2704
Wojna domowa w Estalii, konflikt między republikanami a monarchistami eskalował w coś dużo gorszego. Dotychczas pokojowe państwa Starego Świata na polach Estalii spuściły swoje psy wojny ze smyczy.
Ofensywa “Dnia Sznura”
![[Obrazek: n0JAMgE.png]](https://i.imgur.com/n0JAMgE.png)
![[Obrazek: 7y9eaFL.png]](https://i.imgur.com/7y9eaFL.png)
Wraz ze znaczącymi dotacjami od anonimowego kontrahenta oraz z konsesusem wśród władz Zakonu Białego Wilka, państwo to znacząco eskalowało wsparcie dla Estalijskiej Federacji Anarchistycznej zaczynając operację “Dzień Sznura”. Z Llaqueno i Monteras dywersyjnie Armia Najemna i Ekipa Remontowa zaatakowały Azuarę. Najważniejsze uderzenie spadło jednak na Pajenę, która została zaatakowana przez trzy osobne najemne armie Zakonu - “Dzień Sznura”, “Libertaryat” oraz “Hajsownicy Gimpera” - blisko 130.000 tysięcy najemników. Chociaż Republikanie dysponowali umocnieniami, to ze względu nad kontrolę nad Raganos część oddziałów Federacji Anarchistycznej była w stanie ominąć najbardziej ufortyfikowane pozycje. Miażdżąca przewaga w powietrzu Republikanów została zredukowana ze względu na trzy problemy - po pierwsze, ofensywa anarchistów dosyć szybko była w stanie znaleźć się w zasięgu artyleryjskim by ostrzelać lotnisko w Pajenie. Po drugie, wojska najemnicze otrzymały wsparcie magiczne i dzięki tajemniczym inkantacjom znanym tylko ogrom dywizja marines dokonała niespotykanej transformacji i swoją bronią maszynową była w stanie nagle strącać samoloty. Wreszcie, był trzeci problem - sytuacja na wschodzie.
Podczas gdy rozpaczliwa obrona Pajeny trwała, kolejna wykupiona armia najemna wielkości 50.000 żołnierzy zaatakowała wstępnie Guaniar, licząc na powstrzymanie posiłków Republikanów z Guaniar do Pajeny, a w szerszej perspektywie - na przyszłe odcięcie Republikanów od zaopatrzenia i wsparcia z zagranicy. W obliczu tych dwóch bitew, obydwu kluczowych dla przetrwania republikańskiej nadziei dla Estalii generał Carles Puyol podjął decyzję o absolutnej priorytezacji obydwu tych starć i depriorytezacji wszystkiego innego. Pobocznym efektem tej decyzji był fakt, że kocioł nacjonalistów w Naffaroa został bez problemowo ewakuowany przez siły lojalne wobec Xaviera Bahamonde - lotnictwo Nehekhary miało znacząco ważniejsze cele do bombardowania w tym czasie.
Incydent w Dimanterra
![[Obrazek: WVSPvbL.png]](https://i.imgur.com/WVSPvbL.png)
Nie jest wielką tajemnicą, że państwa Chaosu wspierają tzw. “Narodową Estalię”. Wydarzenia z tego roku jednak były niespodziewane nawet dla najbardziej przenikliwych badaczy stosunków międzynarodowych. Jak się okazało, przez granicę między zakonem Nurgla a Narodową Estalią ze wsparciem dla generała Xaviera Bahamonde przybył korpus ekspedycyjny, olbrzymia armia. Jeden problem - Xavier Bahamonde nic o tym nie wiedział ani nie wyraził na to zgody. W Dimanterra doszło do bardzo nerwowego stand-offu, gdyż z perspektywy Narodowej Estalii wyglądało to jak obca inwazja. Po blisko kilku miesiącach nerwowych negocjacji w końcu zdecydowano się przepuścić jedynie jedną dywizję, która dołączyły do frontu pod Almariz. Realnie najważniejszym skutkiem incydentu w Dimanterra był fakt, że w pierwszej połowie 2704 Narodowa Estalia odmówiła ataku na Republikanów czy Federację Anarchistyczną bo się bała inwazji ze strony Zakonu Nurgla.
