2024-05-18, 23:25
101 SE
Związek Morski
Sojusz obronny morski, zawierany między Giełdą Analizy i Dywersyfikacji (dalej: GAD) i Numenoryjską Strefą Dobrobytu (NSD).
1. Wysoce Umawiające Się Strony ustalają że w wypadku ataku morskiego innego kraju na sojusznika, cały Związek Morski jest automatycznie w stanie wojny "na morzu" z atakującym.
a) Atak morski na sojusznika, poprzez atak na jego okręty wojenne lub statki handlowe powoduje automatyczną odpowiedź sił sojuszniczych morskich. Jest ona sprecyzowana w punkcie 3.
b) Atak morsko-lądowy na sojusznika, to jest desant na jego terytorium, nawet jeśli nie był powiązany z atakiem na okręty lub statki sojusznika, powoduje stan wojny morskiej (punkt 3.). Nie powoduje on (jeśli nie jest naruszony warunek 1.a) ) automatycznej odpowiedzi sił morskich i wydzielenia Floty Ekspedycyjnej.
c) Ataki lądowe na kolonie sojusznika mogą spowodować stan wojny ale nie muszą, zwłaszcza w wypadku nienaruszenia punktów 1.a) i 1.b).
2. "Wojna <<na morzu>>" może ale nie musi oznaczać pełny stan wojny (włącznie z choćby zamrożoną wojną lądową), zależnie od posiadanych przez walczących paktów o nieagresji i stosunków między krajami. Z pewnością jednak oznacza też zablokowanie tranzytów i handlu kraju z którym Związek jest w stanie "wojny na morzu".
3. Stan wojny morskiej i odpowiedź sojusznicza.
a) Stan wojny morskiej, automatycznie wzbudzany w wyniku naruszenia punktów 1.a) i 1.b), oznacza że Sojusznik wspiera zaatakowany kraj poprzez:
- pełne udostępnienie baz morskich i portów jako schronienie dla okrętów i statków zaatakowanego;
- atakowanie żeglugi handlowej i wojennej kraju-agresora w rejonach zwykłej operacji (uważania ich za nieprzyjazne nawet w ramach zwykłych patrolów morskich);
- automatyczne wstrzymanie wszelkich tranzytów, handlu "państwowego" i innych podobnych świadczeń realizowanych dla kraju agresora.
b) Odpowiedź sojusznicza.
W wypadku ataku na sojusznika, Związek Morski jest zobowiązany wesprzeć zaatakowanego siłami równymi co najmniej 3/4 swojej floty wojennej w walce z przeciwnikiem [jest to Flota Ekspedycyjna].
- ww. flota nie obejmuje w wyliczeniu okrętów niezbędnych do ochrony własnej żeglugi i wybrzeża; maksymalny jego wymiar to aktywne okręty wyraźnie wymienione jako konwojujące lub zaangażowane w działania wojenne (blokady, kontrblokady, minowania etc.)
- ww. flota może, ale nie musi obejmować takich klas okrętów jak: okręty podwodne, niszczyciele 0 generacji (z uwagi na ich delikatność), oraz można z niej wyjąć jeden ciężki okręt, jeśli z zaokrąglenia wynika że całość okrętów jest wysyłana do pomocy.
4. Ataki prewencyjne.
Wysoce Umawiające Się Strony gwarantują sobie prawo do wykonania ataku prewencyjnego na kraj ewidentnie wrogi wobec nich, jeśli istnieją przesłanki do tego że nastąpi atak na pełną skalę, co nie naruszy kwestii głębokiej obronności ww. sojuszu. Atak taki jednak w żadnym wypadku nie będzie "automatyczny".
5. Obecne konflikty.
W wypadku rozszerzenia się obecnych konfliktów NSD z Federacją Shire oraz/lub z Chińską Republiką Ludową do fazy morskiej, Związek Morski nie jest zobowiązany odpowiadać.
Wyjątkiem jest zaangażowanie się również strony trzeciej (innego, niewymienionego kraju) lub żywotne zagrożenie istnienia NSD (atak na statki handlowe).
6. Przyjmowanie innych krajów.
Za zgodą obu krajów założycielskich Związku Morskiego, można przyjąć do niego dowolny inny kraj, na tych samych zasadach i bez odstępstw poza ew. passusami dotyczącymi punktu 5., zarówno w wypadku wojen aktualnych członków Związku Morskiego, jak i kraju chcącego zostać jego członkiem.
Podpisał w imieniu Króla i NSD, Aladarion Półelf.
