Informacje Ogólne

[Verlax]

Federacja Shire

Stolica: Hobbiton
Ustrój: demokracja kulinarna (demokracja zdecentralizowana)
Model gospodarczy: gospodarka rynkowa o hobbickiej charakterystyce (leseferyzm)
Język/i urzędowy/e : Westron (mowa powszechna i jej dialekty), Mowa Wschodu (mieszanka easterlingowo-hobbicka), Khuzdul (krasnoludzki), Mowa Południa (haradzki)


Dane na: 101 SE

Ludności : 28 mln
Reputacja: 0
Zamożność: średniozamożne
Poziom mobilizacji: Armia skadrowana (0% populacji, +2KP co turę)

Cechy społeczeństwa :

• Najlepszy chmiel w Śródziemiu - +5% dochodu, dodatkowo kolejne +5% dochodu jeśli organizujemy w danej turze w naszym kraju imprezę masową rangi międzynarodowej.
  
• Fajkowe ziele - +5 K+ co turę, jeśli nie toczymy żadnej wojny.
  
• Kulinarne mistrzostwo -  +1 do zapotrzebowania społeczeństwa na DP; +5 KP co turę; jeśli spełniliśmy w poprzedniej turze wymagania dla wszystkich 3 PP, możemy raz na turę zapłacić 14 mln$, aby uzyskać jeden PP więcej na starcie kolejnej tury.
  
• Blokada ujścia Baranduiny - -3% dochodu.
  
• Społeczeństwo Wielorasowe - jedno centrum wywiadowcze jest poza standardowym limitem centrów
  

Aktualne umowy i pakty:

• Przywilej Pelargijski - Państwo Rivendell oraz GAD mają prawo do korzystania z portu w Nowym Pelargirze dla potrzeb handlowych
  
• Pakt o nieagresji między Federacją Shire a GAD [100-109 SE]
  

Państwa satelickie:

none

Struktura narodowościowa : 

• Xiaoren (hobbici) 23%
  
• Harañoels (ludzie/Haradrimowie) 22%
  
• Briscari (hobbici) 17%
  
• Anduici (ludzie/Gondorczycy) 17%
  
• Hadhodrimowie (krasnoludowie) 16%
  
• Inni 5%
  

Struktura religijna : 

• Iluvataryzm 54%
  
• Wujek Sam 22%
  
• Wierzenia ludów południa 18%
  
• Sauronizm-melkoryzm 2%
  
• Inne 4%
  

[Verlax]

WP (65): 

Hobbiton - 10
Oileainis - 3
Annuminas - 3
Vallee du Fromage - 3
Chazhou - 3
Puyou - 1
Vineaux - 1
Michel Delving - 5
Bologna - 3
Nowe Bree - 1
Kobe - 3
Wuhan - 1
Tukon - 3
Gallego - 1
Brama Thorina - 10 (4)
Mahakam - 6
Hamburg - 3
Nowy Pelargir - 3
Pedralbes - 1
Fort Libertad - 1

Centra: 
- Hobbiton - Centrum Wywiadowcze
- Brama Thorina - Centrum Przemysłowe

Struktury: 

Twierdze (2): Lekka Twierdza w Nowy Pelargir, Lekka Twierdza w Fort Libertad
Lotniska (1): Nowy Pelargir
Bazy Morskie (1): Nowy Pelargir

[Verlax]

Głowa państwa: prezydent Lee Kani Yel  (Miły starszy pan - +2 KP co turę)
Szef rządu: szef Marco Pierre Black (Kucharz-pacyfista - +1 WP co turę, pod warunkiem, że posiadamy PP za "pokój")
Skład parlamentu:

[SLD] 40%
[PiS] 15%
[PPP] 13%
[UPR] 7%
[SKR] 8%
[AD] 6%
[ONR] 5%
[FŚⒶ] 6%

Następne wybory: 104 SE

Wybrana polityka: wzmożone inwestycje

Dowódcy:

[Wojsko Lądowe] Generał J. Ramsey - *

[Lotnictwo] - Generał Chiang Xuefeng - *

Zespoły naukowe:

[Nauka] Uniwersytet Hobbitoński - um. 3
[Lotnictwo] Centralny Port Komunikacyjny - um. 1
[Flota] Akademia Marynarki Wojennej - um. 1

Zespoły wywiadowcze:

Agencja Michelin - um. 1

Postacie fabularne:

Marco Pierre Black - najsłynniejszy restaurator Shire, legendarny mistrz kuchni, który w ostatnim czasie zrezygnował z aktywnej pracy kulinarnej na rzecz polityki. Chef le parti Sajgonek Lewicy Demokratycznej. Obecny szef rządu, który przejął władzę na postulatach pokojowego, dynamicznego rozwoju, którego owoce będą mogli zbierać wszyscy.

