Początku Republiki Kartagińskiej były bardzo skromne, ludzie dopiero powracali na powierzchnię po Wielkim Upadku łącząc się w prymitywne plemiona. Dopiero potem z czasem nawiązywały coraz to większe kontakty między sobą do momentu tworzenia pomniejszych organizmów państwowych. Jeden z nich wyrósł właśnie w okolicach starożytnego miasta Kartagina, które podobno istniało jeszcze dawno przed Cesarstwem Zurychowiańskiego! Ludzie odkryli tam starożytne ruiny miast, a także bardzo dawno pergaminy, w ogromnej większości zniszczone, pochodzące nie od Kartagińczyków, ale od jakiś Rzy… Rzymian. Nie wiele znaleziono, ale znalazła się tam informacja o zniszczeniu i zasypaniu solą miasta Kartagina. Mieszkańcy tych ziem jednoznacznie stwierdzili, że odkryli swoje pochodzenie, swoich przodków, tym kim byli kiedyś! Przez kolejne lata znaleziono więcej ruin (które uznano, że pochodzą od Kartagińczyków) i skrawków zapisków o tej cywilizacji.
Na czele kraju stoi dwóch Sufetów, którzy są wybierani przez Zgromadzenie Ludowe na okres 6 lat. Są przedstawicielami republiki i ich najważniejszymi urzędnikami, zajmują się sprawami dyplomatycznymi i razem z Senatem decydują o wojnie i pokoju. Mają prawo do inicjatywy legislacyjnej. Zatwierdzają oni Gubernatorów wybranych przez lokalne senaty. Wdrażają oni w życie prawa i ustawy jakie zatwierdza Senat.
Senat jest głównym ciałem legislacyjnym republiki. W obrębie ich uprawnienie jest ustalanie nowych praw oraz ustaw. Zarządzanie dyplomacją, aczkolwiek tutaj chodzi o kwestie najważniejsze - sprawy pokoju oraz wojny, pomniejsze sprawy zostawia się dyplomatom delegowanym przez Sufetów. Sprawy finansowe takie jak ustalanie budżetu, wydatków oraz wszelkie rzeczy związane z podatkami, cłami i innymi daninami. Odpowiedzialni są także za sprawy wojskowe takie jak powoływanie generałów czy ich odwoływanie. Ściśle współpracują z Sufetami, musi panować zgoda między tymi dwoma organami. Senat swoją kadencję sprawuje 10 lat. Aktualnie w Senacie zasiada 300 Senatorów.
Jednak trzeba mieć w głowie, że aby zostać Suffetem albo Senatorem należy posiadać arystokratyczne pochodzenia jaki i odpowiedni majątek. O wiele mniejszy problem jest ze swoim pochodzeniem - jeżeli odpowiednio udowodni się i poprze na papierze to, że pochodzi się ze starożytnego rodu kartagińskiego, albo po prostu zostanie się nim poprzez nobilitacje (co dla odpowiednio bogatego człowieka, nie powinno być problemem) to zostanie ono uznane. Ważniejszy jest jednak cenzus majątkowy, trzeba być odpowiednio bogatym, aby móc startować na te urzędy, dlaczego? Kampania z prywatnych pieniędzy, a także wsparcie jakie trzeba na przyszłość gwarantować jednemu ze stronnictw. Jeżeli nawet ktoś ma szlacheckie pochodzenie, a nie ma majątku to nie ma możliwości zostania wybranym na jeden z tych dwóch urzędów.
Zgromadzenie Ludowe jest niższym organem władzy legislacyjnej. Mają prawo do inicjatywy ustawodawczej, aczkolwiek, aby to przeszło musi być poparcie ¾ nad danym prawem trafia potem ono do Senatu i tam jest procedowane. Wybierają oni także urzędników na pomniejsze stanowiska lokalne, a także wybierają dziesięciu Naczelników, którzy zasiadają w Senacie jako ich reprezentanci. Mają też prawo veta wobec praw Senatu, aczkolwiek musi być ono jednogłośne. Zgromadzenie Ludowe liczy 600 ludzi wybieranych z ogółu obywateli republiki.
Istnieją lokalne senaty, które zarządzają sprawami regionalnymi w danej prowincji, a także wprowadzają w życie te uchwalone w głównych organach legislacyjnych. Wybierają także Gubernatora, który jest najważniejszym urzędnikiem w prowincji i nią zarządza we współpracy z lokalnym senatem. Osoba wybrana na urząd gubernatora musi być zatwierdzona przez Sufetów.
