2703
Obydwie strony konfliktu w wojnie domowej w Estalii opracowały swoje plany operacyjne licząc się tylko z jednym antagonistą, którego trzeba było zmiażdżyć w polu. Ani jedna ani druga strona poważnie nie przewidziała jednak takiej interwencji ze strony trzeciej. Z granic Zakonu Białego Wilka na terytorium Estalii pojawili się dywizje ‘najemnicze’, które zaatakowały kontrolowane przez Republikę terytorium w prowincjach Montemas i Llaqueno, napotykając na minimalny opór ze strony znacznie gorzej uzbrojonych i przygotowanych rezerwistów. Dowódca tej armii generał Keluzhard następnie pozwolił komendantowi Seve Villanueva proklamować Estalijską Federację Anarchistyczną i obiecać przyniesienie temu krajowi nieograniczonej wolności, demokracji i prawdziwego anarcho-kapitalizmu. W międzyczasie inna grupa najemników z Zakonu ruszyła do Raganos, licząc na dotarcie do enklawy Królestwa Estalii na wschodzie.
Nie była jednak w stanie ona dotrzeć - w reakcji bowiem na atak najemników, którzy przybyli z Zakonu poszczególne armie Korpusów Granicznych zdecydowały na zerwanie z neutralnością. Zamiast przepuścić kolejną najemniczą armię, garnizon Raganos odpowiedział ogniem. Najemnicy wyparli Korpus z Raganos i z opóźnieniem i konfuzją ogłosili również przyłączenie się do Federacji Anarchistycznej. Obca, dosyć bezpośrednia interwencja sprawiła, że garnizony Pajeny i Guaniar zadeklarowały lojalność Republice Estalii, która równocześnie odziedziczyła całe lotnictwo Związku Estalskiego. Po drugiej stronie półwyspu garnizon Dimanterra złożył ponowny hołd królowi Estalii oraz oddał kontrolę nad flotą byłego Związku Estalskiego generałowi Bahamonde.
Generał Carles Puyol na początku wojny zadeklarował, że newralgicznie położone miasto Burgos będzie bronione do końca, “no parasan!”. Niestety dla niego, pojawienie się Federacji Anarchistycznej znacząco pogorszyło sytuację strategiczną Republikanów. Dwa największe bliźniacze miasta Estalii - Bilbali i Borgas stanowią dwa serca tego państwa i demokraci liczyli na utrzymanie jednego z nich w celu zachowania potencjału przemysłowego i demograficznego po swojej stronie, też z przyczyn prestiżowych. Niestety, wraz z pojawieniem się Estalijskiej Federacji Anarchistycznej i upadkiem Llaqueno armia Królestwa Estalii przeprowadziła wstępny atak na Almariz. Generał Puyol zdecydował, że utrzymanie Borgas jest niemożliwe strategiczne i nakazał pełną ewakuację miasta. Poza samymi dywizjami walczących setki tysięcy cywilów wyruszyło na wschód, nie jako powtarzając wyczyn Armii Czerwonej i jej zwolenników wiele lat temu, którzy później utworzyli ZSRR.
W obliczu klęski jaką było opuszczenie Burgos i załamanie się południa, siły republikańskie skupiły się na wschodzie - generał Puyol osobiście dowodził ofensywą w Gipuzkoa i mimo pierwszych niepowodzeń wsparcie Korpusu Granicznego, a następnie dołączenie lotnictwa Nehekhary sprawiło iż ofensywa okazała się być niebywałym sukcesem, a siły królewskie zmuszone były do ucieczki - złośliwi twierdzą, że nieco lepiej zorganizowanej niż ta republikańska. Siły królewskie są otoczone w w Naffarroy przez oddziały republikańskie, które zdecydowały się nie podejmować szturmu - obrońcy są atakowani z powietrza w oczekiwaniu na ratunek.
Ewakuacja sił republikańskich na wschód pozwoliła 1. Korpusowi wkroczyć do stolicy przy ograniczonym oporze - pozostawione siły mogły jedynie opóźnić zdobycie miasta i wyrządzić jak największe straty siłom królewskim. Kolejnym ciosem dla Republiki była utrata Almariz - miasto stawiło już jednak silny opór piętrząc sterty ciał po obu stronach barykad. Carles Puyol ze wsparciem Korpusu Granicznego utworzył linie obrony przez środek kraju - najcięższe walki toczą się na zachód od Alquezaro, gdzie siły monarchii nie są w stanie sforsować kolejnej obrony republikanów, szczególnie biorąc pod uwagę dominację w powietrzu sił republikańskich.
