Wydarzenia

[Fanatyk]

Witajcie w Hobbitonie Angmarskim, krainie, gdzie surowy klimat splata się z siłą i wytrwałością naszego ludu, przypominając o najbardziej nieprzystępnych terenach w Eriadorze. Długie noce i krótkie dni sprawiają, że życie w Angmarze wymaga od naszej społeczności nieustannej gotowości do przetrwania, podobnie jak to ma miejsce w północnych regionach Arthedainu.
Nasz lud hobbitów jest wyhartowany przez ciężkie warunki, a jednocześnie zachowuje silną więź z naturą, tak charakterystyczną dla północnych krain Śródziemia. Renifery hodowane w północnych częściach naszej krainy są nie tylko źródłem pożywienia, ale także symbolem naszej zdolności do przystosowania się do surowego klimatu, podobnie jak to miało miejsce w tradycji hodowli bydła na polach Tukonów.
W Hobbitonie Angmarskim tradycja splata się z nowoczesnością, tworząc unikalny klimat, który przyciąga podróżników z całego Śródziemia. Stolica Hobbiton Angmarskiego, urokliwe miasteczko nad rzeką, emanuje spokojem i siłą natury, przypominając o malowniczych osadach położonych wzdłuż Wiatrowych Wzgórz. Tutaj, wśród malowniczych krajobrazów i chłodnego, środkowego klimatu, mieszkańcy spotykają się, by celebrować naszą kulturę i tradycje, podobnie jak to miało miejsce w dawnych wioskach nad Wielką Rzeką.
Przez wieki nauczyliśmy się współpracować i wspierać się nawzajem w trudnych warunkach, co umożliwiło nam przetrwanie i rozwój, podobnie jak w społecznościach na północy Śródziemia, gdzie solidarność i wzajemna pomoc są wartościami nadrzędnymi. Hobbiton Angmarski jest miejscem, w którym każdy jest mile widziany, ale tylko ci, którzy są gotowi na wyzwania i ciężką pracę, znajdą tu swoje prawdziwe miejsce.

[Fanatyk]

100 SE.

W Hobbitonie Angmarskim, w malowniczej okolicy otoczonej ponurymi wzgórzami i rzekami, znajdował się skromny Uniwersytet, który wraz z upływem lat przekształcił się w prawdziwą uczelnię o znaczeniu regionalnym.
Początki Uniwersytetu w Hobbitonie Angmarskim były skromne. Mała grupa nauczycieli i studentów zgromadzonych w kilku niewielkich budynkach starali się przekazać i zdobywać wiedzę. Jednak z czasem, dzięki wsparciu lokalnych władz i społeczności, uczelnia zaczęła się rozwijać.
Pierwszym krokiem było poszerzenie oferty edukacyjnej. Oprócz podstawowych przedmiotów, na Uniwersytecie zaczęto organizować wykłady i seminaria z różnych dziedzin, takich jak historia, literatura, matematyka czy nauki przyrodnicze. Dzięki temu studenci mieli możliwość poszerzania swojej wiedzy i rozwijania swoich zainteresowań.
Kolejnym kamieniem milowym było rozszerzenie infrastruktury Uniwersytetu. Nowe budynki, wyposażone w nowoczesne sale wykładowe, laboratoria i biblioteki, powstawały, aby sprostać rosnącej liczbie studentów i zapewnić im odpowiednie warunki nauki.
Ale to nie wszystko. Uniwersytet w Hobbitonie zaczął przyciągać uznanie również poza granicami regionu. Dzięki wysoko wykwalifikowanym kadrom naukowym i wysokiemu poziomowi nauczania, stał się miejscem poszukiwania wiedzy dla studentów z całego Hobbitonu Północnego.
Jednak największym osiągnięciem Uniwersytetu było jego zaangażowanie społeczne i kulturowe. Współpraca z lokalnymi instytucjami, organizowanie wydarzeń kulturalnych i społecznych, a także aktywny udział w życiu społeczności uczyniły z Uniwersytetu nie tylko ośrodek nauki, ale również serce kulturalnego i społecznego życia Hobbitonu.
W ten sposób, Uniwersytet w Hobbitonie Angmarskim przekształcił się z małej uczelni w znaczący ośrodek edukacyjny, który nie tylko przekazuje wiedzę, ale również kształtuje i rozwija społeczność oraz region.