///. negocjacje z NPCami odbywają się w Tajnych Wydarzeniach, nie w Rozkazach!
Tileańskie Łowy
![[Obrazek: gyZb4C7.png]](https://i.imgur.com/gyZb4C7.png)
Chociaż incydent w Dimanterra raczej nie świadczy dobrze o kooperacji państw Chaosu z Narodową Estalią, to nie była największa pomyłka i katastrofa tego roku. Naczelna pani admirał floty Agrounii Evelyn "Potrójna Zdrajczynii" Nightsong była na igrzyskach Bloodbowla i podczas jej nieobecności w admiralicji panował olbrzymi burdel - który ostatecznie skończył się w najgorszy możliwy sposób - flota agrarystów nie wypłynęła z portów i nie wyruszyła by eskortować kluczowe okręty transportowe zawierające w sobie broń i zaopatrzenie dla Republiki Estalii, ale również kluczowy transport wojskowy ze strony Nehekhary zawierający Legion “Kojot” - kilka doborowych dywizji Nehekhary.
Dosyć szybko okazało się jak wielki to jest błąd - konwój został zaatakowany na Morzu Tileańskim przez łodzie podwodne nieznanego państwa bądź państw. Cały transport zatonął - z litości flota Klanu Skryre wypłynęła z Sartosy by wyłowić nielicznych wciąż żyjących marynarzy z morza oraz tych nieumarłych, którzy jeszcze się nie rozpadli od wodnego żywiołu. Po zatopieniu pierwszych transportów dowództwo Nehekhary w obliczu skrajnej niekompetencji ze strony floty Agrounii zdecydowało, że operacja transportu jest zbyt ryzykowna i odwołano dalsze tranzyt. Ostatecznie specjalnym samolotem transportowym przerzucono do Estalii jedynie maga Otisa.
///. Xelacient zapomniał dać Rozkazów, ostatecznie wrzucił je grubo po deadlinie.
Upadek Pajeny, Ofensywa “Bezchmurnego Nieba” i wzlot “A3R”
![[Obrazek: 5jMN0Fg.png]](https://i.imgur.com/5jMN0Fg.png)
![[Obrazek: q0KMXWz.png]](https://i.imgur.com/q0KMXWz.png)
Bez wsparcia dodatkowych dywizji ze strony Nehekhary, generał Puyol musiał podjąć kluczową decyzję co do dalszego prowadzenia kampanii. Chociaż bitwa o Pajenę była kompletnie przegrana, to Anarchiści póki co nie atakowali konsekwentnie Guaniar. Dzięki temu - absolutnie kluczowy transport broni dla Republiki Estalii został przetransportowany - armię więc dało się odbudować, chociaż rezerwy siły ludzkiej zostały już mocno nadwyrężone. W tej sytuacji Generał Puyol uznał, że jest możliwe że wraz z odbudowaną armią w przyszłych latach możliwy będzie chwalebne odbicie terytorium Estalii, ale musiał do tego czasu obronić stolicę i zachować większą część armii. Po raz kolejny - generał Puyol rozkazał odwrót do bardziej defensywej “Linii Wolności”. Armia Republiki Estalii miażdżona przez przewagę liczebną w końcu została zmuszona opuścić Pajenę, chociaż wsparcie lotnictwa, dobry teren oraz fakt, że niektórych Republikanów trzeba było zabić dwa razy jeśli nie więcej pozwolił zadać bardzo duże straty atakującym. Lotnictwo sojusznicze skupiło się przede wszystkim na operowaniu z Gipuzkoa, z pozostałymi szwadronami z rodzimej Estalii póki co zmagazynowanymi
Decyzja co do odwrotu miała bardzo ważne znaczenie w kampanii gdyż znacząco wzmocnione Królestwo Estalii w tym samym czasie szykowało się do ofensywy i w końcu ją wyprowadziło - zdobywając opuszczone przez republikanów Alquezaro oraz Alziros. Sytuacja sie skomplikowała w Azuarze gdzie A3R (Azuarska Armia Akcji Robotniczej) odmówiła odwrotu i bezpośrednio zignorowała rozkaz naczelnego dowódcy generała Puyola. Siły komunistów skupione wokół lidera partyjnego Andreasa Licea nie zerwały formalnie kontaktów z Republiką Estalii, ale już tylko udają, że respektują rozkazy z Gipuzkoa, wprowadzając tymczasową własną administrację na terytorium Azuary.
