcześniej za dobre sprawowanie, lecz muszą na siebie pracować. Obóz pracy dla martwych to dosłowna katorga przy minimalnych chwilach przerwy przy zmianie strażników gdzie zasuwasz dopóki twe ziemskie ciało nie rozpadnie się w proch ku chwale księcia i kraju. Są zlokalizowane w najgorszych regionach kraju, gdzie żywe trupy robią jako tragarze surowców i towarów oraz tania siła robocza. Nie ma jedzenia, nie trzeba im snu czy innych takich, dlatego wszyscy są z reguły stłoczeni na ścisk w jednym budynku podobnym do stodoły i wyprowadzanym tylko do pracy. Nie ma stamtąd ucieczki, i jest to ostateczna kara za morderstwa, zdradę stanu, wielokrotną recydywę, osoby skazane osobiście przez księcia, szpiegostwo dla wrogich krajów, gwałt i molestowanie nieletnich.
Sylwańskie Kolegium Naukowe uważa się i jest zatwierdzone przez władcę jako legalny rząd fachowców Księstwa Sylwanii. Stanowią oni ciało doradcze i tworzą ustawy, które książę osobiście czyta i wydaje w formie edyktów, dbając o dobrostan swoich poddanych, w oparciu o najnowsze wyniki badań z dziedziny medycyny, socjologii, psychologii, biologii, chemii, fizyki, statystyki, matematyki i podobnych dziedzin, które potrafią zmierzyć, zważyć i obliczyć wszystko, zaczynając na długości Planck'a a kończąc na teraźniejszości i przyszłości zbiorowości, jaką jest kraj żywych Bretończyków i nieumarłych wszystkich ras i narodów. Wszystko jest budowane z myślą o wydajności i dokładnym balansie między szczęściem obywatela, a czystą oazą wyzysku dla wydajności. Także władzę absolutną, w tym wykonawczą ma książę, a władzę ustawodawczą ma Kolegium Naukowe. Partie polityczne przestają istnieć, zmienia się struktura administracyjna - od teraz miastami i wsiami zarządzają bezpośrednio obieralne głosowaniem rady, a prowincjami Namiestnicy.
Wszyscy są równi wobec prawa, związki homoseksualne legalne, wszelkie swobody obywatelskie są przyznane poddanym, wśród których nie ma już podziału stanowego ani różnicy poza ich wrodzonymi, biologicznymi cechami bądź przewagami jako nieumarli. Panują niskie podatki, większość zakładów jest prywatna, część takich jak strategiczne surowce czy energetyka są zarządzane przez członków albo przez Wielkie Konsylium, jako całość a część książęca, książę może ingerować w gospodarkę wydając własne edykty. Każdy obywatel może w dowolnym momencie, jeżeli chce, założyć zwolnioną na co najmniej pół roku, można przedłużyć do roku od podatków, działalność gospodarczą. Legalna jest eugenika, eutanazja i eksperymenty z udziałem opłaconych w zamian za udział ochotników. Następuje całkowity rozdział życia religijnego od państwa, a możliwość finansowania religii zza granicy będzie rozpatrywana w każdym przypadku osobno. Kościoły mają być utrzymane przez swoje organizacje i chętnych wierzących wewnątrz kraju. Nikt nie jest prześladowany ze względu na religię, lecz państwo promuje naukowe podejście do życia, rozwój i edukację.
Całą władzę sądownicza spoczywa na barkach Trybunału Śmierci, a jedyną wyższą instancją do jakiej można się odwołać jest sam Książę Havar. Kary są bardzo proste, obóz albo śmierć i wtedy obóz, oba miarkowane wedle ciężaru przewinienia i uprzednio opisane. Trybunały sprawują także władzę nad ewentualnymi żywymi obywatelami, którzy w prawach i obowiązkach są równi nieumarłym.