Pod koniec roku nadeszła względnie ciężka zima, która ustabilizowała fronty, ale też przyniosła straszne cierpienia tysiącom niewinnych cywili. 2703 nie był rokiem Republiki, która utraciła swoje miasto-symbol w Borgas. Tymczasowa stolica i centrum administracyjne Republiki Estalii zostało przeniesione do Gipuzkoa, w Kraju Euskalijskim. Z konsolidacją, znacznie zmniejszonym frontem oraz wreszcie potężnym wsparciem lotniczym ze strony Nehekhary, generał Puyol liczy na odbicie strat w kolejnym roku. Największym zwycięzcą zaś ostatnich miesięcy był generał Bahamonde, który wiele zyskał na pogarszającej się sytuacji Republikan. Kontrolując Bilbali i Borgas, Królestwo Estalii posiada znaczącą część populacji i przemysłu kraju, nawet jeśli formalnie kontrolują mniejsze terytorium. Największą niewiadomą pozostaje Estalijska Federacja Anarchistyczna, która wprowadziła tyle chaosu do przebiegu działań wojennych. Chociaż kontrolowane przez ich terytorium stanowi rubieże i słabo zaludniony obszar wiejski, to stałe wsparcie ze strony sąsiada czyni z nich nadal wyjątkwo groźnego przeciwnika.
Co może być pewne to fakt, że dla cierpiącej populacji Estalii to nie jest koniec katorgi.
![[Obrazek: unknown.png]](https://cdn.discordapp.com/attachments/713085521085333518/789804622097154068/unknown.png)
--------
Królestwo Estalii (Generał Xavier Bahamonde)
1. Korpus Królewski - 3 piech I, 1 mil - Barboza (-1 piech I)
2. Korpus Królewski - 3piech I, 4 mil - Almariz (-1 piech I, -3 mil)
3. Korpus Królewski - 3 piech I - Dimantierra (powstały z Korpusu Granicznego)
Armia Euskalijska - 2 piech I - Naffaroa (-2 piechI, -3 mil)
Flota Estalijska - 1 kr I, 4 ni I. - Dimantierra
Republika (Generał Carles Puyol)
Gwardia Republikańska - 3 piech I - Naffaroa (-1 piech I)
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (A3R) - 2 piech I 3 mil - Azuara (-1 piech I, -2 mmil)
1. Armia - 1 piech I, 2 mil - Alziros
2. Armia - 1 piech I, 1 mil - Alquezaro (-2 mil)
3. Armia - 1 piech II sg, 2 piech I (-1 piech II sg) - Pajena (powstała z Korpusu Granicznego)
4. Armia - 1 piech II sg, 1 piech I - Guaniar (powstała z Korpusu Granicznego)
Legion "Sęp" (Astronis***) - 5 m I, 4 b I - Pajena
Estalijska Federacja Anarchistyczna (Komendant Seve Villanueva)
Żółte Ludziki (Keluzhard) - 3 piechIIsg, 1 piechI - Monteras, Llaqueno
Armia Najemna - 3 piechI - Raganos
--------------
Keluzhard - +1
---------------
Spis Umocnień w Estalii:
Dimanterra - Lekkie umocnienia (twierdza)
Raganos-Guaniar-Pajena - Lekkie umocnienia (linia)
Commarque - Lekkie umocnienia (twierdza)
Spis Lotnisk:
Bilbali (Królestwo Estalii)
Llaqueno (Estalijska Federacja Anarchistyczna)
Pajena (Republika Estalii)
---------------------
Wykorzystując potencjał przemysłowy okupowanych prowincji jak i dostawy otrzymane z zagranicy, frakcje wojny domowej produkują w tej turze:
Królestwo Estalii:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+2 piech II
+4 piech I
+2 m I
Republika Estalii:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+2 piech I
+2 piech II (lend-lease)
+rozpoczęto budowę nowego lotniska w Gipuzkoa
Estalijska Federacja Anarchistyczna:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: nie dotyczy (nie ma własnej armii)
+1 mil
Obydwie strony konfliktu w wojnie domowej w Estalii opracowały swoje plany operacyjne licząc się tylko z jednym antagonistą, którego trzeba było zmiażdżyć w polu. Ani jedna ani druga strona poważnie nie przewidziała jednak takiej interwencji ze strony trzeciej. Z granic Zakonu Białego Wilka na terytorium Estalii pojawili się dywizje ‘najemnicze’, które zaatakowały kontrolowane przez Republikę terytorium w prowincjach Montemas i Llaqueno, napotykając na minimalny opór ze strony znacznie gorzej uzbrojonych i przygotowanych rezerwistów. Dowódca tej armii generał Keluzhard następnie pozwolił komendantowi Seve Villanueva proklamować Estalijską Federację Anarchistyczną i obiecać przyniesienie temu krajowi nieograniczonej wolności, demokracji i prawdziwego anarcho-kapitalizmu. W międzyczasie inna grupa najemników z Zakonu ruszyła do Raganos, licząc na dotarcie do enklawy Królestwa Estalii na wschodzie.