/// Uniwersytet w Hobbitonie Angmarskim z um.1 do um. 2 (-25 K+) 

Generał Bebenov był postacią znaczącą w armii Hobbitonu Angmarskiego. Jego imię kojarzyło się z męstwem, strategią i wiedzą wojskową. Jednak pewnego dnia, po wielu latach służby w armii, postanowił podjąć zupełnie nowe wyzwanie.
Był to dzień, w którym generał Bebenov przekazał dowodzenie swojej jednostce i ogłosił swoje odejście z wojska. Zaskoczenie i zdziwienie towarzyszyły tej decyzji, ale Bebenov miał już wytyczoną ścieżkę, którą zamierzał podążać.
Zamiast pozostawać w cieniu munduru, Bebenov postanowił podzielić się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodszymi pokoleniami. Został profesorem na Uniwersytecie w Hobbitonie Angmarskim, gdzie mógł realizować swoją pasję do wojskowości w zupełnie nowy sposób.
Jego wykłady były niezwykle popularne, ponieważ łączyły teorię z praktyką, a wiedzę zdobytą na polu bitwy z nowoczesnymi koncepcjami strategii wojskowej. Generał Bebenov nie tylko opowiadał o wielkich bitwach i taktykach wojennych, ale także angażował studentów w dyskusje na temat praktycznych aspektów dowodzenia, takich jak organizacja oddziałów, planowanie operacji i zarządzanie zasobami.
Jego współpraca przy opracowywaniu teorii wojskowości oraz praktycznych rozwiązań była nieoceniona dla armii Hobbitonu Północnego. Generał Bebenov korzystał ze swojego doświadczenia bojowego, aby opracować strategie i taktyki, które były nie tylko skuteczne, ale również nowoczesne i przystosowane do zmieniających się warunków na polu bitwy.
Generał Bebenov przyciągał uwagę studentów nie tylko swoją posturą i surowym spojrzeniem, ale przede wszystkim pasją do nauczania. Jego wykłady były dynamiczne, pełne przykładów z życia, a także wzbogacone o osobiste doświadczenia. Potrafił zainteresować nawet tych, którzy wcześniej unikali nauki.
Dzięki jego zaangażowaniu i wiedzy, armia Hobbitonu Angmarskiego stała się jeszcze bardziej profesjonalna i skuteczna. Generał Bebenov nie tylko zyskał szacunek jako weteran wojenny, ale także jako wybitny teoretyk i praktyk wojskowości, który przyczynił się do rozwoju armii i bezpieczeństwa swojego kraju.


/// generał Bebenov z um. 0 na um. 1 (-30 K+) 

[Fanatyk]

101.

Generał Bebenov, znany ze swojej determinacji i zdolności strategicznych, właśnie został nominowany na 4-gwiazdkowego generała, co jest ukoronowaniem jego wieloletniej służby dla Republiki Północnego Hobbitonu.
Jego ostatnie sukcesy na polu militarnym, włączając w to skuteczną obronę granic kraju, przyniosły mu uznanie zarówno wśród kolegów, jak i w oczach społeczeństwa. Jego zdolność do szybkiego podejmowania decyzji w sytuacjach kryzysowych, umiejętność przywództwa oraz talent taktyczny sprawiły, że stał się kluczową postacią w obronie ojczyzny.
Jednakże sukcesy generała Bebenova nie ograniczają się jedynie do działań wojskowych. Jego zaangażowanie w rozwój akademicki oraz współpraca z Uniwersytetem w Hobbitonie Angmarskim przyniosły owocne rezultaty. Generał Bebenov przyczynił się do opracowania nowoczesnych strategii i taktyk wojskowych, które zostały wdrożone w szkoleniu piechoty.
Jego wkład w rozwój doktryn piechoty był szczególnie znaczący. Generał Bebenov aktywnie wspierał badania nad nowymi metodami walki piechoty, uwzględniającą nowoczesne technologie i taktyki. Dzięki jego inicjatywie i wsparciu, udało się opracować bardziej elastyczne i efektywne strategie działania piechoty w różnych warunkach terenowych i sytuacjach bojowych.
Otrzymanie nominacji na 4-gwiazdkowego generała jest zasłużonym uznaniem dla jego zaangażowania, profesjonalizmu i osiągnięć zarówno na polu militarnym, jak i akademickim. Generał Bebenov kontynuuje swoją służbę dla ojczyzny, będąc inspiracją dla młodych oficerów oraz akademików, dążąc do ciągłego doskonalenia i rozwoju sił zbrojnych Republiki Północnego Hobbitonu.


