2020-12-08, 23:43
2704
Pogłoski Estalijskie:
- Wraz z upadkiem Borgas, generał Bahamonde i Królestwo Estalii kontroluje najważniejsze centra przemysłowe, demograficzne i rolnicze kraju. Chociaż ostatecznie Republikanie zostali zmuszeni do odwrotu, Borgas zostało w dużym stopniu ewakuowane, a przemysł tego miasta został albo zniszczony albo wywieziony. Mimo tego, jest prawdopodobne, że jeśli wojna się będzie przedłużać monarchiści będą w stanie lepiej wytrzymać wojnę na wyniszczenie dzięki działającemu przemysłowi oraz rezerwom zasobów ludzkich.
- Ze względu na zdobycie Borgas, generał Bahamonde znacząco zwiększył swój prestiż i poparcie wśród monarchistów, konserwatystów i innych ugrupowań wspierających monarchię. Tego samego prestiżu i poparcia brakuje jednak samemu królowi. Chodzą plotki jakoby w szerszej perspektywie Bahamonde nie był zainteresowany utrzymaniem skompromitowanej instytucji monarchii. Na terytorium kontrolowanym przez generała Bahamonde ten proklamował nową "Konstytucję Tymczasową" - Bahamonde nakazał w niej obalenie systemu Ukrytej Rady oraz bezpośredniej władzy królewskiej i powołanie parlamentu w Bilbali. Ze względu na wojnę domową nie zarządzono wyborów - zamiast tego generał Bahamonde nakazał unifikację wszystkich ukrywających się dotychczas partii politycznych pod szyldem El Partido National y Juntas de Creyentes des Myrmidia (Partia Narodowa i Junty Wyznawców Myrmidii, w skrócie: PN-JCM), która obecnie jest jedyną legalną partią w kraju. Konstytucja Tymczasowa wprowadza też dosyć niecodzienne elementy - jak przykładowo tolerancję religijną, poprawienie praw kobiet czy równość rasową (chociaż z jakiegoś powodu w ustawach pomocnicznych zapomniano wpisać elfy). Formalnie król nie został zdetronizowany, ale jego coraz mniej istotna rola wobec junty wojskowej generała Bahamonde została potwierdzona.
///. od teraz w rozpisce, "Królestwo Estalii" występuje jako "Narodowa Estalia".
- Podczas gdy zdobycie Borgas było wielkim triumfem generała Xaviera Bahamonde, upadek tego miasta narobił generałowi Carlosowi Puyolowi mnóstwo problemów. Chociaż sama operacja z perspektywy militarnej okazała się sukcesem i obiektywnie Republikanie zdołali zachować swój potencjał militarny, to oddanie Borgas stało się dużą klęską prestiżową dla Puyola, który spotkał się z drastycznym atakiem ze strony opozycji - najbardziej zjadliwą krytykę zgotowali Puyolowi komuniści z Azuary. Naczelny dowódca Republikanów bronił się deklarując, że "lepiej oddać terytorium niż armię, oddasz terytorium, odbijesz ją swoją armią. Oddasz armie, to terytorium również stracisz". Na zimno rozumowanie Puyola ma sens, jednak nadal jego pozycja jest politycznie słabsza niż kiedykolwiek. Dowódca Republikanów zadeklarował, że ze wsparciem lotniczym Nehekhary i skonsolidowaniem swojej armii demokracja zatriumfuje.
- Ale skoro mowa o tej demokracji, w Gipuzkoa Republika Estalii dokonała próby powołania swojego parlamentu i władz cywilnych. Generał Puyola jest zdania, że lepiej po prostu powołać Rząd Jedności Narodowej z przedstawicielami wszystkich partii. Postawa ta spotkała się jednak z silną krytyką intelektualistów oraz komunistów, którzy wskazują, że to do czego dążą to republika, a nie dyktatura wojskowa. Duży problem wynika też z faktu, że Związek Estalii nie był demokracją, więc nie da się ustalić która partia właściwie miała największe poparcie przed wojną domową. Ostatecznie ustalono zgniły kompromis - przeprowadzenie wyborów tylko na terytorium okupowanym przez Republikę Estalii. Wybory te wyłonią władze cywilne do czasu zakończenia wojny domowej po których nastąpią nowe wybory. Wyłonione władze cywilne nadal będą ze względu na stan wojny domowej podlegać władzom wojskowym.
///. odbywają się wybory, startują:
- Partia Ludowa (liberalizm, demokracja i zgniły centryzm)
- Komunistyczna Partia Estalii (komunizm, centrum w Azuarze)
- Anarcho-Syndykalistyczny Związek Rolników (agrarna, mocno lewicująco-liberalna partia Kraju Euskalijskiego)
- oraz masy planktonu i kanap.