W obliczu względnie silnego oporu komunistów i górskiego terenu, nacjonaliści zdecydowali się nie kontynuować ataku na Azuarę, a zamiast tego skupić się na będącej wciąż w toku ofensywie na Llaqueno. Dzięki przewadze liczebnej nacjonalistów oraz zwiadowi powietrznemu własnego lotnictwa oraz korpusu ekspedycyjnego Zakonu Wybrańców Chaosu, najemnicy Zakonu zostali wyrzuceni z Llaqueno. Rezerwy Federacji Anarchistycznej nie były dostępne ze względu na bitwę pod Pajeną i doprowadziło to do bardzo ważnej zmiany strategicznej. Tymczasowa stolica Republiki w Gipuzkoa jak i kluczowa dla transportu prowincja Guaniar były otwarte na atak po zdobyciu Pajeny, ale atak Narodowej Estalii na ich zachodnią flankę sprawił, że anarchiści musieli odesłać część dywizji by powstrzymać ten atak. W rezultacie ze względu na wyczerpanie oraz straty, poważny atak na Guaniar, który mógłby wypchnąć Republikanów stąd nie nastąpił. Ostatecznie po zdobyciu Pajeny anarchiści ponownie przybrali defensywną pozycję i chociaż zdobycie tego miasta jest wielkim sukcesem wojsk najemniczych, to nie zdobycie Guaniar daje Republikanom kolejną szansę.
Ponownie przybyły śniegi i wszystkie strony się ponownie ufortyfikowały w swoich pozycjach. Ponownie największym zwycięzcą roku jest Królestwo Estalii, które zwyczajnie uniknęło większości straszliwie brutalnych starć i tylko pożywiło się słabością strategiczną Republiki Estalii i wykorzystując fakt, że oddziały najemnicze Zakonu nie zostały właściwie rzucone do walki z wojskiem Bahamonde. Znaczące transporty broni dla Republiki Estalii technicznie dają jej szansę na powrót do gry. Warte dodania jest, że mimo technicznej przegranej Republiki w starciu z oddziałami Zakonu, przewaga w powietrzu udzielona przez Nehekharę pozwoliła zadać jej olbrzymie straty i siły najemne zostały strasznie przerzedzone, po raz pierwszy też w historii wojny domowej Republikanie mają niewielki front do obrony. Kluczowy problem polega na fakcie, że zasoby siły ludzkiej Republiki Estalii są coraz mniejsze i mniejsze ze względu na utratę kolejnych mniejszych centrów miejskich. W obliczu tej sytuacji Puyol jest zmuszony dokonać znacząco rozszerzenia przymusowej konskrypcji. Budżet Republiki Estalii też trzeszczy, a sytuacja z żywnością nie prezentuje się też dobrze pomimo wsparcia z zagranicy. Nowym i nieznanym przez wszystkich graczem jest operująca już właściwie niepodlegle Azuarska Armia Akcji Robotniczej, której choć pozycja strategiczna jest bardzo trudna, to A3R ma w sobie determinację by kontynuować walkę.