Związek Morski
Sojusz obronny morski, zawierany między Giełdą Analizy i Dywersyfikacji (dalej: GAD) i Numenoryjską Strefą Dobrobytu (NSD).
1. Wysoce Umawiające Się Strony ustalają że w wypadku ataku morskiego innego kraju na sojusznika, cały Związek Morski jest automatycznie w stanie wojny "na morzu" z atakującym.
a) Atak morski na sojusznika, poprzez atak na jego okręty wojenne lub statki handlowe powoduje automatyczną odpowiedź sił sojuszniczych morskich. Jest ona sprecyzowana w punkcie 3.
b) Atak morsko-lądowy na sojusznika, to jest desant na jego terytorium, nawet jeśli nie był powiązany z atakiem na okręty lub statki sojusznika, powoduje stan wojny morskiej (punkt 3.). Nie powoduje on (jeśli nie jest naruszony warunek 1.a) ) automatycznej odpowiedzi sił morskich i wydzielenia Floty Ekspedycyjnej.
c) Ataki lądowe na kolonie sojusznika mogą spowodować stan wojny ale nie muszą, zwłaszcza w wypadku nienaruszenia punktów 1.a) i 1.b).
2. "Wojna <<na morzu>>" może ale nie musi oznaczać pełny stan wojny (włącznie z choćby zamrożoną wojną lądową), zależnie od posiadanych przez walczących paktów o nieagresji i stosunków między krajami. Z pewnością jednak oznacza też zablokowanie tranzytów i handlu kraju z którym Związek jest w stanie "wojny na morzu".
3. Stan wojny morskiej i odpowiedź sojusznicza.
a) Stan wojny morskiej, automatycznie wzbudzany w wyniku naruszenia punktów 1.a) i 1.b), oznacza że Sojusznik wspiera zaatakowany kraj poprzez:
- pełne udostępnienie baz morskich i portów jako schronienie dla okrętów i statków zaatakowanego;
- atakowanie żeglugi handlowej i wojennej kraju-agresora w rejonach zwykłej operacji (uważania ich za nieprzyjazne nawet w ramach zwykłych patrolów morskich);
- automatyczne wstrzymanie wszelkich tranzytów, handlu "państwowego" i innych podobnych świadczeń realizowanych dla kraju agresora.
b) Odpowiedź sojusznicza.
W wypadku ataku na sojusznika, Związek Morski jest zobowiązany wesprzeć zaatakowanego siłami równymi co najmniej 3/4 swojej floty wojennej w walce z przeciwnikiem [jest to Flota Ekspedycyjna].
- ww. flota nie obejmuje w wyliczeniu okrętów niezbędnych do ochrony własnej żeglugi i wybrzeża; maksymalny jego wymiar to aktywne okręty wyraźnie wymienione jako konwojujące lub zaangażowane w działania wojenne (blokady, kontrblokady, minowania etc.)
- ww. flota może, ale nie musi obejmować takich klas okrętów jak: okręty podwodne, niszczyciele 0 generacji (z uwagi na ich delikatność), oraz można z niej wyjąć jeden ciężki okręt, jeśli z zaokrąglenia wynika że całość okrętów jest wysyłana do pomocy.
4. Ataki prewencyjne.
Wysoce Umawiające Się Strony gwarantują sobie prawo do wykonania ataku prewencyjnego na kraj ewidentnie wrogi wobec nich, jeśli istnieją przesłanki do tego że nastąpi atak na pełną skalę, co nie naruszy kwestii głębokiej obronności ww. sojuszu. Atak taki jednak w żadnym wypadku nie będzie "automatyczny".
5. Obecne konflikty.
W wypadku rozszerzenia się obecnych konfliktów NSD z Federacją Shire oraz/lub z Chińską Republiką Ludową do fazy morskiej, Związek Morski nie jest zobowiązany odpowiadać.
Wyjątkiem jest zaangażowanie się również strony trzeciej (innego, niewymienionego kraju) lub żywotne zagrożenie istnienia NSD (atak na statki handlowe).
6. Przyjmowanie innych krajów.
Za zgodą obu krajów założycielskich Związku Morskiego, można przyjąć do niego dowolny inny kraj, na tych samych zasadach i bez odstępstw poza ew. passusami dotyczącymi punktu 5., zarówno w wypadku wojen aktualnych członków Związku Morskiego, jak i kraju chcącego zostać jego członkiem.
Podpisał w imieniu Króla i NSD, Aladarion Półelf.