- Ze względu na utratę większości ważniejszych centrów przemysłowych i miejskich, Republikanie utracili dostęp do większości swojej bazy produkcyjnej, a co gorsza - dalej muszą wyżywić masy kontrolowanej przez siebie populacji oraz sił zbrojnych.
///. Republika Estalii przyjmie DP od innych państw by powstrzymać klęskę głodu.
- Bitwa pod Alquezaro była ostatnią wielką bitwą przed nadejściem zimy i o dziwo, wraz z rozpogodzeniem się walki w mieście znacząco zmniejszyły natężenie. Powodem tego stanu rzeczy najprawdopodobniej jest nieprzewidziany wcześniej nowy groźny przeciwnik - Estalijska Federacja Anarchistyczna dysponująca najemną armią z Zakonu Białego Wilka. Eksperci wskazują, że w tej sytuacji narodowcy jak i republikanie nie mogą być całkowicie pewni motywacji Zakonu i w rezultacie muszą operować swoim wojskiem znacznie ostrożniej, nie wiedząc czy Zakon nie eskaluje wsparcia dla anarchistów. Póki co - zarówno rząd w Bilbali jak i Gipuzkoa przez kanały dyplomatyczne nie wyraził żadnej krytyki ani żądania wobec Zakonu Białego Wilka, zamiast tego tylko deklarując, że Estalijska Federacja Anarchistyczna jest nieuprawnionym zgrupowaniem bandytów, który legalny rząd zmiażdży.
- W kwestiach międzynarodowych, zarówno Republika jak i Królestwo Estalii otrzymali wsparcie z zagranicy. Najciekawszym, choć bardzo nikłm aspektem tej pomocy były spontanicznie tworzone "Brygady Międzynarodowe". Z Imperium Moyolequetzal do Republiki Estalii dotarło kilkaset jaszczuroludzi, którzy zasilili siły Republikanów. Podobne wsparcie otrzymało Królestwo Estalii w postaci... Norskan. Wśród brygad narodowców zdarzają się oddziały wojowników Chaosu, którzy ramię w ramię walczą dla generała Bahamonde - pochodzą przede wszystkim z Republiki Zjednoczonego Chaosu i Wspólnoty Wzniesienia Ludzkości. W przypadku jednak zarówno Republiki jak i Królestwa, liczba ochotników póki co pozwala tylko nieznacznie uzupełniać straty.
Pogłoski Estalijskie:
- Wraz z upadkiem Borgas, generał Bahamonde i Królestwo Estalii kontroluje najważniejsze centra przemysłowe, demograficzne i rolnicze kraju. Chociaż ostatecznie Republikanie zostali zmuszeni do odwrotu, Borgas zostało w dużym stopniu ewakuowane, a przemysł tego miasta został albo zniszczony albo wywieziony. Mimo tego, jest prawdopodobne, że jeśli wojna się będzie przedłużać monarchiści będą w stanie lepiej wytrzymać wojnę na wyniszczenie dzięki działającemu przemysłowi oraz rezerwom zasobów ludzkich.
- Ze względu na zdobycie Borgas, generał Bahamonde znacząco zwiększył swój prestiż i poparcie wśród monarchistów, konserwatystów i innych ugrupowań wspierających monarchię. Tego samego prestiżu i poparcia brakuje jednak samemu królowi. Chodzą plotki jakoby w szerszej perspektywie Bahamonde nie był zainteresowany utrzymaniem skompromitowanej instytucji monarchii. Na terytorium kontrolowanym przez generała Bahamonde ten proklamował nową "Konstytucję Tymczasową" - Bahamonde nakazał w niej obalenie systemu Ukrytej Rady oraz bezpośredniej władzy królewskiej i powołanie parlamentu w Bilbali. Ze względu na wojnę domową nie zarządzono wyborów - zamiast tego generał Bahamonde nakazał unifikację wszystkich ukrywających się dotychczas partii politycznych pod szyldem El Partido National y Juntas de Creyentes des Myrmidia (Partia Narodowa i Junty Wyznawców Myrmidii, w skrócie: PN-JCM), która obecnie jest jedyną legalną partią w kraju. Konstytucja Tymczasowa wprowadza też dosyć niecodzienne elementy - jak przykładowo tolerancję religijną, poprawienie praw kobiet czy równość rasową (chociaż z jakiegoś powodu w ustawach pomocnicznych zapomniano wpisać elfy). Formalnie król nie został zdetronizowany, ale jego coraz mniej istotna rola wobec junty wojskowej generała Bahamonde została potwierdzona.
///. od teraz w rozpisce, "Królestwo Estalii" występuje jako "Narodowa Estalia".