Meriadoc Nyczke - znany restaurator i krytyk kulinarny specjalizujący się w kebabach i daniach pochodnych. Chef le parti Pieprzu i Soli, jest koalicjantem pod SLD - w rządzie pełni rolę sous-chefa oraz ministra do spraw gospodarczych.

Lee Kani Yel - prezydent Shire, przewodniczący Rady przed formalnym wprowadzeniem ustroju demokratycznego w Federacji. Znany intelektualista i autor różnych teorii skutecznego zarządzania - obecnie bardzo stary, funkcje prezydenta traktuje jako emeryturę. 

Anton Ego - Naczelny krytyk kulinarny i dyrektor Sanepidu. Wyjątkowo zimny i bezwzględnie skuteczny szef instytucji wywiadowczej i kontrwywiadowczej.

Aedric - tajemniczy CEO Gildii Przypraw. Nie pokazuje się publicznie i nie są znane żadne fakty o nim poza jego imieniem oraz faktem i że podróżuje specjalnie przygotowanymi, olbrzymimi cysternami. Z plotek jakie czasami wymykają się do prasy amoralny, ale przerażająco inteligentny kapitalista, dążący do akumulacji i monopolu nad przyprawami świata.



Partie polityczne:

[SLD] Sajgonki Lewicy Demokratycznej (socjaldemokracja) - Najpopularniejsza partia Hobbitonu i okolic, SLD łączy miłość do azjatyckiego, intensywnego jedzenia - ale w formie odpowiedniej cenowo i ilościowo dla każdego mieszkańca. Reprezentuje pacyfistyczne podejście większości populacji z rozsądną polityką soc-demokratyczną - najpopularniejszy zestaw poglądów w całym Shire. Mimo bycia "socjaldemokracją", wspiera dalej wolnorynkowy model gospodarczy bliski leseferyzmowi.

[PiS] Pieprz i Sól (konserwatyzm) - jedna z partii mainstreamu Shire, Pieprz i Sól opiewa się za żelaznym trzymaniem przepisów opisanych przez mistrzów kuchni i aktywnego zwalczania złych obyczajów w kuchni i jadalni. Są też przeciwni "ekstrewagancji" i dodawaniu sztucznych składników do potraw, skupiając sie zamiast tego głównie na "po prostu pieprz i sól". Spośród partii mainstreamu jest to jedyna, która opiewa się za większą militaryzacją kraju, ale tylko w celach obronnych oraz za keynesizmem, zamiast leseferyzmu.

[PPP] Partia Przyjaciół Piwa (centrum) - Partia "Centrum", a przez to znana głównie z tego, że nie ma poglądów - każde jedzenie jest dobre, o ile jest do niego postawione piwo. Najbliżej jej do SLD, z uwzględnieniem większego liberalizmu gospodarczego (leseferyzm), presji na handel międzynarodowy i aktywniejszą politykę zagraniczną (ale pacyfistyczną!)

[UPR] Unia Przypraw Rozkosznych (liberałowie) - Partia ta jest właściwie szyldem dla "Gildii Przypraw", gigantycznej korporacji zajmującej się skupywaniem egzotycznych przypraw i szczególnych rarytasów, takich jak kawa, cynamon, papryczki, chilli, zioła (bazylia, rozmaryn) imgir, galangal, kmin gondorski, szafran i podobne. Są twardymi zwolennikami rozbudowy floty handlowej (i w konsekwencji, wojennej) Shire by zapewnić dostawy wszystkich możliwych przypraw, a następnie świetnie na tym zarabiać. Bardzo prorynkowi (ale tak by mieli monopol, wredne libki).