Ustrój gospodarczy jest nazywany Neozakarbaalizmem. Jest on rozwinięciem Zakarbaalizmu, który wcześniej był wiodącą polityką ekonomiczną republiki. W przeciwieństwie do poprzedniego ustroju, który był bardziej liberalny państwo miało minimalny wpływ na to co się dzieje w gospodarce panował tak zwany "dziki wolny rynek". Dopiero kiedy nadszedł kryzys związany z dominacją państwa pirackiego ekonomia Kartaginy znacząco straciła na szybkości rozwoju, a nawet doszło do recesji. Neozakarbaalizm stworzony przez Jebela oraz Zakarbaala III (pochodzącego z tego samego rodu co twórca Zakarabaalizmu) zakładał możliwość interwencji państwa w rynek w przypadku kryzysu. Dzięki ich staraniom także powstał Bank Centralny Kartaginy, który wspomaga równowagę ekonomiczną kraju.
Władza sądownicza jest w rękach trybunałów. Trybuni wybierani są przez Senat.
Na czele kraju stoi dwóch Sufetów, którzy są wybierani przez Zgromadzenie Ludowe na okres 6 lat. Są przedstawicielami republiki i ich najważniejszymi urzędnikami, zajmują się sprawami dyplomatycznymi i razem z Senatem decydują o wojnie i pokoju. Mają prawo do inicjatywy legislacyjnej. Zatwierdzają oni Gubernatorów wybranych przez lokalne senaty. Wdrażają oni w życie prawa i ustawy jakie zatwierdza Senat.
Senat jest głównym ciałem legislacyjnym republiki. W obrębie ich uprawnienie jest ustalanie nowych praw oraz ustaw. Zarządzanie dyplomacją, aczkolwiek tutaj chodzi o kwestie najważniejsze - sprawy pokoju oraz wojny, pomniejsze sprawy zostawia się dyplomatom delegowanym przez Sufetów. Sprawy finansowe takie jak ustalanie budżetu, wydatków oraz wszelkie rzeczy związane z podatkami, cłami i innymi daninami. Odpowiedzialni są także za sprawy wojskowe takie jak powoływanie generałów czy ich odwoływanie. Ściśle współpracują z Sufetami, musi panować zgoda między tymi dwoma organami. Senat swoją kadencję sprawuje 10 lat. Aktualnie w Senacie zasiada 300 Senatorów.
Jednak trzeba mieć w głowie, że aby zostać Suffetem albo Senatorem należy posiadać arystokratyczne pochodzenia jaki i odpowiedni majątek. O wiele mniejszy problem jest ze swoim pochodzeniem - jeżeli odpowiednio udowodni się i poprze na papierze to, że pochodzi się ze starożytnego rodu kartagińskiego, albo po prostu zostanie się nim poprzez nobilitacje (co dla odpowiednio bogatego człowieka, nie powinno być problemem) to zostanie ono uznane. Ważniejszy jest jednak cenzus majątkowy, trzeba być odpowiednio bogatym, aby móc startować na te urzędy, dlaczego? Kampania z prywatnych pieniędzy, a także wsparcie jakie trzeba na przyszłość gwarantować jednemu ze stronnictw. Jeżeli nawet ktoś ma szlacheckie pochodzenie, a nie ma majątku to nie ma możliwości zostania wybranym na jeden z tych dwóch urzędów.
Zgromadzenie Ludowe jest niższym organem władzy legislacyjnej. Mają prawo do inicjatywy ustawodawczej, aczkolwiek, aby to przeszło musi być poparcie ¾ nad danym prawem trafia potem ono do Senatu i tam jest procedowane. Wybierają oni także urzędników na pomniejsze stanowiska lokalne, a także wybierają dziesięciu Naczelników, którzy zasiadają w Senacie jako ich reprezentanci. Mają też prawo veta wobec praw Senatu, aczkolwiek musi być ono jednogłośne. Zgromadzenie Ludowe liczy 600 ludzi wybieranych z ogółu obywateli republiki.
Istnieją lokalne senaty, które zarządzają sprawami regionalnymi w danej prowincji, a także wprowadzają w życie te uchwalone w głównych organach legislacyjnych. Wybierają także Gubernatora, który jest najważniejszym urzędnikiem w prowincji i nią zarządza we współpracy z lokalnym senatem. Osoba wybrana na urząd gubernatora musi być zatwierdzona przez Sufetów.
Ustrój gospodarczy jest nazywany Neozakarbaalizmem. Jest on rozwinięciem Zakarbaalizmu, który wcześniej był wiodącą polityką ekonomiczną republiki. W przeciwieństwie do poprzedniego ustroju, który był bardziej liberalny państwo miało minimalny wpływ na to co się dzieje w gospodarce panował tak zwany "dziki wolny rynek". Dopiero kiedy nadszedł kryzys związany z dominacją państwa pirackiego ekonomia Kartaginy znacząco straciła na szybkości rozwoju, a nawet doszło do recesji. Neozakarbaalizm stworzony przez Jebela oraz Zakarbaala III (pochodzącego z tego samego rodu co twórca Zakarabaalizmu) zakładał możliwość interwencji państwa w rynek w przypadku kryzysu. Dzięki ich staraniom także powstał Bank Centralny Kartaginy, który wspomaga równowagę ekonomiczną kraju.
Władza sądownicza jest w rękach trybunałów. Trybuni wybierani są przez Senat.