Ustrój Rzeczywspólnej określa się jako monarchię mieszaną. Organami władzy jest król, senat składający się z najwyższych dostojników duchownych i świeckich oraz szlachecka Izbę Poselską, wybierana na lokalnych sejmikach i je reprezentująca. Zgodnie z jej założeniami władza należydo ogółu szlachty, która mogła wpływać na politykę kraju poprzez uczestnictwo w sejmikach i sejmach.
Głównym organem państwa jest Sejm Walny złożony z trzech stanów sejmujących: króla, senatu i izby poselskiej. Do jego kompetencji należało przede wszystkim stanowienie prawa i wyrażanie zgody na podatki. Zgodnie z prawami król maobowiązek zwoływać sejm co cztery lata. Król polski był szafarzem urzędów, dysponował nominacjami na 25 tysięcy stanowisk, w tym kilkaset urzędów senatorskich, wśród nich 16 ministrów..
Na szczeblu wojewódzkim istniały sejmiki ziemskie, w których miała prawo uczestniczyć cała szlachta danego regionu. Sejmiki te wybierały posłów na sejm walny, deputatów do trybunału koronnego i trybunału litewskiego oraz kandydatów na wakujące urzędy sędziowskie. Miały pozycję równą z sejmem walnym i król mógł zwołać je dla zatwierdzenia swych propozycji.
Pozycja króla w Rzeczwspólnej nie jest silna, co dobrze wyrażały słowa: Rex regnat et non gubernat (łac. król panuje, ale nie rządzi). Dokument ten określał nienaruszalne zasady ustroju państwa i zapewniał tolerancję religijną.Rzeczwspólna powstała na podstawię aktu unii bielskiej złączając po wszeczasy Koronne Polską, Wielkie Księstwo Litewskie oraz Wielkie Księstwo Ruskie. W kraju panuję podział na szlachtę, mieszczaństwo oraz chłopstwo z czego tylko pierwszy stan posiada wszelkie prawa. Panuję tak zwana złota wolność gdzie szlachcic jest Pan a kmieć to cham.
Państwo jest monarchia elekcyjną gdzie szlachta posiada prawa do wyboru nowego władcy w wypadku śmierci poprzednika.
Podstawowe zasady i elementy ustroju Rzeczywspólnej mianem złotej wolności. Składały się na nie:
nietykalność osobista (Neminem captivabimus nisi iure victum)
wolna elekcja monarchy przez ogół szlachty
sejm,
pacta conventa,
wolność wyznawanej religii
rokosz – prawo szlachty do buntu przeciwko królowi w przypadku gdy ten złamie prawo lub naruszy zagwarantowane jej przywileje
liberum veto (łac. wolne nie pozwalam) – prawo każdego pojedynczego deputowanego do sprzeciwienia się decyzji większości na sejmie. Pozwalało unieważnić wszystkie postanowienia podjęte na danej sesji;
konfederacja – prawo do tworzenia lokalnych lub ogólnopaństwowych związków szlachty w celu osiągnięcia określonych celów politycznych.
Głównym organem państwa jest Sejm Walny złożony z trzech stanów sejmujących: króla, senatu i izby poselskiej. Do jego kompetencji należało przede wszystkim stanowienie prawa i wyrażanie zgody na podatki. Zgodnie z prawami król maobowiązek zwoływać sejm co cztery lata. Król polski był szafarzem urzędów, dysponował nominacjami na 25 tysięcy stanowisk, w tym kilkaset urzędów senatorskich, wśród nich 16 ministrów..
Na szczeblu wojewódzkim istniały sejmiki ziemskie, w których miała prawo uczestniczyć cała szlachta danego regionu. Sejmiki te wybierały posłów na sejm walny, deputatów do trybunału koronnego i trybunału litewskiego oraz kandydatów na wakujące urzędy sędziowskie. Miały pozycję równą z sejmem walnym i król mógł zwołać je dla zatwierdzenia swych propozycji.
Pozycja króla w Rzeczwspólnej nie jest silna, co dobrze wyrażały słowa: Rex regnat et non gubernat (łac. król panuje, ale nie rządzi). Dokument ten określał nienaruszalne zasady ustroju państwa i zapewniał tolerancję religijną.Rzeczwspólna powstała na podstawię aktu unii bielskiej złączając po wszeczasy Koronne Polską, Wielkie Księstwo Litewskie oraz Wielkie Księstwo Ruskie. W kraju panuję podział na szlachtę, mieszczaństwo oraz chłopstwo z czego tylko pierwszy stan posiada wszelkie prawa. Panuję tak zwana złota wolność gdzie szlachcic jest Pan a kmieć to cham.
Państwo jest monarchia elekcyjną gdzie szlachta posiada prawa do wyboru nowego władcy w wypadku śmierci poprzednika.
Podstawowe zasady i elementy ustroju Rzeczywspólnej mianem złotej wolności. Składały się na nie:
nietykalność osobista (Neminem captivabimus nisi iure victum)
wolna elekcja monarchy przez ogół szlachty
sejm,
pacta conventa,
wolność wyznawanej religii
rokosz – prawo szlachty do buntu przeciwko królowi w przypadku gdy ten złamie prawo lub naruszy zagwarantowane jej przywileje
liberum veto (łac. wolne nie pozwalam) – prawo każdego pojedynczego deputowanego do sprzeciwienia się decyzji większości na sejmie. Pozwalało unieważnić wszystkie postanowienia podjęte na danej sesji;
konfederacja – prawo do tworzenia lokalnych lub ogólnopaństwowych związków szlachty w celu osiągnięcia określonych celów politycznych.