/// generał Bebenov - wojska lądowe - um. 3 > um. 4 -35K

Hobbiloton po początkowych sukcesach w produkcji sterowców i prostych samolotów, firma skoncentrował się na doskonaleniu tych technologii, starając się wykorzystać swój potencjał w jak najbardziej efektywny sposób.
Początkowo skromne warsztaty, w których powstawały pierwsze sterowce, stopniowo przekształciły się w rozbudowane centrum badawczo-rozwojowe. Tam utalentowani inżynierowie, mechaniczni i konstruktorzy pracowali nad udoskonaleniem istniejących modeli i opracowywali nowe projekty, które miały przynieść firmie kolejne sukcesy.
Nawet w obliczu ograniczeń technologicznych, firma Hobbitoloton nie ustawała w dążeniu do doskonałości. Skupiając się na prostych, ale wysoce funkcjonalnych konstrukcjach, udało jej się zdobyć uznanie nie tylko na lokalnym rynku, ale także poza granicami Republiki Północnego Hobbitonu.
W miarę rozwoju technologicznego i zwiększania doświadczenia, firma zaczęła również angażować się w szkolenie przyszłych inżynierów lotniczych. Współpraca z lokalnymi uczelniami, w tym Uniwersytetem Angmarskim, pozwoliła na stworzenie specjalnych programów edukacyjnych, które przygotowywały młodych talentów do pracy w przemyśle lotniczym.
Jednym z największych sukcesów firmy Hobbitoloton w tym okresie był rozwój technologii sterowców, które stały się niezastąpionym narzędziem w różnych dziedzinach, od transportu towarowego po badania naukowe. Ich wszechstronność i możliwość wykorzystania w różnych warunkach atmosferycznych sprawiły, że zyskały one uznanie klientów na całym świecie.
Mimo początkowych ograniczeń, firma Hobbitoloton stale dążyła do doskonałości i zdobywania nowych obszarów w przemyśle lotniczym. Jej historia to historia wytrwałości, pasji i nieustannego rozwoju, które pozwoliły jej stać się jednym z wiodących producentów sterowców i samolotów w Republice Północnego Hobbitonu.


/// Hobbitoloton - lotnictwo - um. 0 > um. 1 -40K

W małym kraju o nazwie Republika Północnego Hobbitonu, kwitł duch innowacyjności i przedsiębiorczości. Mieszkańcy tego kraju zawsze kierowali się dążeniem do doskonałości i postępu, co sprawiło, że ich cnoty obywatelskie - innowacyjność i przedsiębiorczość - rozkwitały niczym najpiękniejsze kwiaty w ogrodzie.
Historia tych cnot sięgała daleko w przeszłość, a każde pokolenie przekazywało je z miłością i troską kolejnym pokoleniom. Początki sięgały czasów, gdy Hobbiton był jeszcze małą wioską, a jego mieszkańcy żyli zgodnie z naturą, rozwijając nowe sposoby uprawy roślin i hodowli zwierząt, by zaspokoić swoje potrzeby i poprawić jakość życia.
Z biegiem czasu, kiedy Hobbiton stawał się coraz bardziej rozwiniętym społeczeństwem, cnoty innowacyjności i przedsiębiorczości stały się jeszcze bardziej kluczowe. Ludzie zaczęli tworzyć nowe technologie, rozwijać nowe metody produkcji, a także otwierać własne firmy, które przyczyniały się do gospodarczego rozwoju kraju.
Wśród tych, którzy kierowali się tymi cnotami, wyróżniał się szczególnie jeden człowiek - Hugo Zielony. Był on nie tylko przedsiębiorcą, ale także inżynierem i wynalazcą, który wprowadzał rewolucyjne pomysły i projekty. Jego firma, Hobbitoloton, stała się symbolem innowacji i postępu, a jej produkty zdobyły uznanie na całym świecie.
Hugo Zielony nie tylko rozwijał swoje przedsiębiorstwo, ale także działał na rzecz społeczności. Wspierał młodych przedsiębiorców, finansował badania naukowe i technologiczne, a także angażował się w projekty społeczne mające na celu poprawę warunków życia mieszkańców Hobbitonu.
Dzięki temu, Hobbiton stał się ośrodkiem innowacji i przedsiębiorczości, gdzie ludzie z całego świata przybywali, aby zdobyć wiedzę, inspirować się i rozwijać swoje pomysły. Cnoty obywatelskie - innowacyjność i przedsiębiorczość - stały się nieodłączną częścią tożsamości Republiki Północnego Hobbitonu, przynosząc jej sławę i uznanie na arenie międzynarodowej.

