Wydarzenia

[el roberto]

10007

REORGANIZACJA DYWANU WYSOKIEJ PORTY

Nagła śmierć nikczemnego zdrajcy Ibrahima z Bursy poczyniła pustki nie tylko w sercu naszego wrażliwego Sułtana, ale przede wszystkim na stanowisku Wielkiego Wezyra Porty Ottmańskiej. Padyszach zwołał niedawno nadzwyczajne posiedzenie swego organu doradczego, które wyjątkowo musiał poprowadzić osobiście, z uwagi na brak dostojnika zazwyczaj się tym zajmującego. Zaproszeni byli nie tylko stali członkowie Dywanu, ale także włodarze chrześcijańskich, żydowskich i zaratustriańskich usług bankowych, najwyżsi dowódcy formacji Yeni Ceri, czy delegaci  Niezależnego Stowarzyszenia Republikańskiego. Tematem rozmów był oczywiście wybór nowego Wielkiego Wezyra, bo chociaż Padyszach decyzję o nominacji podejmuje samodzielnie, jednak chciał tym razem zasięgnąć opinii możnych w tej sprawie. Po wysłuchaniu wszystkich zaproszonych dostojników, którzy mieli coś do powiedzenia oddalił się i następnego dnia obwieścił swoją decyzję - na drugie najważniejsze stanowisko w państwie powołany został:

Omar Surazyd - Emir Rumelii, Minister Skarbu Porty i kandydat frakcji "Gołębi" na urząd Wielkiego Wezyra. W ostatnich latach oddał znaczne usługi państwu, organizując środki na budowę domów dziecka dla sierot wojennych, czy osłony socjalne dla uchodźców z Kaukazu. Zarządza on europejskimi sandżakami w dość liberalny sposób, jednak nie udało mu się zdobyć sympatii Rohirrimów na terenach okupowanych. Uzyskał poparcie sektora bankowego Porty, który potrzebuje wzmocnienia po niedawnym zuchwałym przekręcie finansowym Gustavusa Kramarza. Niepokojąca jest także wojna handlowa wypowiedziana nam przez szaleńców z Animistycznej Republiki Ludowej, dlatego specjalista od finansów publicznych piastujący stanowisko Wielkiego Wezyra może w pewnym sensie zrównoważyć skutki kryzysu bankowego, czy embarga handlowego ze strony giaurów.

Kolejny "Gołąb" na szczytach władz Porty może zaniepokoić przedstawicieli frakcji "Jastrzębi", dlatego dla równowagi sił w Seraju, Sułtan przy okazji ogłosił dwie kolejne nominacje ministerialne:

Ministrem Wojny został Matrakcy Nasuh Pasza, czyli drugi po Omarze przyjaciel Abdula II Osmana. Dowódca I. Ordu stacjonującej w twierdzy Eceabat i komendant formacji Yeni Ceri konsekwentnie zwiększał swoje wpływy we frakcji "Jastrzębi", a nie bez znaczenia był jego udział w Wojnie Rohirrimskiej obok Księcia Mehmeta. Ten żołnierz z krwi i kości zaskarbił sobie poparcie większości korpusu oficerskiego, a jego rządy w Ministerstwie Wojny z pewnością oznaczają dla Porty dalsze forsowne zbrojenia, a docelowo doprowadzenie do prawdziwego Dżihadu ogłoszonego przez jego kolegę z frakcji, czyli Kalifa "Skropiona"!

Ministrem Spraw Zagranicznych został Ahmet Ali Efendi, który powrócił niedawno ze swojej placówki dyplomatycznej w Paryżu. Do ówczesnego Królestwa Złotej Kropli wyjeżdżał on jako uczony z dziedziny aerostatów i pierwszy czarnoskóry lotnik służący na sterowcach zwiadowczych Porty. Lata spędzone w Królestwie Francji i obracanie się wśród tamtejszych elit powiązanych mocno z Tuulanami, zmieniły go nie do poznania. Teraz jawi się on jako zapalony dżingoista, co zaskarbiło mu przychylność najbardziej radykalnych "Jastrzębi" i z trudem tylko skrywa swoją sympatię dla Murzyńskich Ubermenschen atakujących kartagińskich giaurów.

-10 KP bo te nominacje mogą zostać uznane za kontrowersyjne

///odpowiednich zmian w dziale "Postacie Fabularne" dokonam we właściwym czasie