100.
W ciepłym, przytulnym domu, gdzie zapachy domowych potraw mieszały się z zapachem świeżo pieczonego chleba, zasiadł mały zjazd Republiki Północnego Hobbitonu. Wśród nich był burmistrz, osoba decydująca o losach kraju, oraz kilku przedstawicieli różnych frakcji politycznych i społecznych. Atmosfera była napięta, ponieważ wiadomość o zaproszeniu do Imladris, królestwa elfów, wywołała mieszane uczucia.
"Dziękuję, że się zjawiliście" - zaczęła burmistrz Hobbitonu Angmarskiego, jej głos wypełnił przestrzeń ciszą. "Wiemy, że zaproszenie od Rivendell wywołało sporo dyskusji i wątpliwości. Ale jesteśmy tutaj, aby podjąć mądrą decyzję, która będzie służyć dobru naszej republiki."
Jeden z przedstawicieli społeczności, starszy hobbit o imieniu Gruby Stóp, wzruszył ramionami z lekkim uśmiechem. "Nie jesteśmy narodem wojowników czy polityków" - zaczął. "Ale mamy nasze wartości i troski, którymi musimy się podzielić z innymi, jeśli chcemy, aby nasz kraj rozwijał się w pokoju."
Inny hobbit, znanego z bycia bardziej sceptycznym, podniósł brwi. "Ale czy możemy ufać elfom i krasnoludom?" - zapytał, jego głos pełen ostrożności. "Ich światy są obce i pełne tajemnic. Czy powinniśmy wchodzić w sojusz z kimś, kogo nie znamy?"
"Wiem, że to wielkie wyzwanie" - odpowiedziała. "Ale może to także być szansa na budowanie nowych relacji, na dzielenie się wiedzą i wsparciem w obliczu rosnących zagrożeń. Wierzę, że możemy znaleźć wspólny język i razem działać na rzecz dobra naszych społeczności."
Po długich dyskusjach i rozmowach, zebrani hobbitowie doszli do porozumienia. Zdecydowali się na wysłanie delegacji do Imladris, aby wziąć udział w rozmowach na temat możliwego sojuszu. Chociaż obawy i wątpliwości nadal tliły się w sercach niektórych, zgodzili się, że warto dać tej propozycji szansę. Było to początkiem nowego etapu dla Hobbitonu Polnocnego - krokiem w stronę współpracy, która mogła przynieść korzyści dla wszystkich mieszkańców.
/////// Hobbity chcą dowiedzieć co się stało w Morii przed przystąpieniem do sojuszu.
W ciepłym, przytulnym domu, gdzie zapachy domowych potraw mieszały się z zapachem świeżo pieczonego chleba, zasiadł mały zjazd Republiki Północnego Hobbitonu. Wśród nich był burmistrz, osoba decydująca o losach kraju, oraz kilku przedstawicieli różnych frakcji politycznych i społecznych. Atmosfera była napięta, ponieważ wiadomość o zaproszeniu do Imladris, królestwa elfów, wywołała mieszane uczucia.
"Dziękuję, że się zjawiliście" - zaczęła burmistrz Hobbitonu Angmarskiego, jej głos wypełnił przestrzeń ciszą. "Wiemy, że zaproszenie od Rivendell wywołało sporo dyskusji i wątpliwości. Ale jesteśmy tutaj, aby podjąć mądrą decyzję, która będzie służyć dobru naszej republiki."
Jeden z przedstawicieli społeczności, starszy hobbit o imieniu Gruby Stóp, wzruszył ramionami z lekkim uśmiechem. "Nie jesteśmy narodem wojowników czy polityków" - zaczął. "Ale mamy nasze wartości i troski, którymi musimy się podzielić z innymi, jeśli chcemy, aby nasz kraj rozwijał się w pokoju."
Inny hobbit, znanego z bycia bardziej sceptycznym, podniósł brwi. "Ale czy możemy ufać elfom i krasnoludom?" - zapytał, jego głos pełen ostrożności. "Ich światy są obce i pełne tajemnic. Czy powinniśmy wchodzić w sojusz z kimś, kogo nie znamy?"
"Wiem, że to wielkie wyzwanie" - odpowiedziała. "Ale może to także być szansa na budowanie nowych relacji, na dzielenie się wiedzą i wsparciem w obliczu rosnących zagrożeń. Wierzę, że możemy znaleźć wspólny język i razem działać na rzecz dobra naszych społeczności."
Po długich dyskusjach i rozmowach, zebrani hobbitowie doszli do porozumienia. Zdecydowali się na wysłanie delegacji do Imladris, aby wziąć udział w rozmowach na temat możliwego sojuszu. Chociaż obawy i wątpliwości nadal tliły się w sercach niektórych, zgodzili się, że warto dać tej propozycji szansę. Było to początkiem nowego etapu dla Hobbitonu Polnocnego - krokiem w stronę współpracy, która mogła przynieść korzyści dla wszystkich mieszkańców.
/////// Hobbity chcą dowiedzieć co się stało w Morii przed przystąpieniem do sojuszu.