[SKR] Sojusz Kuchennej Rewolucji (populizm) - Partia dla której walka o dobry obiad toczyć się powinna też za granicą. Zwolennicy radykalnych standardów w kuchni oraz radykalnych środków w świecie kulinarnym, są też jedną z nielicznych partii, która wspiera aktywne użycie sił zbrojnych poza granicami państwa do poziomu nawet wojny przeciwko państwom, które na to zasługują swoim obrzydliwym zachowaniem, paskudną kuchnią czy bycie bezpośrednim wrogiem Shire.

[AD] Agrarna Dominacja (komunizm) - partia reprezentująca głównie producentów składników do potraw - rolników, ale też robotników odpowiedzialnych za produkcję AGD, patelń i podobnych. Stanowi bardziej podbudówkę Sajgonek Lewicy Demokratycznej. Zwolennicy transformacji modelu gospodarki bliżej kartelizacji.

[ONR] Obiad Narodowo-Radykalny (nacjonalizm) - partia, która szczerze po prostu nie lubi obcych, niezależnie od tego czy to autentycznie zły Umbar, czy po prostu "sąsiad". Kuchnia Shire jest najlepszą na świecie, a wszystko co obce jest złe - i basta. Zwolennicy kompletnego izolacjonizmu (inne kraje nie zasługują by kupować naszej żywności), bardziej centralnego modelu gospodarczego i ogólnie ksenofobii.

[FŚⒶ] Federacja ŚniⒶdaniowa (liberałowie) - zwolennicy ananasa na pizzy, kremu orzechowego w daniach, które do tego nie służą i wszystkich innych abominacji, kompletni anarchiści. Nie tylko nieco pogrzane poglądy, to ciągle je zmieniają. Jakoś jednak zawsze zdobywają choć trochę zwolenników.

[Verlax]

Skrót historii:

Z popiołów wojny nuklearnej, na obszarze dawnego Shire odrodziło się nowe państwo - powstałe z hobbitów co przeżyły w swoich norach, ale też głównie dzięki uchodźcom ze wschodu, którzy wspólnie odbudowali ten kraj. Okoliczności historyczne i społeczne uwarunkowały całe społeczeństwo regionu w kierunku ustroju, który jest możliwie demokratyczny i reprezentatywny, a jednocześnie jest ucieleśnieniem wspólnej wartości wszystkich narodów - umiłowanie do dobrej kuchni. Z woli ich wszystkich powstała Federacja Shire.

Głównymi nacjami formułojącymi Federację Shire, są:

Xiaoren (reprezentowani przez czerwony kolor flagi) - natywni pacyfistyczni hobbici, którzy w dużym stopniu przyjęli kulturę dalekiego Wschodu i Rhur, stanowiący największą i najbardziej wpływową administracyjnie grupę społeczną w Federacji. Kulinarnie, fani ryżu, placków, pierogów oraz wytrawnych sosów i przypraw.

Harañoels (reprezentowani przez żółty kolor flagi) - ludzcy uciekinierzy i uchodźcy z Haradu, darzący szczególną nienawiścią Umbar, który wielu z nich niewolił, nadreprezentowani w marynarce handlowej i wojennej Shire, ale też w edukacji i nauce. Do Shire przywieźli ze sobą tortillę, tacosy oraz dania dawnego Haradu.

Anduici (reprezentowani przez niebieski kolor flagi) - ludzcy imigranci i uchodźcy z regionu rzeki Anduiny, którzy też przynieśli ze sobą tradycje i kulturę przed-”chińskiego” Gondoru, nadreprezentowani w Armii Federalnej Shire i bardziej bitni. Przynieśli z Gondoru liczne dania tamtejszej kultury, takie jak zupa cebulowa, crossanty, bagietki, omlet po osgilliadzku i podobne.

Briscari (reprezentowani przez biały kolor flagi) - hobbicy mieszkańcy regionu miasta Bree i okolic, nadreprezentowani w instytucjach kultury Shire. Wielcy fani makaronu, acz w większości federacji są znani głównie dzięki pizzy.

Hadhodrimowie (reprezentowani przez czarny kolor flagi) krasnoludzcy mieszkańcy Mahakamu, Bramy Thorina i Hamburga, nadprezentowani mocno w przemyśle ciężkim i naukach ścisłych. Fani bardzo tłustej i intensywnej kuchni, wynalazcy hamburgera oraz wielu przepisów, które mogą przyprawić o zawał serca.