Narodowa Estalia (Generał Xavier Bahamonde)
1. Korpus Królewski - 4 piech I, 1 mil - Alziros
2. Korpus Królewski - 2 piech II, 2 piech I, 2 mil - Llaqueno (-2 piech I, -2 mil)
3. Korpus Królewski - 4 piech I - Dimantierra
Armia Euskalijska - 3 piech I - Alquezaro
Dywizja Ochotnicza (Nurgla) - 1 piech I - Alquezaro
Szwadron “Filar” - 2 m I - Bilbali
Szwadron “Vittorio” (Orlando Vittorio *) - 2 m I - Bilbali
Flota Estalijska - 1 kr I, 4 ni I. - Morze Bretońskie (osłania Alquezaro)
Stabilność: Wysoka
Sytuacja Humanitarna: Bardzo Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+3 piech II
+2 piech II plot
+1 piech II sg
+1 mI
+1 bI
+ rozpoczęto budowę lotniska w Barboza
+ rozpoczęto budowę lekkich umocnień (twierdza) w Llaqueno - 0/2
Republika Estalii (Generał Carles Puyol)
[sojusz z A3R]
Gwardia Republikańska - 2 piech I - Gipuzkoa (-1 piech I)
1. Armia - 1 piech I, 2 mil - Vizeaya
2. Armia - 1 piech I, 1 mil - Vizeaya
3. Armia {Otis **}- 1 piech II, 1 piech I - Gipuzkoa (-1 piech II sg, -2 piech I)
4. Armia - 1 piech II sg, 2 piech I - Guaniar
Legion Kojot - ??? - ??? (część dywizji bul bul bul, dane w TF Nehekhary)
Armia Powietrzna - 4 m I - Gipuzkoa (nie operują, przeciążenie lotniska)
Legion "Sęp" (Astronis***) - 5 m I, 3 b I - Gipuzkoa (-1 b I)
Żółty Dywizjon (Yagh Uaggh) - 1mI, 2bI - Gipuzkoa
Stabilność: Niska
Sytuacja Humanitarna: Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Zła
+2 piech II sg (lend lease)
+3 piech II (lend lease)
+1 piech I
+2 mil
+rozpoczęto budowę lotniska w Commarque
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (Przewodniczący Andreas Licea)
[sojusz z Republiką Estalii]
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (A3R) - 1 piech II, 2 piech I 3 mil - Azuara
Stabilność: Bardzo Wysoka
Sytuacja Humanitarna: Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Zła
+2 piech II sg (lend-lease)
+3 mil
Estalijska Federacja Anarchistyczna (Komendant Seve Villanueva)
Żółte Ludziki (gen. Rżnijto) - 1 piech I - Montenas (-1 piech I, -1 mil)
Armia Najemna (gen. Przełyk) - 1 piech I - Montenas
Ekipa Remontowa (gen. Warłacz) - rozbite! - Montenas (-1 piech I)
Dzień Sznura (gen. Dużykuc) - 2 piech IIsg - Montenas (-1 piech II sg)
Libertaryat (gen. Keluzhard *){Wkurwomir Okrutnik **} - 2 piech IIsg, 1 piech IIm - Pajena (-2 piech II sg)
Hajsownicy Gimpera (gen. Gimper)- 1 piech IIsg, 1 piech IIm - Pajena (-1 piech II sg, -2 piech IIm)
Adepci Pierdolnięcia (gen. Rogatypazur) - 3 piech IIsg, 2 piech IIm - Guaniar
Stabilność: nd.
Sytuacja Humanitarna: Zła
Sytuacja Zaopatrzeniowa: nd.
Zakon Nurgla
Korpus Ekspedycyjny Nurgla (dem. Balrug*) - ? piech I - Nerja
??????
? op? - Morze Tileańskie
Awanse:
Astronis +[Bombardowanie precyzyjne] - częściowo ignoruje trudny teren (jak dżungla czy góry) przy bombardowaniu dywizji.
