Wydarzenia

[prehi]

 10005

Obława policji, milicji, bezpieki i mistrzów iluzjonistów na niejakiego Wolensa stała się faktem. Niestety, mimo zaangażowanych środków cholerny zagraniczny konsultant był nieuchwytny. Co więcej, tajemniczo zorganizował w jednym z mieszkań w Berlinie "bal", na którym, jak się podejrzewa, jeden z tajnych współpracowników Policji Religijnej został zabity a z jego czaszki pito wino... okrutne. Do tego zniszczono kilka sklepów i knajp w Berlinie, zwłaszcza przeznaczona specjalnie dla literatów knajpa koło Animestagu - pojawił się tam gadający kot i były dyrygent chóru animistycznego, którzy rozpirzyli wszystko w cholerę.
W etapie desperacji i śledzenia podejrzanych (malwersacje! fałszowanie pieniędzy! pożary, zabójstwa, wrabianie prawie-uczciwych obywateli (tzn. zareagowali na prowokację tak że należałoby ich skazać, ale de facto nic nie zrobili ostatecznie) odbyła się nawet konfrontacja między agentami bezpieki i złowrogim duetem gadającego kota i dyrygenta. Fragment raportu na ten temat wyciekł (okrutne zaniedbanie bezpieki!):

– Wyzywam na pojedynek – wydzierał się kot przelatując nad głowami ludzi na rozhuśtanym żyrandolu, brauning znowu znalazł się w jego łapach, prymus zaś kocur umieścił miedzy ramionami żyrandola. Kot złożył się do strzału i latając jak wahadło nad głowami przybyłych otworzył do nich ogień. Huk zatrząsł mieszkaniem. Na podłogę posypały się odpryski kryształu z żyrandola, pękło gwiaździście lustro na kominku, wzbiła się chmura tynkowego pyłu. Po podłodze skakały wystrzelone łuski, szyby w oknach popękały, a z przestrzelonego prymusa
trysnęła benzyna.
Ale strzelanina ta trwała niedługo i sama z siebie zaczęła przycichać. Rzecz w tym, że ani kotu, ani przybyłym nie wyrządziła ona najmniejszej krzywdy. Nikt nie został zabity, nikogo nawet nie zraniono. Wszyscy, w tym również kot, byli cali i zdrowi... Któryś z przybyłych, aby ostatecznie rzecz wyjaśnić, pięć po kolei kuł ulokował w głowie przeklętego zwierzaka, kot w odpowiedzi dziarsko wystrzelał cały magazynek i znowu to samo – żadnego efektu. Kot huśtał
się na coraz słabiej się kołyszącym żyrandolu dmuchając, nie wiadomo po co, w lufę brauninga i spluwając na łapę.
Na twarzach tych, którzy w milczeniu stali na dole, pojawiło się niebywałe zdumienie. To był jedyny, czy też jeden z jedynych, przypadek, kiedy strzelanina zdawała się zupełnie nie mieć następstw. Można było oczywiście przypuścić, że brauning kota jest po prostu straszakiem, ale o
mauzerach gości tego w żadnym już razie nie można było powiedzieć. (...) Podjęto jeszcze jedną próbę schwytania kota. Ale rzucony arkan zahaczył o jedną z żarówek i żyrandol się urwał. Wydawało się, że uderzenie wstrząsnęło murami całego domu, ale specjalnych korzyści to nie przyniosło.

Do tego Wolens (właściwie jego człowiek...) pozostawił wydrukowany w gazetach - wszystkich (mimo że redaktorzy zaklinają że nic takiego do druku nie oddawali!) list otwarty do władz Berlina, w którym oznajmiał że opuszcza już Berlin i nie zamierza chwilowo wracać, ale...

"... aczkolwiek jeśli wszystkie bezeceństwa o ochydztwa dokonane pod zarzutami walki z niewiernizmem - a naprawdę przeciwko prawdzie historycznej - dokonane powiadam przez Łatuńskiego, Arymana i Laurowicza nie zostaną zuruck i na sicher naprawione, to ja tu tak schnella powrócę i zostanę na półocze.
W imieniu profesora Czarnej Magii Wolensa - Behemot"

Łatuński, Aryman i Laurowicz to znani krytycy literaccy, pewnie komuś za coś podpadli, ale za co?

Berlin jest ogarniany po wizycie, wiemy już że parę osób zaginęło, na przykład nie wiadomo po co zaginął jeden z pacjentów szpitala psychiatrycznego...

//(- 10 mln $) na pokrycie szkód lub (-5KP, -3 mln $)

+5K+; zamieniane +10K+ jeśli zdecydujemy się opublikować raport w formie książki (wymaga nakładów finansowych!).

Szansa na powrót Wolensa.