/// Hobbiton Północny wybiera cnote innowacyjni

[Richtus]

//

/// Hobbiton Północny wybiera cnote innowacyjni i przedsiębiorczy

Nie widzę na TFie nic co by wskazywało, że w ciągu jednej tury nabiłeś 60 K+ dochodu, proszę wyjaśnić.

[Fanatyk]

////// Hobbiton Północny wybiera cnote innowacyjni  < poprawiłem
///// Myslalem ,ze od 50 jest druga cnota. 

[Fanatyk]

101. SE

Hobbiton Angmarski, miejsce, gdzie spokojne życie i przedsiębiorczość łączą się w harmonijną całość, stał się niedawno siedzibą nowej, fascynującej organizacji. Powstała tu bowiem Gildia Podróżników – organizacja, której członkowie oddają się pasji przeżywania przygód i poszukiwania cennych artefaktów.
Początki Gildii
Idea stworzenia Gildii Podróżników narodziła się w umyśle Elda Bramblefoot, znanego w Hobbitonie podróżnika i badacza starożytnych ruin. Eldo, zainspirowany opowieściami o dawnych cywilizacjach i ukrytych skarbach, postanowił zebrać grupę podobnie myślących hobbitów i wspólnie wyruszać na ekspedycje.
Z pomocą przyjaciół, Elda założył Gildię Podróżników. Organizacja szybko zyskała popularność, przyciągając hobbitów marzących o przygodach i odkryciach. Siedzibą Gildii stała się stara, odnowiona karczma na skraju miasta, której przytulne wnętrze stało się miejscem spotkań i planowania wypraw.
Cele i Misja
Gildia Podróżników stawia sobie za cel nie tylko przeżywanie przygód, ale także odkrywanie i ochrona starożytnych artefaktów oraz dzielenie się zdobytą wiedzą z innymi. Każda wyprawa jest starannie planowana, a członkowie Gildii uczą się technik przetrwania, nawigacji i badania starożytnych ruin.
Jednym z kluczowych założeń Gildii jest również promowanie współpracy i wspólnoty. Członkowie Gildii nie tylko wspólnie wyruszają na ekspedycje, ale także wspierają się nawzajem w trudnych chwilach i dzielą się swoimi odkryciami.

Współpraca z Uniwersytetem Angmarskim
Gildia Podróżników nawiązała również bliską współpracę z Uniwersytetem Angmarskim, którego badacze i archeolodzy często towarzyszą wyprawom, wspierając je swoją wiedzą i doświadczeniem. Dzięki tej współpracy, odkrycia Gildii zyskały naukowe potwierdzenie i stały się przedmiotem licznych publikacji oraz wykładów na uniwersytecie.
Przyszłość Gildii
Gildia Podróżników szybko zyskała renomę i przyciągnęła nowych członków, zarówno z Hobbitonu, jak i z odległych zakątków Śródziemia. Przyszłość organizacji rysuje się w jasnych barwach – planowane są kolejne ekspedycje, a członkowie Gildii nieustannie doskonalą swoje umiejętności i zdobywają nową wiedzę.
Gildia Podróżników z Hobbitonu Angmarskiego stała się symbolem przygody, odkryć i wspólnoty, inspirując innych do poszukiwania swoich własnych ścieżek i przeżywania niezapomnianych przygód.