Rżnijto +1
Keluzhard +1
Gimper +1
Yagh Uaggh +1
Wkurwomir Okrutnik +1
Otis +1
-----------
Spis Umocnień w Estalii:
Dimanterra - Lekkie umocnienia (twierdza)
Raganos-Guaniar-Pajena - Lekkie umocnienia (linia)
Commarque - Lekkie umocnienia (twierdza)
Spis Lotnisk:
Bilbali (Narodowa Estalia)
Llaqueno (Narodowa Estalia)
Pajena (Republika Estalii)
Gipuzkoa (Republika Estalii)
Wojna domowa w Estalii, konflikt między republikanami a monarchistami eskalował w coś dużo gorszego. Dotychczas pokojowe państwa Starego Świata na polach Estalii spuściły swoje psy wojny ze smyczy.
Ofensywa “Dnia Sznura”
Wraz ze znaczącymi dotacjami od anonimowego kontrahenta oraz z konsesusem wśród władz Zakonu Białego Wilka, państwo to znacząco eskalowało wsparcie dla Estalijskiej Federacji Anarchistycznej zaczynając operację “Dzień Sznura”. Z Llaqueno i Monteras dywersyjnie Armia Najemna i Ekipa Remontowa zaatakowały Azuarę. Najważniejsze uderzenie spadło jednak na Pajenę, która została zaatakowana przez trzy osobne najemne armie Zakonu - “Dzień Sznura”, “Libertaryat” oraz “Hajsownicy Gimpera” - blisko 130.000 tysięcy najemników. Chociaż Republikanie dysponowali umocnieniami, to ze względu nad kontrolę nad Raganos część oddziałów Federacji Anarchistycznej była w stanie ominąć najbardziej ufortyfikowane pozycje. Miażdżąca przewaga w powietrzu Republikanów została zredukowana ze względu na trzy problemy - po pierwsze, ofensywa anarchistów dosyć szybko była w stanie znaleźć się w zasięgu artyleryjskim by ostrzelać lotnisko w Pajenie. Po drugie, wojska najemnicze otrzymały wsparcie magiczne i dzięki tajemniczym inkantacjom znanym tylko ogrom dywizja marines dokonała niespotykanej transformacji i swoją bronią maszynową była w stanie nagle strącać samoloty. Wreszcie, był trzeci problem - sytuacja na wschodzie.
Podczas gdy rozpaczliwa obrona Pajeny trwała, kolejna wykupiona armia najemna wielkości 50.000 żołnierzy zaatakowała wstępnie Guaniar, licząc na powstrzymanie posiłków Republikanów z Guaniar do Pajeny, a w szerszej perspektywie - na przyszłe odcięcie Republikanów od zaopatrzenia i wsparcia z zagranicy. W obliczu tych dwóch bitew, obydwu kluczowych dla przetrwania republikańskiej nadziei dla Estalii generał Carles Puyol podjął decyzję o absolutnej priorytezacji obydwu tych starć i depriorytezacji wszystkiego innego. Pobocznym efektem tej decyzji był fakt, że kocioł nacjonalistów w Naffaroa został bez problemowo ewakuowany przez siły lojalne wobec Xaviera Bahamonde - lotnictwo Nehekhary miało znacząco ważniejsze cele do bombardowania w tym czasie.
Incydent w Dimanterra
Nie jest wielką tajemnicą, że państwa Chaosu wspierają tzw. “Narodową Estalię”. Wydarzenia z tego roku jednak były niespodziewane nawet dla najbardziej przenikliwych badaczy stosunków międzynarodowych. Jak się okazało, przez granicę między zakonem Nurgla a Narodową Estalią ze wsparciem dla generała Xaviera Bahamonde przybył korpus ekspedycyjny, olbrzymia armia. Jeden problem - Xavier Bahamonde nic o tym nie wiedział ani nie wyraził na to zgody. W Dimanterra doszło do bardzo nerwowego stand-offu, gdyż z perspektywy Narodowej Estalii wyglądało to jak obca inwazja. Po blisko kilku miesiącach nerwowych negocjacji w końcu zdecydowano się przepuścić jedynie jedną dywizję, która dołączyły do frontu pod Almariz. Realnie najważniejszym skutkiem incydentu w Dimanterra był fakt, że w pierwszej połowie 2704 Narodowa Estalia odmówiła ataku na Republikanów czy Federację Anarchistyczną bo się bała inwazji ze strony Zakonu Nurgla.