Nie była jednak w stanie ona dotrzeć - w reakcji bowiem na atak najemników, którzy przybyli z Zakonu poszczególne armie Korpusów Granicznych zdecydowały na zerwanie z neutralnością. Zamiast przepuścić kolejną najemniczą armię, garnizon Raganos odpowiedział ogniem. Najemnicy wyparli Korpus z Raganos i z opóźnieniem i konfuzją ogłosili również przyłączenie się do Federacji Anarchistycznej. Obca, dosyć bezpośrednia interwencja sprawiła, że garnizony Pajeny i Guaniar zadeklarowały lojalność Republice Estalii, która równocześnie odziedziczyła całe lotnictwo Związku Estalskiego. Po drugiej stronie półwyspu garnizon Dimanterra złożył ponowny hołd królowi Estalii oraz oddał kontrolę nad flotą byłego Związku Estalskiego generałowi Bahamonde.
Generał Carles Puyol na początku wojny zadeklarował, że newralgicznie położone miasto Burgos będzie bronione do końca, “no parasan!”. Niestety dla niego, pojawienie się Federacji Anarchistycznej znacząco pogorszyło sytuację strategiczną Republikanów. Dwa największe bliźniacze miasta Estalii - Bilbali i Borgas stanowią dwa serca tego państwa i demokraci liczyli na utrzymanie jednego z nich w celu zachowania potencjału przemysłowego i demograficznego po swojej stronie, też z przyczyn prestiżowych. Niestety, wraz z pojawieniem się Estalijskiej Federacji Anarchistycznej i upadkiem Llaqueno armia Królestwa Estalii przeprowadziła wstępny atak na Almariz. Generał Puyol zdecydował, że utrzymanie Borgas jest niemożliwe strategiczne i nakazał pełną ewakuację miasta. Poza samymi dywizjami walczących setki tysięcy cywilów wyruszyło na wschód, nie jako powtarzając wyczyn Armii Czerwonej i jej zwolenników wiele lat temu, którzy później utworzyli ZSRR.
W obliczu klęski jaką było opuszczenie Burgos i załamanie się południa, siły republikańskie skupiły się na wschodzie - generał Puyol osobiście dowodził ofensywą w Gipuzkoa i mimo pierwszych niepowodzeń wsparcie Korpusu Granicznego, a następnie dołączenie lotnictwa Nehekhary sprawiło iż ofensywa okazała się być niebywałym sukcesem, a siły królewskie zmuszone były do ucieczki - złośliwi twierdzą, że nieco lepiej zorganizowanej niż ta republikańska. Siły królewskie są otoczone w w Naffarroy przez oddziały republikańskie, które zdecydowały się nie podejmować szturmu - obrońcy są atakowani z powietrza w oczekiwaniu na ratunek.
Ewakuacja sił republikańskich na wschód pozwoliła 1. Korpusowi wkroczyć do stolicy przy ograniczonym oporze - pozostawione siły mogły jedynie opóźnić zdobycie miasta i wyrządzić jak największe straty siłom królewskim. Kolejnym ciosem dla Republiki była utrata Almariz - miasto stawiło już jednak silny opór piętrząc sterty ciał po obu stronach barykad. Carles Puyol ze wsparciem Korpusu Granicznego utworzył linie obrony przez środek kraju - najcięższe walki toczą się na zachód od Alquezaro, gdzie siły monarchii nie są w stanie sforsować kolejnej obrony republikanów, szczególnie biorąc pod uwagę dominację w powietrzu sił republikańskich.