Pierwsza Wyprawa Gildii Podróżników: Odkrycie Góry Gundabad
W zimowy poranek roku 100 SE, Gildia Podróżników Hobbitonu Angmarskiego rozpoczęła swoją pierwszą wyprawę, która miała stać się legendą. Kierowani przez Eldę Bramblefoot, zespół hobbitów wyruszył w stronę tajemniczej Góry Gundabad, miejsca owianego licznymi legendami i niebezpieczeństwami.

Przygotowania do Wyprawy
Przygotowania do wyprawy trwały kilka miesięcy. Członkowie Gildii, z pomocą badaczy z Uniwersytetu Angmarskiego, zbierali informacje na temat Góry Gundabad, analizowali stare mapy i planowali trasę. Wyposażeni w niezbędne zapasy, specjalistyczne narzędzia i broń, byli gotowi na każdą ewentualność.

Elda Bramblefoot, lider wyprawy, przypominał członkom Gildii o celu podróży: "Nie tylko poszukujemy artefaktów, ale także wiedzy. Nasza misja to odkrywanie i ochrona historii, którą skrywają te starożytne ziemie."

Wyprawa w Nieznane
Dnia 15 stycznia 100 SE, wczesnym rankiem, grupa wyruszyła z Hobbitonu Angmarskiego. Początkowo droga prowadziła przez znane tereny, ale wkrótce Gildia wkroczyła na nieznane szlaki w kierunku północnym, ku Górze Gundabad. Wędrowali przez gęste lasy, przekraczali lodowate rzeki i pokonywali strome zbocza.

Po kilku tygodniach trudnej podróży, Gildia dotarła do podnóża Góry Gundabad. Widok majestatycznej góry zapierał dech w piersiach. Jej szczyty pokrywał śnieg, a mroczne jaskinie u jej podnóża kusiły tajemnicą.

Odkrycia w Jaskiniach
Członkowie Gildii rozpoczęli eksplorację jaskiń. W środku odnaleźli starożytne inskrypcje, które opowiadały o dawnej cywilizacji goblinów, która kiedyś zamieszkiwała te tereny. Z każdym krokiem odkrywali kolejne skarby – zapomniane artefakty, broń i narzędzia, a także tajemnicze mapy, które mogły prowadzić do jeszcze większych odkryć.

Największym znaleziskiem była sala tronowa goblińskiego wodza, pełna złota i klejnotów. Na ścianach widniały freski przedstawiające historię królestwa, jego wzloty i upadki.

Powrót i Triumf
Po kilku tygodniach intensywnej eksploracji, Gildia Podróżników rozpoczęła powrót do Hobbitonu Angmarskiego. Droga powrotna była równie trudna jak wyprawa, ale serca członków Gildii przepełniała duma i radość z dokonanych odkryć.

Gdy dotarli do Hobbitonu, zostali przywitani jak bohaterowie. Odkrycia Gildii Podróżników wzbudziły ogromne zainteresowanie zarówno wśród mieszkańców, jak i naukowców z Uniwersytetu Angmarskiego. Znaleziska zostały wystawione w specjalnie przygotowanej sali, a członkowie Gildii opowiadali o swoich przygodach podczas licznych wykładów i spotkań.

Dziedzictwo Wyprawy
Pierwsza wyprawa Gildii Podróżników do Góry Gundabad stała się legendą. Odkrycia nie tylko wzbogaciły wiedzę o historii goblinów, ale także zainspirowały kolejne pokolenia hobbitów do poszukiwania przygód i odkrywania tajemnic Śródziemia.

Gildia Podróżników zyskała na znaczeniu, przyciągając nowych członków i sponsorów. Stała się symbolem odwagi, determinacji i pasji odkrywania. Dziś, patrząc na mapy i artefakty zgromadzone dzięki tej pierwszej wyprawie, mieszkańcy Hobbitonu Angmarskiego mogą być dumni ze swojego dziedzictwa i cieszyć się historiami o niezwykłych przygodach, które zaczęły się od Góry Gundabad.


//-5 mln $ na zalozenie Gildii Podroznikow w Hobbitonie Angmarskim