///. negocjacje z NPCami odbywają się w Tajnych Wydarzeniach, nie w Rozkazach!
Tileańskie Łowy
Chociaż incydent w Dimanterra raczej nie świadczy dobrze o kooperacji państw Chaosu z Narodową Estalią, to nie była największa pomyłka i katastrofa tego roku. Naczelna pani admirał floty Agrounii Evelyn "Potrójna Zdrajczynii" Nightsong była na igrzyskach Bloodbowla i podczas jej nieobecności w admiralicji panował olbrzymi burdel - który ostatecznie skończył się w najgorszy możliwy sposób - flota agrarystów nie wypłynęła z portów i nie wyruszyła by eskortować kluczowe okręty transportowe zawierające w sobie broń i zaopatrzenie dla Republiki Estalii, ale również kluczowy transport wojskowy ze strony Nehekhary zawierający Legion “Kojot” - kilka doborowych dywizji Nehekhary.
Dosyć szybko okazało się jak wielki to jest błąd - konwój został zaatakowany na Morzu Tileańskim przez łodzie podwodne nieznanego państwa bądź państw. Cały transport zatonął - z litości flota Klanu Skryre wypłynęła z Sartosy by wyłowić nielicznych wciąż żyjących marynarzy z morza oraz tych nieumarłych, którzy jeszcze się nie rozpadli od wodnego żywiołu. Po zatopieniu pierwszych transportów dowództwo Nehekhary w obliczu skrajnej niekompetencji ze strony floty Agrounii zdecydowało, że operacja transportu jest zbyt ryzykowna i odwołano dalsze tranzyt. Ostatecznie specjalnym samolotem transportowym przerzucono do Estalii jedynie maga Otisa.
///. Xelacient zapomniał dać Rozkazów, ostatecznie wrzucił je grubo po deadlinie.
Upadek Pajeny, Ofensywa “Bezchmurnego Nieba” i wzlot “A3R”
Bez wsparcia dodatkowych dywizji ze strony Nehekhary, generał Puyol musiał podjąć kluczową decyzję co do dalszego prowadzenia kampanii. Chociaż bitwa o Pajenę była kompletnie przegrana, to Anarchiści póki co nie atakowali konsekwentnie Guaniar. Dzięki temu - absolutnie kluczowy transport broni dla Republiki Estalii został przetransportowany - armię więc dało się odbudować, chociaż rezerwy siły ludzkiej zostały już mocno nadwyrężone. W tej sytuacji Generał Puyol uznał, że jest możliwe że wraz z odbudowaną armią w przyszłych latach możliwy będzie chwalebne odbicie terytorium Estalii, ale musiał do tego czasu obronić stolicę i zachować większą część armii. Po raz kolejny - generał Puyol rozkazał odwrót do bardziej defensywej “Linii Wolności”. Armia Republiki Estalii miażdżona przez przewagę liczebną w końcu została zmuszona opuścić Pajenę, chociaż wsparcie lotnictwa, dobry teren oraz fakt, że niektórych Republikanów trzeba było zabić dwa razy jeśli nie więcej pozwolił zadać bardzo duże straty atakującym. Lotnictwo sojusznicze skupiło się przede wszystkim na operowaniu z Gipuzkoa, z pozostałymi szwadronami z rodzimej Estalii póki co zmagazynowanymi
Decyzja co do odwrotu miała bardzo ważne znaczenie w kampanii gdyż znacząco wzmocnione Królestwo Estalii w tym samym czasie szykowało się do ofensywy i w końcu ją wyprowadziło - zdobywając opuszczone przez republikanów Alquezaro oraz Alziros. Sytuacja sie skomplikowała w Azuarze gdzie A3R (Azuarska Armia Akcji Robotniczej) odmówiła odwrotu i bezpośrednio zignorowała rozkaz naczelnego dowódcy generała Puyola. Siły komunistów skupione wokół lidera partyjnego Andreasa Licea nie zerwały formalnie kontaktów z Republiką Estalii, ale już tylko udają, że respektują rozkazy z Gipuzkoa, wprowadzając tymczasową własną administrację na terytorium Azuary.