- Podczas gdy zdobycie Borgas było wielkim triumfem generała Xaviera Bahamonde, upadek tego miasta narobił generałowi Carlosowi Puyolowi mnóstwo problemów. Chociaż sama operacja z perspektywy militarnej okazała się sukcesem i obiektywnie Republikanie zdołali zachować swój potencjał militarny, to oddanie Borgas stało się dużą klęską prestiżową dla Puyola, który spotkał się z drastycznym atakiem ze strony opozycji - najbardziej zjadliwą krytykę zgotowali Puyolowi komuniści z Azuary. Naczelny dowódca Republikanów bronił się deklarując, że "lepiej oddać terytorium niż armię, oddasz terytorium, odbijesz ją swoją armią. Oddasz armie, to terytorium również stracisz". Na zimno rozumowanie Puyola ma sens, jednak nadal jego pozycja jest politycznie słabsza niż kiedykolwiek. Dowódca Republikanów zadeklarował, że ze wsparciem lotniczym Nehekhary i skonsolidowaniem swojej armii demokracja zatriumfuje.
- Ale skoro mowa o tej demokracji, w Gipuzkoa Republika Estalii dokonała próby powołania swojego parlamentu i władz cywilnych. Generał Puyola jest zdania, że lepiej po prostu powołać Rząd Jedności Narodowej z przedstawicielami wszystkich partii. Postawa ta spotkała się jednak z silną krytyką intelektualistów oraz komunistów, którzy wskazują, że to do czego dążą to republika, a nie dyktatura wojskowa. Duży problem wynika też z faktu, że Związek Estalii nie był demokracją, więc nie da się ustalić która partia właściwie miała największe poparcie przed wojną domową. Ostatecznie ustalono zgniły kompromis - przeprowadzenie wyborów tylko na terytorium okupowanym przez Republikę Estalii. Wybory te wyłonią władze cywilne do czasu zakończenia wojny domowej po których nastąpią nowe wybory. Wyłonione władze cywilne nadal będą ze względu na stan wojny domowej podlegać władzom wojskowym.
///. odbywają się wybory, startują:
- Partia Ludowa (liberalizm, demokracja i zgniły centryzm)
- Komunistyczna Partia Estalii (komunizm, centrum w Azuarze)
- Anarcho-Syndykalistyczny Związek Rolników (agrarna, mocno lewicująco-liberalna partia Kraju Euskalijskiego)
- oraz masy planktonu i kanap.
- Ze względu na utratę większości ważniejszych centrów przemysłowych i miejskich, Republikanie utracili dostęp do większości swojej bazy produkcyjnej, a co gorsza - dalej muszą wyżywić masy kontrolowanej przez siebie populacji oraz sił zbrojnych.
///. Republika Estalii przyjmie DP od innych państw by powstrzymać klęskę głodu.
- Bitwa pod Alquezaro była ostatnią wielką bitwą przed nadejściem zimy i o dziwo, wraz z rozpogodzeniem się walki w mieście znacząco zmniejszyły natężenie. Powodem tego stanu rzeczy najprawdopodobniej jest nieprzewidziany wcześniej nowy groźny przeciwnik - Estalijska Federacja Anarchistyczna dysponująca najemną armią z Zakonu Białego Wilka. Eksperci wskazują, że w tej sytuacji narodowcy jak i republikanie nie mogą być całkowicie pewni motywacji Zakonu i w rezultacie muszą operować swoim wojskiem znacznie ostrożniej, nie wiedząc czy Zakon nie eskaluje wsparcia dla anarchistów. Póki co - zarówno rząd w Bilbali jak i Gipuzkoa przez kanały dyplomatyczne nie wyraził żadnej krytyki ani żądania wobec Zakonu Białego Wilka, zamiast tego tylko deklarując, że Estalijska Federacja Anarchistyczna jest nieuprawnionym zgrupowaniem bandytów, który legalny rząd zmiażdży.
- W kwestiach międzynarodowych, zarówno Republika jak i Królestwo Estalii otrzymali wsparcie z zagranicy. Najciekawszym, choć bardzo nikłm aspektem tej pomocy były spontanicznie tworzone "Brygady Międzynarodowe". Z Imperium Moyolequetzal do Republiki Estalii dotarło kilkaset jaszczuroludzi, którzy zasilili siły Republikanów. Podobne wsparcie otrzymało Królestwo Estalii w postaci... Norskan. Wśród brygad narodowców zdarzają się oddziały wojowników Chaosu, którzy ramię w ramię walczą dla generała Bahamonde - pochodzą przede wszystkim z Republiki Zjednoczonego Chaosu i Wspólnoty Wzniesienia Ludzkości. W przypadku jednak zarówno Republiki jak i Królestwa, liczba ochotników póki co pozwala tylko nieznacznie uzupełniać straty.