Ustrój władzy centralnej:

Federacja Shire jest państwem republikańskim w którym podstawą władzy ustawodawczej jest Izba Kucharzy. Wybierana jest w wyborach powszechnych w ramach partii politycznych reprezentujących konkretne poglądy polityczne zwykle korelujące również z gustami kulinarnymi oraz szkołami kuchni. Izba Kucharzy składa się z 300 członków wybieranych na 4-letnią kadencję i jest obowiązkowe by wszyscy członkowie Izby Kucharzy byli rzeczywiście kucharzami i byli w stanie pokazać, że potrafią gotować. Partia bądź partie, które są w stanie uzbierać ponad połowę miejsc w Izbie Kucharzy tworzą Rząd (określaną też czasem jako brygadę - Brigade de gouvernement) na czele którego stoi Szef (chef de nation), czasami po prostu nazywany Premierem. Premier stanowi władzę wykonawczą w państwie wraz z jego ministrami, ale nadal ustawy muszą uzyskać zgodę Izby Kucharzy.

Istnieje również Senat Kulinarny, którego członków wybiera sie w wyborach jedno-okręgowych spośród najbardziej szanowanych krytyków kulinarnych i ekspertów. Zadaniem Senatu Kulinarnego jest recenzowanie ustaw i “refleksja” nad jakością uchwalanego prawa. Sprowadza się to często do detalicznego krytykanctwa przepisów i kontroli jakości innych kuchni. Poza tym, Senat Kulinarny heroicznie walczy by uzasadniać swoje własne istnienie.

Spośród członków Senatu Kulinarnego, w wyborach wewnętrznych wybiera się Prezydenta Shire. Ma on wyjątkowo ograniczone funkcje, sprowadzające się głównie do ceremoniału. Jego najważniejszą rolą jest przyjmowanie delegacji zagranicznych oraz organizacja przyjęć i uczt dla przedstawicieli dyplomatycznych innych państw. Prezydent też nie otrzymuje żadnych specjalnych uprawnień w wypadku stanu wojny - zamiast tego premier może otrzymać od Izby Kucharzy uprawnienie do tymczasowych działań nadzwyczajnych. Kadencja prezydenta jest 8-letnia.

Prawa obywateli oraz służby:

W Shire obowiązuje powszechna wolność religijna, kompletna równość rasowa, wysoka tolerancja dla wszelkich poglądów i preferencji jak i wysoki poziom kultury politycznej (pomijając obrady Izby Kucharzy, gdzie wszyscy żrą w trakcie głosowań). Występuje powszechna i obowiązkowa edukacja, wolność słowa, a wybory spełniają wszystkie demokratyczne standardy. Media są wolne (w tym do pieprzenia bzdur), a społeczeństwo obywatelskie jest generalnie zaangażowane w procesy demokratyczne. Państwowo nie toleruje się tylko “zwyrodniałych praktyk kulinarnych”, do których zalicza się głównie kanibalizm. Z praktyk religijnych/świeckich tradycji, kultem parareligijnym się darzy Wujka Sama, legendarnego króla Shire z zamierzłej III Ery. Celebruje się też wiele innych świąt wielu różnych tradycji, acz państwo oficjalnie jest świeckie.

Siłami zbrojnymi państwa jest Armia Federacji Shire (AFS), w której skład wchodzą siły powietrzne, marynarka wojenna oraz służby specjalne. W Shire występuje cywilna kontrola armii, a gałęzie choć poszczególnie złączone w ramach AFS, mają swój poziom autonomii oraz separacji od cywilnej struktury władzy. Na czele wojska stoi Szef Sztabu Generalnego AFS. Społeczeństwo Shire jest co do zasady, pacyfistyczne - i jest bardziej zainteresowane bogaceniem się i dobrym jedzeniem, niż większymi ideałami czy żądzą podbicia cudzego.

Wewnątrz kraju, najsilniejszą służbą do spraw bezpieczeństwa i kontrwywiadu pozostaje Państwowa Inspekcja Sanitarna (potocznie: Sanepid). Wywiadem wojskowym i zagranicznym zajmuje się Agencja Michelin. Pomijając właściwe funkcje, Sanepid dba o jakość kulinarną wewnątrz kraju, a Agencja Michelin bada jakość kulinariów kuchni zagranicznych państw.