W obliczu względnie silnego oporu komunistów i górskiego terenu, nacjonaliści zdecydowali się nie kontynuować ataku na Azuarę, a zamiast tego skupić się na będącej wciąż w toku ofensywie na Llaqueno. Dzięki przewadze liczebnej nacjonalistów oraz zwiadowi powietrznemu własnego lotnictwa oraz korpusu ekspedycyjnego Zakonu Wybrańców Chaosu, najemnicy Zakonu zostali wyrzuceni z Llaqueno. Rezerwy Federacji Anarchistycznej nie były dostępne ze względu na bitwę pod Pajeną i doprowadziło to do bardzo ważnej zmiany strategicznej. Tymczasowa stolica Republiki w Gipuzkoa jak i kluczowa dla transportu prowincja Guaniar były otwarte na atak po zdobyciu Pajeny, ale atak Narodowej Estalii na ich zachodnią flankę sprawił, że anarchiści musieli odesłać część dywizji by powstrzymać ten atak. W rezultacie ze względu na wyczerpanie oraz straty, poważny atak na Guaniar, który mógłby wypchnąć Republikanów stąd nie nastąpił. Ostatecznie po zdobyciu Pajeny anarchiści ponownie przybrali defensywną pozycję i chociaż zdobycie tego miasta jest wielkim sukcesem wojsk najemniczych, to nie zdobycie Guaniar daje Republikanom kolejną szansę.
Ponownie przybyły śniegi i wszystkie strony się ponownie ufortyfikowały w swoich pozycjach. Ponownie największym zwycięzcą roku jest Królestwo Estalii, które zwyczajnie uniknęło większości straszliwie brutalnych starć i tylko pożywiło się słabością strategiczną Republiki Estalii i wykorzystując fakt, że oddziały najemnicze Zakonu nie zostały właściwie rzucone do walki z wojskiem Bahamonde. Znaczące transporty broni dla Republiki Estalii technicznie dają jej szansę na powrót do gry. Warte dodania jest, że mimo technicznej przegranej Republiki w starciu z oddziałami Zakonu, przewaga w powietrzu udzielona przez Nehekharę pozwoliła zadać jej olbrzymie straty i siły najemne zostały strasznie przerzedzone, po raz pierwszy też w historii wojny domowej Republikanie mają niewielki front do obrony. Kluczowy problem polega na fakcie, że zasoby siły ludzkiej Republiki Estalii są coraz mniejsze i mniejsze ze względu na utratę kolejnych mniejszych centrów miejskich. W obliczu tej sytuacji Puyol jest zmuszony dokonać znacząco rozszerzenia przymusowej konskrypcji. Budżet Republiki Estalii też trzeszczy, a sytuacja z żywnością nie prezentuje się też dobrze pomimo wsparcia z zagranicy. Nowym i nieznanym przez wszystkich graczem jest operująca już właściwie niepodlegle Azuarska Armia Akcji Robotniczej, której choć pozycja strategiczna jest bardzo trudna, to A3R ma w sobie determinację by kontynuować walkę.
