Wydarzenia

[Richtus]

10k6

O reelekcję ubiega się przedstawiciel Freie Punk Partei (soc) znany, lubiany i nieco ekscentryczny nawet jak na antifiańskie standardy Michael al-Frege. Prezydent chwali się w kampanii swoimi licznymi dokonaniami na płaszczyźnie kulturalno-społecznej (Eurowizja, Kongres Kobiet, Akcja Emancypacja) i obiecuje dalsze działania na tych polach. Odnosząc się do pomysłów swoich kontrkandydatów al-Frege stwierdził:

...wciąż mówią "kiedyś wszystko było lepsze, kiedyś wszystko było dobrze, wszyscy trzymali się razem, a antifianizm miał się świetnie". Kiedyś...skończmy już z tym "kiedyś", nie chcę tego więcej słyszeć. Wtedy było tak samo jak i dziś, a ja jeszcze nie mam siedemdziesiątki, żeby opowiadać o tym co było.

Głównym celem jaki al-Frege wyznacza sobie na drugą kadencję jest podjęcie działań dyplomatycznych zmierzających w kierunku większej ekspozycji antifiańskiej kultury w innych europejskich krajach, a także poczynienia kroków w kierunku umożliwienia bezwizowego ruchu z innymi krajami. W przyszłości zapowiada też wprowadzenie do dyskursu publicznego kwestii rozwoju sztucznej inteligencji i zagrożeń z tym związanych oraz referendum w tej sprawie. Zgodnie z konstytucją w razie reelekcji byłaby to ostatnia możliwa kadencja al-Fregego na tym stanowisku.

Wybory prezydenckie zostaną w tym roku połączone z dniem referendalnym (//patrz: ustrój). Al-Frege stwierdził, że istnieje potrzeba ustalenia stanowiska społeczeństwa w kwestii wykupu niewolników w Afryce celem zwrócenia im wolności w Antifie - czyli procesu, który miał w ostatnich latach miejsce w ramach Akcji Emancypacji, wiemy już jakie daje korzyści, ale też jakie niesie zagrożenia natury moralnej i praktycznej. Prezydent podkreślił, że chodzi tutaj o ustalenie woli większości, przy jednoczesnym szacunku dla każdego mającego odmienne zdanie. W związku z tym w kampanii wyborczej pojawiły się również panele dyskusyjne omawiające "za i przeciw".
Zwolennicy wykupu niewolników wskazują na pobudki humanitarne i fakt, że to działanie ratuje konkretne, indywidualne ludzkie istnienia przed strasznym losem. Nie bez znaczenia jest też fakt napływu ludności do Antify, co napędza gospodarkę. Przeciwnicy argumentują, że nabijamy w ten sposób kiesę faszystom niewolącym kolejne miliony w miejsce tych przez nas już wykupionych, a więc zamiast rozwiązywać problem, tylko nakręca się w ten sposób biznes niewolniczy. Zwraca się również uwagę, że zamiast angażować w wątpliwą moralnie kwestię pieniądze podatników, można pozostawić to prywatnym instytucjom charytatywnym, które obywatele mogą dobrowolnie wspomagać lub nie.
Ostateczny kształt pytania:

Czy popierasz organizowanie i finansowanie ze środków państwowych wykupu niewolników w krajach Afryki Północnej w celu ich wyswobodzenia w Antifie?

W razie gdyby Antifianie wyrazili wolę zaangażowania się w te inicjatywę, projekt ustawy przewiduje, że w ciągu najbliższych 2 lat przygotowane zostaną FT dla ustanowienia stałego połączenia z krajami Afryki, a w następnych latach budżet na wykup niewolników, zorganizowanie ich podróży do Antify i programy pomocowe na miejscu wynosiłby 5-10% dochodu, zależnie od sytuacji gospodarczej. Projekt przewiduje też szeroką współpracę z Akcją Emancypacją w celu zwiększenia pozytywnych efektów.

Siłą rzeczy pytanie referendalne stało się też tematem dyskusji między kandydatami.
Varja Sto'ppgewalt (APPD) jest przeciw - idea jest co prawda słuszna i należy utrzymać politykę otwartych drzwi, ale państwo nie powinno angażować w to tak wielkich środków publicznych.
Reiner Lindemann jest przeciw - powinniśmy zamiast tego wydać te pieniądze na siły zbrojne i wysłać do północnej Afryki misję stabilizacyjną mającą położyć kres dziejącym się tam barbarzyństwom.
Andreas Visser jest za - to szlachetna idea, a co więcej moglibyśmy wykupionych niewolników od razu przerzucić do planowanych przez nas kolonii.
Andre Kürsch nie zajął jednoznacznego stanowiska - uważa, że należy angażować się w wykup niewolników ale proponowany stopień finansowania jest zbyt duży jak na wyzwania z którymi się mierzymy.
Mohammed Ferchichi jest za - chociaż zastrzega, że dobrze byłoby jeszcze zwiększyć wydatki na ten cel.
Alexander Finster jest przeciw - te pieniądze można zamiast tego przekazać do kieszeni członków naszej partii naszych obywateli.
W końcu sam Michael al-Frege jest za ale podkreśla, że należy równolegle podjąć działania w celu poprawy warunków bytowych i poszanowania praw człowieka w Afryce, aby rozwiązać w końcu problem u jego źródła.

//15 KP na kampanię al-Fregego

Programy wyborcze pozostałych kandydatów:
APPD i NHP link
KFP, PMV i KHHP link
RRU link