Federalna struktura państwa:

Ze względu na specyfikę regionów oraz liczne języki urzędowe, kraj jest zorganizowany w sposób federalny. Federacja składa się z czterech regionów administracyjnych: Xitǔdì, Aragornia, Val de Baranduin, Khro Hillth oraz pięciu miast wydzielonych: miasto stołeczne Hobbiton, Nowy Pelargir, Annuminas, Mahakam oraz Nowe Bree. W różnych regionach i miastach wydzielonych obowiązują inne języki urzędowe oraz występują drobne różnice w niektórych aspektach prawa stanowionego. Podział federalny nie ma specjalnie wpływu na wybory do Izby Kucharzy i raczej jest formą zapewnienia maksymalnego dobrobytu oraz dostosowania do lokalnej kultury niż formą sforsowania demokratycznej reprezentacji regionów.

Spośród miast wydzielonych:

Hobbiton stanowi stolicę administracją Federacji Shire oraz centrum urzędnicze dla całego kraju z większością kluczowych ministerstw. Tutaj też zbiera się Izba Kucharzy oraz Senat Kulinarny oraz swoją siedzibę ma Prezydent Federacji.

Nowy Pelargir, zwany też Miastem Wolności jest centrum finansowym i handlowym Shire i kluczowym portem dla całego kraju.

Annuminas jest centrum kulturalnym kraju, z największą liczbą instytucji kultury, teatrów i rekonstrukcji zabytków z zamierzchłych Er.

Nowe Bree jest miastem granicznym, ojczyzną delikatnej kuchni Briscari oraz centrum “zielonej gospodarki” dla Shire gdzie dba się o okoliczną przyrodę i istnieje największy park przyrodniczy w Federacji.

Mahakam jest największym centrum przemysłowym Shire i głównym ośrodkiem kultury krasnoludzkiej w federacji.

Gospodarka Shire:

W Federacji dominuje wolny rynek o hobbickiej charakterystyce. O ile dogmat o sile wolnego rynku trzyma się świetnie, kult mikroprzedsiębiorczości kwitnie i w ogóle “każdy kucharz sam sobie gotuje kociołek”, to pewne aspekty centralizacyjne i socjalistyczne przeważyły. Państwo trzyma piecze nad energetyką, ciężką infrastrukturą przesyłową (kolej, porty) oraz utrzymuje stopień akceptowalnej kontroli jakości (vide Sanepid) - wszystko w celu maksymalizacji i ułatwienia produkcji żywności. Z aspektów socjalnych, chociaż przykładowo kodeks pracy nie jest bardzo pro-pracowniczy, to wymusza długie i obligatoryjne przerwy na posiłek czy herbatę, tak by każdy obywatel Shire miał prawo do zjedzenia swoich 6 posiłków dziennie. Stąd też system określa się jako “wolny rynek o hobbickiej charakterystyce” - w którym kultura jedzenia i respekt dla instytucji posiłku wymusza na ogólnie bardzo leseferystycznej i wolno-rynkowej gospodarce pro-społeczne działania.

Gospodarka Shire opiera się w znacznej mierze na produkcji żywności, w tym na eksport - wykorzystując doskonałe gleby, know-how, sieci przesyłowe oraz wreszcie mistrzostwo kulinarne lokalnych mieszkańców. Nie znaczy to, że tylko agrokultura podtrzymuje ekonomię Shire - ważny jest też przemysł AGD, akcesoria kuchenne, meble i ogólnie przemysł dóbr luksusowych.

W Shire występuje generalnie kult “małe jest piękne” i że “państwo stoi małymi i średnimi przedsiębiorcami”, ale i od tego są wyjątki. Spośród nich najważniejszym gospodarczo i społecznie jest Gildia Przypraw, megakorporacja zajmująca się jak nazwa wskazuje - produkcją, magazynowaniem, importem i eksportem przypraw jak kawa, cynamon, papryczki, chilli, zioła (bazylia, rozmaryn) imgir, galangal, kmin gondorski, szafran no i oczywiście sól i pieprz. Jest to od kilku lat, największa korporacja Shire z pewnym wpływem politycznym i ambicjami - sama z siebie inwestuje w swoją prywatną “ochronę” oraz prywatną “flotę handlową”. Istnieją pewne napięcia między przedstawicielami Gildii Przypraw oraz nielicznych wielkich agroholdingów, a rządem centralnym - póki co jednak widmo oligarchizacji jest dobrze tonowane przez prawo monopolowe i demokratyczną kontrolę.