Pod koniec roku nadeszła względnie ciężka zima, która ustabilizowała fronty, ale też przyniosła straszne cierpienia tysiącom niewinnych cywili. 2703 nie był rokiem Republiki, która utraciła swoje miasto-symbol w Borgas. Tymczasowa stolica i centrum administracyjne Republiki Estalii zostało przeniesione do Gipuzkoa, w Kraju Euskalijskim. Z konsolidacją, znacznie zmniejszonym frontem oraz wreszcie potężnym wsparciem lotniczym ze strony Nehekhary, generał Puyol liczy na odbicie strat w kolejnym roku. Największym zwycięzcą zaś ostatnich miesięcy był generał Bahamonde, który wiele zyskał na pogarszającej się sytuacji Republikan. Kontrolując Bilbali i Borgas, Królestwo Estalii posiada znaczącą część populacji i przemysłu kraju, nawet jeśli formalnie kontrolują mniejsze terytorium. Największą niewiadomą pozostaje Estalijska Federacja Anarchistyczna, która wprowadziła tyle chaosu do przebiegu działań wojennych. Chociaż kontrolowane przez ich terytorium stanowi rubieże i słabo zaludniony obszar wiejski, to stałe wsparcie ze strony sąsiada czyni z nich nadal wyjątkwo groźnego przeciwnika.
Co może być pewne to fakt, że dla cierpiącej populacji Estalii to nie jest koniec katorgi.
--------
Królestwo Estalii (Generał Xavier Bahamonde)
1. Korpus Królewski - 3 piech I, 1 mil - Barboza (-1 piech I)
2. Korpus Królewski - 3piech I, 4 mil - Almariz (-1 piech I, -3 mil)
3. Korpus Królewski - 3 piech I - Dimantierra (powstały z Korpusu Granicznego)
Armia Euskalijska - 2 piech I - Naffaroa (-2 piechI, -3 mil)
Flota Estalijska - 1 kr I, 4 ni I. - Dimantierra
Republika (Generał Carles Puyol)
Gwardia Republikańska - 3 piech I - Naffaroa (-1 piech I)
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (A3R) - 2 piech I 3 mil - Azuara (-1 piech I, -2 mmil)
1. Armia - 1 piech I, 2 mil - Alziros
2. Armia - 1 piech I, 1 mil - Alquezaro (-2 mil)
3. Armia - 1 piech II sg, 2 piech I (-1 piech II sg) - Pajena (powstała z Korpusu Granicznego)
4. Armia - 1 piech II sg, 1 piech I - Guaniar (powstała z Korpusu Granicznego)
Legion "Sęp" (Astronis***) - 5 m I, 4 b I - Pajena
Estalijska Federacja Anarchistyczna (Komendant Seve Villanueva)
Żółte Ludziki (Keluzhard) - 3 piechIIsg, 1 piechI - Monteras, Llaqueno
Armia Najemna - 3 piechI - Raganos
--------------
Keluzhard - +1
---------------
Spis Umocnień w Estalii:
Dimanterra - Lekkie umocnienia (twierdza)
Raganos-Guaniar-Pajena - Lekkie umocnienia (linia)
Commarque - Lekkie umocnienia (twierdza)
Spis Lotnisk:
Bilbali (Królestwo Estalii)
Llaqueno (Estalijska Federacja Anarchistyczna)
Pajena (Republika Estalii)
---------------------
Wykorzystując potencjał przemysłowy okupowanych prowincji jak i dostawy otrzymane z zagranicy, frakcje wojny domowej produkują w tej turze:
Królestwo Estalii:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+2 piech II
+4 piech I
+2 m I
Republika Estalii:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+2 piech I
+2 piech II (lend-lease)
+rozpoczęto budowę nowego lotniska w Gipuzkoa
Estalijska Federacja Anarchistyczna:
Sytuacja Zaopatrzeniowa: nie dotyczy (nie ma własnej armii)
+1 mil