Narodowa Estalia (Generał Xavier Bahamonde)
1. Korpus Królewski - 4 piech I, 1 mil - Alziros
2. Korpus Królewski - 2 piech II, 2 piech I, 2 mil - Llaqueno (-2 piech I, -2 mil)
3. Korpus Królewski - 4 piech I - Dimantierra
Armia Euskalijska - 3 piech I - Alquezaro
Dywizja Ochotnicza (Nurgla) - 1 piech I - Alquezaro
Szwadron “Filar” - 2 m I - Bilbali
Szwadron “Vittorio” (Orlando Vittorio *) - 2 m I - Bilbali
Flota Estalijska - 1 kr I, 4 ni I. - Morze Bretońskie (osłania Alquezaro)
Stabilność: Wysoka
Sytuacja Humanitarna: Bardzo Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Stabilna
+3 piech II
+2 piech II plot
+1 piech II sg
+1 mI
+1 bI
+ rozpoczęto budowę lotniska w Barboza
+ rozpoczęto budowę lekkich umocnień (twierdza) w Llaqueno - 0/2
Republika Estalii (Generał Carles Puyol)
[sojusz z A3R]
Gwardia Republikańska - 2 piech I - Gipuzkoa (-1 piech I)
1. Armia - 1 piech I, 2 mil - Vizeaya
2. Armia - 1 piech I, 1 mil - Vizeaya
3. Armia {Otis **}- 1 piech II, 1 piech I - Gipuzkoa (-1 piech II sg, -2 piech I)
4. Armia - 1 piech II sg, 2 piech I - Guaniar
Legion Kojot - ??? - ??? (część dywizji bul bul bul, dane w TF Nehekhary)
Armia Powietrzna - 4 m I - Gipuzkoa (nie operują, przeciążenie lotniska)
Legion "Sęp" (Astronis***) - 5 m I, 3 b I - Gipuzkoa (-1 b I)
Żółty Dywizjon (Yagh Uaggh) - 1mI, 2bI - Gipuzkoa
Stabilność: Niska
Sytuacja Humanitarna: Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Zła
+2 piech II sg (lend lease)
+3 piech II (lend lease)
+1 piech I
+2 mil
+rozpoczęto budowę lotniska w Commarque
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (Przewodniczący Andreas Licea)
[sojusz z Republiką Estalii]
Azuarska Armia Akcji Robotniczej (A3R) - 1 piech II, 2 piech I 3 mil - Azuara
Stabilność: Bardzo Wysoka
Sytuacja Humanitarna: Dobra
Sytuacja Zaopatrzeniowa: Zła
+2 piech II sg (lend-lease)
+3 mil
Estalijska Federacja Anarchistyczna (Komendant Seve Villanueva)
Żółte Ludziki (gen. Rżnijto) - 1 piech I - Montenas (-1 piech I, -1 mil)
Armia Najemna (gen. Przełyk) - 1 piech I - Montenas
Ekipa Remontowa (gen. Warłacz) - rozbite! - Montenas (-1 piech I)
Dzień Sznura (gen. Dużykuc) - 2 piech IIsg - Montenas (-1 piech II sg)
Libertaryat (gen. Keluzhard *){Wkurwomir Okrutnik **} - 2 piech IIsg, 1 piech IIm - Pajena (-2 piech II sg)
Hajsownicy Gimpera (gen. Gimper)- 1 piech IIsg, 1 piech IIm - Pajena (-1 piech II sg, -2 piech IIm)
Adepci Pierdolnięcia (gen. Rogatypazur) - 3 piech IIsg, 2 piech IIm - Guaniar
Stabilność: nd.
Sytuacja Humanitarna: Zła
Sytuacja Zaopatrzeniowa: nd.
Zakon Nurgla
Korpus Ekspedycyjny Nurgla (dem. Balrug*) - ? piech I - Nerja
??????
? op? - Morze Tileańskie
Awanse:
Astronis +[Bombardowanie precyzyjne] - częściowo ignoruje trudny teren (jak dżungla czy góry) przy bombardowaniu dywizji.
Rżnijto +1
Keluzhard +1
Gimper +1
Yagh Uaggh +1
Wkurwomir Okrutnik +1
Otis +1
-----------
Spis Umocnień w Estalii:
Dimanterra - Lekkie umocnienia (twierdza)
Raganos-Guaniar-Pajena - Lekkie umocnienia (linia)
Commarque - Lekkie umocnienia (twierdza)
Spis Lotnisk:
Bilbali (Narodowa Estalia)
Llaqueno (Narodowa Estalia)
Pajena (Republika Estalii)
Gipuzkoa (Republika Estalii)